Δυο ξένοι από πολιτικής απόψεως, αφού ο πρώτος θεωρείται συντηρητικός Χριστιανοδημοκράτης και ο δεύτερος αριστερός Σοσιαλιστής. Δυο ξένοι και από ιστορικής ενδεχομένως απόψεως, αφού οι αναφορές του Οτμαρ Κάρας παραπέμπουν στον άλλοτε γενικό γραμματέα του ΟΗΕ και καγκελάριο της Αυστρίας Κουρτ Βαλντχάιμ με το σκοτεινό ναζιστικό παρελθόν, ενώ του Λιέμ Χoάνγκ Νγκοκ οι αναφορές παραπέμπουν στον Χο Τσι Μινχ και στην άλλοτε γαλλική Ινδοκίνα (το σημερινό Βιετνάμ), όπου γεννήθηκε το 1964. Οι δύο ευρωβουλευτές καλούνται εντός των προσεχών ημερών να διαμορφώσουν, στο μέτρο του εφικτού, ένα κοινό κείμενο αξιολόγησης του έργου της τρόικας, το οποίο στη συνέχεια θα θέσουν υπό την κρίση της Ολομέλειας της Ευρωβουλής.
Κείμενο που θα αποτελέσει τρόπον τινά ένα είδος πολιτικής διαθήκης της παρούσας Ευρωβουλής για την τρόικα, το οποίο θα κληθεί στη συνέχεια να αξιοποιήσει η νέα, δηλαδή αυτή που θα προκύψει μετά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου.
Με βάση τα έως σήμερα δείγματα γραφής των δύο ευρωβουλευτών, στο ερώτημα αν τελικώς η τρόικα υπήρξε για την Ελλάδα και τις άλλες χώρες των Μνημονίων ευλογία ή κατάρα, ο μεν Οτμαρ Κάρας δείχνει να τάσσεται υπέρ της πρώτης εκδοχής ενώ ο Λιέμ Χoάνγκ Νγκοκ υπέρ της δεύτερης. Ουδεμία έκπληξη.
Λιέμ Χοάνγκ Νγκοκ: Ο αριστερός αντάρτης των Σοσιαλιστών
Γεννήθηκε στη Σαϊγκόν, σπούδασε όμως στη Γαλλία και ειδικότερα στη Σορβόνη όπου έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα. Το 1996 ο Λιέμ Χοάνγκ Νγκοκ ανέλαβε την πρωτοβουλία να συντάξει με άλλους αριστερούς γάλλους οικονομολόγους την «έκκληση για την έξοδο από την ενιαία σκέψη».
Την ίδια εποχή διαφώνησε πλήρως με τις αντιλήψεις περί «τρίτου δρόμου» που ανέπτυξε ο Τόνι Μπλερ στη Βρετανία και ο Γκέρχαρντ Σρέντερ στη Γερμανία. Με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης του 2008 άρχισε να λαμβάνει σαφείς αποστάσεις από τις κλασικές σοσιαλδημοκρατικές απόψεις υποστηρίζοντας ότι η υπέρβαση της κρίσης δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί με περιοριστικού χαρακτήρα οικονομικές πολιτικές. Το 2009 εξελέγη ευρωβουλευτής με το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα και συνέβαλε αποφασιστικά στην εκπόνηση του οικονομικού προγράμματός του.
Η πρόσφατη απόφαση του Φρανσουά Ολάντ να λάβει περιοριστικά μέτρα στη Γαλλία, αποσπώντας τα εύσημα της Μέρκελ, οδήγησε τον Λιέμ Χοάνγκ Νγκοκ στην αντιπολίτευση και τον εξοστρακισμό του από τις ευρωεκλογικές λίστες του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Πριν από μια εβδομάδα αποφάσισε να διαρρήξει οριστικά και αμετάκλητα τους δεσμούς του με τους γάλλους Σοσιαλιστές, δηλώνοντας πως ο Ολάντ είχε όλα αυτά τα χρόνια ακόμη μια κρυφή ερωμένη, την αγάπη του για τις οικονομικές πολιτικές της Δεξιάς. Εκτοτε ο Λιέμ Χοάνγκ Νγκοκ γνωρίζει πως δεν έχει πολιτικό μέλλον στη Γαλλία. Οπως λένε ωστόσο οι στενοί συνεργάτες του, υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις σε άλλες χώρες (όπως π.χ. η Ελλάδα) με τις οποίες αισθάνεται άνετα και φιλικά.
Οτμαρ Κάρας: Ο κήρυκας της δημοσιονομικής ορθοδοξίας
Για το κεντροδεξιό και ενίοτε πολύ συντηρητικό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, επιφανής ευρωβουλευτής του οποίου είναι ο Οτμαρ Κάρας, η τρόικα υπήρξε ευλογία για την Ευρώπη, αφού αφενός μεν έσωσε από την πτώχευση χώρες με αμαρτωλές κατά το παρελθόν κυβερνήσεις, αφετέρου δε τις έστρεψε προς τον ορθό δρόμο της δημοσιονομικής αρετής.
Τις εν λόγω «αξίες» ο Ο. Κάρας τις ενστερνίστηκε εξ απαλών ονύχων αφού στην αρχή της πολιτικής του σταδιοδρομίας, στη δεκαετία του 1970, υπήρξε επιφανής «φοιτητοπατέρας» του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Αυστρίας και στη συνέχεια, στη δεκαετία του 1980, πρόεδρος της Νεολαίας του. Εκείνη την εποχή γνώρισε και τη σύζυγό του η οποία φέρει το βαρύ όνομα Βαλντχάιμ.
Ο πατέρας της είχε κατηγορηθεί μεταξύ άλλων για την εξολόθρευση επί Κατοχής του εβραϊκού πληθυσμού της Θεσσαλονίκης, κάτι που ωστόσο ουδέποτε απεδέχθη.
Τα εφόδια των νεανικών του χρόνων ο Κάρας τα αξιοποίησε πάντως με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Επειτα από επτά χρόνια βουλευτικής θητείας στην Αυστρία, από το 1999 και μετά εκλέγεται αδιαλείπτως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου σύμφωνα με όλες τις υπάρχουσες ενδείξεις θα παραμείνει τουλάχιστον ώς το 2019. Εχει πλέον αποκτήσει τη φήμη ενός εξαιρετικά σοβαρού ευρωβουλευτή, με καλά οργανωμένο γραφείο, στο οποίο απασχολούνται και Ελληνες, κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα σύνηθες στους γερμανόφωνους ευρωβουλευτές.
ΤΑ ΝΕΑ