Μητσάρα, δεν βρέχει... απλά η Πορτάλιου σας φτύνει

Άγριο κράξιμο ρίχνει στον ΣΥΡΙΖΑ η υποψήφια δήμαρχός του, στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές στην Αθήνα, Ελένη Πορτάλιου, η οποία ουσιαστικά αναγγέλλει την αποχώρησή της από το κόμμα καθώς της συμπεριφέρθηκαν σα στημένη λεμονόκουπα αφού όχι μόνο δεν την ενέπλεξαν στις διαδικασίες επιλογής (που οι ίδιοι αποφάσισαν) του νέου υποψήφιου για τον Δήμο αλλά δεν την ενημέρωσαν καν και έμαθε από τις τηλεοράσεις ποιος θα είναι!

Και ενώ η ίδια τους φτύνει λέγοντας ότι δεν τήρησαν τις διαδικασίες επιλογής υποψηφίων που είχαν αποφασίσει στην ΚΕ...
αυτοί νομίζουν ότι βρέχει και εκθειάζουν το έργο της!!

Μόλις έγινε γνωστή η απόφαση Τσίπρα για την υποψηφιότητα Σακελλαρίδη στο Δήμο Αθήνας ο δεύτερος έβγαλε ανακοίνωση και λέει μεταξύ άλλων:

Με όπλα μας τη συλλογικότητα και τη δημοκρατία, θα συνεχίσουμε τον όμορφο αγώνα της Ελένης Πορτάλιου και όλων των συντροφισσών και συντρόφων για την Αθήνα της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης

Ο δε Παπαδημούλης προσπαθεί να χωρέσει 2 καρπούζια στην ίδια μασχάλη γράφοντας στο twitter:

Ο Γ. Σακελαρίδης είναι μια εξαιρετική επιλογή για την Αθήνα. Αξιοποιώντας τη δουλειά της "Ανοιχτής Πόλης" κ της Ελ.Πορτάλιου, πάμε για νίκη.

Ταυτόχρονα προσπαθεί να ξανακοιμήσει τα πρόβατα που μπερδεύτηκαν λέγοντας ότι δεν συμφωνεί με τον τρόπο που της φέρθηκαν και μπορεί να προσφέρει πολλά:

Διαβάστε και τι τους έσουρε η Πορτάλιου για να καταλάβετε πόσο πολύ την εκτιμούν οι υποκριτές που θα συνεχίσουν τον "όμορφο αγώνα της":

Τοποθέτηση της Ελένης Πορτάλιου στην Κεντρική Επιτροπή ΣΥΡΙΖΑ 1/2/2014

Χθες (Παρασκευή 31/1) στις 6.00 το απόγευμα και ενώ τα δελτία ειδήσεων ανακοίνωναν τον υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων του ΣΥΡΙΖΑ κλήθηκα από 3 αρμόδιους συντρόφους για να μου γνωστοποιηθεί η απόφαση που είχε ήδη ληφθεί και, εξ όσων αντιλαμβάνομαι, είχε σχεδιαστεί κάποιο χρόνο πριν.

Ου­δε­μία συ­ζή­τη­ση προ­σώ­που είχε γίνει στην Ανοι­χτή Πόλη ή στην Ορ­γά­νω­ση Αθή­νας. Αντι­θέ­τως έχω υπο­στεί βά­ναυ­ση συ­μπε­ρι­φο­ρά από τη Γραμ­μα­τεία του Τμή­μα­τος Αυ­το­διοί­κη­σης της Κ.Ε. ορι­σμέ­να μέλη της οποί­ας με απέ­κλει­σαν από την πα­ρου­σί­α­ση της από­φα­σης για τις δη­μο­τι­κές εκλο­γές στις ορ­γα­νώ­σεις του κόμ­μα­τος πα­νελ­λα­δι­κά, ακόμα και στην Α΄  Αθή­νας.

