Όποιος είναι μαζόχας ας διαβάσει και τι είπε:
Ο Γιώργος Παπανδρέου ξεκίνησε την ομιλία του εκτιμώντας ότι βιώνουμε τον «επαναπροσδιορισμό της παγκόσμιας ισχύος» και τόνισε ότι πέρα από τον αγώνα για ισχύ το πιο σημαντικό θα είναι «η πάλη για τις αξίες που θα αντιπροσωπεύει αυτή η νέα ισορροπία ισχύος».
Υποστηρίζοντας ότι η Ευρώπη «παραδοσιακά ήταν μία δύναμη καλού» αποκάλυψε τα ερώτημα που του έθεταν στις ομιλίες του στις ΗΠΑ.
«Με έκπληξη, βρισκόμουν αντιμέτωπος με ερωτήσεις, όπως: «Είναι η Δημοκρατία το σωστό πολίτευμα» ή «μπορεί να δουλέψει σωστά η Δημοκρατία;». Ίσως αυτές οι ερωτήσεις είναι σημεία των καιρών», είπε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στην επίσκεψή του στην Τουρκία και τόνισε: «Εκεί συναντήθηκα με την Συριακή αντιπολίτευση, πολλούς Άραβες πολιτικούς, την Αραβική Λίγκα, με ακτιβιστές της κίνησης για το Πάρκο Γκεζί που κινητοποίησαν μεγάλο αριθμό νέων ζητώντας περισσότερη και βαθύτερη Δημοκρατία. Όλοι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επιχειρούν να εκδημοκρατίσουν ή να εμβαθύνουν τις δημοκρατικές πρακτικές στις κοινωνίες τους».
«Παρόλα αυτά αισθάνθηκα την απουσία της Ευρώπης. Και δεν εννοώ επίσημους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εννοώ την παρουσία της πλήρους ισχύος της Ευρώπης και των ιδεών που αντιπροσωπεύει. Την βοήθειά μας στους γείτονες στους ζωτικής σημασίας αγώνες τους ειρηνική μετάβαση. Μια μετάβαση σε πιο ελεύθερες και ανοικτές κοινωνίες. Το τι τελικά θα συμβεί σε αυτές τις κοινωνίες θα έχει ιδιαίτερες συνέπειες και στις δικές μας ζωές», ανέφερε ο πρώην Πρωθυπουργός και πρόσθεσε:
«Όσο εμείς αναλωνόμαστε με την κρίση στην Ευρώπη, η Ιστορία μας ξεπερνά».
Διευκρίνισε ωστόσο ότι «η Ευρωπαϊκή κρίση δεν είναι μία "σπατάλη χρόνου" αλλά ο τρόπος διαχείρισης της κρίσης έχει υπονομεύσει τις βασικές αξίες που αντιπροσωπεύουμε». Και γι’ αυτό, υπογράμμισε, «έχουμε αποδυναμώσει τις αξίες μας και σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και στη συνείδηση των Ευρωπαίων πολιτών».
«Από την προσωπική μου εμπειρία, η αντίδρασή μας, ως Ευρώπη, κατά τη διάρκεια της κρίσης, χαρακτηριζόταν περισσότερο από φόβο και άγνοια. Γίναμε εσωστρεφείς, αμυντικοί. Επιλέξαμε να βρούμε καταφύγιο στο δόγμα της «λιτότητας» αντί να σκεφτούμε κριτικά και με φαντασία να αναζητήσουμε τον ρεαλισμό πιο αποτελεσματικών εναλλακτικών λύσεων», εκτίμησε ο πρώην πρωθυπουργός και συμπλήρωσε:
«Εναποθέσαμε τη μοίρα μας σε αρχιερείς και μάγους – σήμερα τους αποκαλούμε τεχνοκράτες – αντί να πιστέψουμε στο δυναμικό των κοινωνιών μας. Αφήσαμε την πρωτοκαθεδρία στον πιο ισχυρό, τη Γερμανία στην περίπτωσή μας, αντί να εμπιστευτούμε συλλογικά τα έθνη και τους πολίτες μας. Και όταν το πρόβλημα έγινε πιο πολύπλοκο και ο πόνος εντονότερος, ψάξαμε για αποδιοπομπαίους τράγους αντί να αντιμετωπίσουμε τα αληθινά προβλήματα της Ένωσής μας».
