Υπάρχει, εκτός από την ιδιωτική υγεία, και ιδιωτική δικαιοσύνη;
Όποιος έχει φράγκα δεν χρειάζεται να ταλαιπωρείται και να μιζεριάζει στα δημόσια νοσοκομεία. Φαίνεται ότι το ίδιο ισχύει πάνω-κάτω και με τη δικαιοσύνη.
Άλλα μέτρα και άλλα σταθμά για τον Δημήτρη Κοντομηνά και τους άλλους.
Ένα χαρτί ιδιωτικής κλινικής δεν φθάνει για να πάρεις απολυτήριο από το στρατό ή άδεια από δημόσια υπηρεσία.
Έφτασε όμως για να αποφύγει ο Κοντομηνάς τον Κορυδαλλό, όπου σαπίζουν επώνυμοι και ανώνυμοι (όπως διάφοροι ταλαίπωροι οροθετικοί) των οποίων τα προβλήματα υγείας αντιμετωπίζονται με σαδιστική σκληρότητα ή με στυγνή αδιαφορία.
Δεν χρειάζεται να μιλήσω για το μαρτύριο του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη και ας έχει με το μέρος του, τις γνωματεύσεις δημόσιων λειτουργών για την επικίνδυνη κατάσταση της υγείας του. Η φυλακή, δεν είναι κατάλληλο περιβάλλον για τις παθήσεις του.
Εκτός αν θέλουν να τον ξεκάνουν.
Αλλιώς δεν εξηγείται πως ο Κοντομηνάς την πέρασε σε Θεραπευτήριο – Ξενοδοχείο μέχρι να προσέλθει ενώπιον των ανακριτών, ενώ οι άλλοι όλοι – και πρώτος ο Λαυρέντης – είναι στο κολαστήριο.
Το σκάνδαλο είναι ότι ο Κοντομηνάς αφέθηκε ελεύθερος και δεν κρίθηκε προφυλακιστέος γιατί πάσχει, λέει, από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Μάλλον το χριστουγεννιάτικο ταξίδι στις Μαλβίδες, δεν τον βοήθησε να το ξεπεράσει.
Ενώ ο Λαυρέντης, δεν μπορεί ούτε καν να βγεί από τον Κορυδαλλό και να του κάνουν μεταγωγή σε νοσοκομείο.
Πρόκειται για κτηνωδία και ντροπή μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου.
το Παρατηρητήριο
του Lykavitos.gr