«Γι’ αυτό και επιχειρηματολογώ πως η κρίση στην Ευρωζώνη δεν είναι μόνο δημοσιονομική, οικονομική, ούτε καν μόνο θεσμική. Είναι κρίση Πολιτικής. Είναι κρίση Δημοκρατίας. Πολλοί εδώ είστε Ευρωπαίοι πολίτες και όσοι δεν είστε αντιλαμβάνεστε πως η Ευρώπη είναι κάτι περισσότερο από το άθροισμα των μερών της» ανέφερε.
Ο Γιώργος Παπανδρέου επεσήμανε ότι η ηγεσία της Ευρώπης μπορεί και πρέπει να χρησιμοποιήσει την κρίση ως «μια ευκαιρία αναζωογόνησης της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας».
«Ο οικονομολόγος Dani Rodrik το έθεσε σωστά. Σημείωσε πως υπάρχουν δύο αφηγήσεις: Η πρώτη λέει «αυτοί φταίνε». Οι περιφερειακές χώρες της ΕΕ, δηλαδή. Εμείς, τα λεγόμενα «PIIGS» παραφερθήκαμε. Δανειστήκαμε πολύ, ιδιωτικά και δημόσια, είχαμε άκαμπτες εργασιακές σχέσεις και χαμηλή παραγωγικότητα.
Υπάρχει και μία δεύτερη αφήγηση, όμως, που λέει «είναι συλλογικό μας σφάλμα». Έχουμε μία ατελή νομισματική ένωση. Έλλειψη τραπεζικής ένωσης. Δεν έχουμε κοινές δημοσιονομικές και οικονομικές πολιτικές. Έχουμε ένα κοινό νόμισμα αλλά πολλαπλές αγορές ομολόγων με διαφορετικά επιτόκια, απουσία κοινής έννομης τάξης για την αντιμετώπιση του χρέους και των χρεωκοπιών», ανέφερε.
«Πάντα έλεγα, λοιπόν, πως η Ελλάδα έχει πρόβλημα αλλά η Ελλάδα δεν είναι το πρόβλημα. Αν ήταν η Ελλάδα το πρόβλημα, όπως έλεγε η αρχική αφήγηση και κατανόηση της κρίσης, ή αν η περιφέρεια της ΕΕ ήταν το πρόβλημα, τότε θα έπρεπε μόνες αυτές οι χώρες να φορτωθούν το βάρος της προσαρμογής. Και αυτό συνέβη. Η λιτότητα έγινε ταυτόχρονα και «συνταγή και τιμωρία για την κακή μας συμπεριφορά», είπε ο πρώην πρωθυπουργός.
Ο Γιώργος Παπανδρέου αναφέρθηκε και στην Γερμανία τονίζοντας ότι «τα οικονομικά της επιτεύγματα είναι αξιοθαύμαστα». «Σημαίνει όμως αυτό, πως όλοι μπορούμε να γίνουμε Γερμανία μέσα σε λίγα χρόνια;», διερωτήθηκε.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις προκλήσεις που αντιμετώπισε η Ελλάδα και ο ίδιος ως Πρωθυπουργός, λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Το πρώτο, η ύφεση της Ευρώπης και η χαμένη ανταγωνιστικότητα σε σχέση με τις αναδυόμενες οικονομίες θα είναι το μοντέλο ανάπτυξής που θέλουμε να μιμηθούμε; Θα είναι μία κούρσα προς τον πάτο;
Το δεύτερο, αντιμετώπισα ευρύτερες χρηματοοικονομικές ανισορροπίες: Φορολογικοί παράδεισοι που ευνόησαν την φοροδιαφυγή, off shore εταιρίες, κερδοσκοπία στις παγκόσμιες αγορές και εταιρίες αξιολόγησης, πιο ισχυρές από τα κοινοβούλιά μας. Παίρναμε μέτρα και την επόμενη μέρα μας υποβάθμιζαν σαν να μην είχαμε κάνει τίποτα, είχαν μεγαλύτερο ρόλο στην οικονομία μας από τους δημοκρατικά εκλεγμένους ηγέτες της χώρας.
Αυτές ήταν προκλήσεις που η Ελλάδα δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει μόνη. Εδώ θα μπορούσε να είχε παίξει σημαντικό ρόλο η Ευρώπη. Αγνοώντας όμως αυτά τα ζητήματα διασφάλισε μόνο ότι θα γυρίσουν να μας στοιχειώσουν. Και αυτό έγινε. Με τη μετάδοση σε άλλες χώρες».
Σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό, η κρίση, δεν τελείωσε. «Μπορεί η αιματηρή λιτότητα να επανέφερε μια δημοσιονομική υγεία αλλά είχε καταστροφική επίδραση στην υγεία της πραγματικής οικονομίας. Και σοβαρότατες συνέπειες στην κοινωνική πρόνοια», είπε χαρακτηριστικά.
Ο Γιώργος Παπανδρέου εκτίμησε πως υπάρχει εναλλακτική πρόταση την οποία περιέγραψε ως Πρωθυπουργός στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του 2009.
«Πρότεινα πως η Ευρώπη πρέπει να γίνει κινητήρια δύναμη και παράδειγμα πράσινης ανάπτυξης. Αντλώντας ιδιωτικά κεφάλαια από πράσινα ευρωομόλογα και ρυθμίσεις, επενδύοντας στις απαραίτητες πράσινες πηγές ενέργειας και τις μεταφορές, για μία πραγματική πράσινη οικονομία, επίσης όμως, στο ανθρώπινο κεφάλαιο, την εκπαίδευση, την έρευνα και την καινοτομία», είπε.
Αναφερόμενος στην απόφασή του να προτείνει τη λύση του δημοψηφίσματος και την αντίδραση του τότε Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί σημείωσε:
«Ο Νικόλα Σαρκοζί ήταν εξαιρετικά οργισμένος με αυτή την απόφαση. Στις Κάννες επανέλαβα την άποψή μου πως το δημοψήφισμα ήταν απαραίτητο για την λαϊκή υποστήριξη του σκληρού ελληνικού προγράμματος προσαρμογής. Ο Σαρκοζί το έβλεπε διαφορετικά, "οι αγορές θα τρελαθούν", είπε. Του απάντησα πως "η εμπιστοσύνη των αγορών δεν θα κρατήσει αν δεν κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών μας". Αυτό είναι και η καρδιά του προβλήματος στην Ευρώπη σήμερα. Όπως μου είπε και ο Πρωθυπουργός του Βελγίου, Elio Di Rupo, πριν λίγες μέρες στην Κωνσταντινούπολη, “δεν μπορούμε να έχουμε κοινή αγορά χωρίς να έχουμε κοινές ανθρώπινες αξίες”. Αν οι δημοκρατίες μας δεν μπορούν να το εγγυηθούν αυτό, τότε κάτι είναι λάθος στις δημοκρατίες μας. Και είναι λογικό να μας γυρνούν την πλάτη οι ψηφοφόροι».
«Παρά τις δυσκολίες, πιστεύω πως η Ευρώπη έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί, να ξεπεράσει τους περιορισμούς της, να εκπληρώσει το πεπρωμένο της. Πρέπει να εκδημοκρατήσουμε και να εξανθρωπίσουμε την παγκοσμιοποίηση. Αλλιώς θα δούμε την παγκοσμιοποίηση να αποκτηνώνει το Ευρωπαϊκό μας όραμα», κατέληξε.
Πηγή: egiakoumis.com