Από τον Ιού­λιο του 2013 πα­ρα­κο­λου­θώ τις αλ­λε­πάλ­λη­λες διαρ­ρο­ές που αφο­ρούν στο πρό­σω­πο του υπο­ψη­φί­ου δη­μάρ­χου της Αθή­νας, στις οποί­ες κά­ποια στιγ­μή ενε­πλά­κη και το πρό­σω­πό μου, χωρίς αυτές ν’ απο­τε­λούν προ­ϊ­όν έστω άτυ­πης συ­ζή­τη­σης σε κά­ποιο αρ­μό­διο όρ­γα­νο της Ανοι­χτής Πόλης ή της Α΄ Αθή­νας. Πα­ράλ­λη­λα, οι κα­το­χυ­ρω­μέ­νες δη­μο­κρα­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες της Ανοι­χτής Πόλης πα­ρα­βιά­στη­καν το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα συ­στη­μα­τι­κά.

Σ’ αυτό το θολό τοπίο, η από­φα­ση και  η ανι­διο­τε­λής συμ­με­το­χή μου στους κοι­νω­νι­κούς αγώ­νες και στην οι­κο­δό­μη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ - ξέ­ρε­τε πολύ καλά ότι δεν πε­ριαυ­το­λο­γώ - έχει ως αντα­πό­δο­ση τον δη­μό­σιο εξευ­τε­λι­σμό και την ενη­μέ­ρω­σή μου για θέ­μα­τα της Ανοι­χτής Πόλης από τη­λε­ο­ρά­σε­ως και λοι­πών media.

Προ­φα­νώς και δεν διεκ­δι­κώ αυτά που πολ­λοί ονο­μά­ζουν θέ­σεις και αξιώ­μα­τα και ευ­τυ­χώς έχω την πο­ρεία ζωής μου που το απο­δει­κνύ­ει. Αυτή, όμως, η στάση μου δεν πρέ­πει να εκλαμ­βά­νε­ται ως υπο­τέ­λεια ή σιωπή σε χει­ρι­σμούς και τα­κτι­κι­σμούς που πλήτ­τουν θε­σμούς και πρό­σω­πα. Γιατί τέ­τοια ήθη δεν αρ­μό­ζουν σε κα­νέ­να δη­μο­κρα­τι­κό κόμμα, πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο σ’ ένα κόμμα της αρι­στε­ράς που διεκ­δι­κεί την κυ­βέρ­νη­ση για να οι­κο­δο­μή­σει με­τα­ξύ άλλων δη­μο­κρα­τι­κούς θε­σμούς. Και απορώ πως επι­λέ­γου­με ένα νέο σύ­ντρο­φο - τον υπο­ψή­φιο δή­μαρ­χο της Αθή­νας - κα­θό­λα σε­βα­στό κι αξιό­λο­γο, σ’ ένα θεσμό που στη λαϊκή συ­νεί­δη­ση πα­ρα­πέ­μπει εν δυ­νά­μει στη χει­ρα­φέ­τη­ση και τη συμ­με­το­χή, μέσα από δια­δι­κα­σί­ες οι οποί­ες βρί­σκο­νται στην αντί­πο­δα του κε­ντρι­κού προ­τάγ­μα­τος απο­κέ­ντρω­ση με αυ­το­διοί­κη­ση.

Η αυ­το­διοι­κη­τι­κή πο­λι­τι­κή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, όπως πε­ρι­γρά­φη­κε πολύ συ­νο­πτι­κά στο γνω­στό τε­τρα­σέ­λι­δο, το οποίο δεν τη­ρή­θη­κε και τα δρώ­ντα δη­μο­τι­κά σχή­μα­τα δεν είναι αχρεί­α­στες τυ­πι­κό­τη­τες που σα­ρώ­νο­νται σε πρώτη ευ­και­ρία για να υιο­θε­τη­θούν τρέ­χου­σες πρα­κτι­κές ενός πε­πα­λαιω­μέ­νου μι­ντιο­κρα­τού­με­νου πο­λι­τι­κού συ­στή­μα­τος. Το εμείς και οι άλλοι, το εμείς σε αντι­πα­ρά­θε­ση με τους άλ­λους στην αυ­το­διοί­κη­ση συ­νε­πά­γε­ται μια σειρά επι­λο­γές που αφο­ρούν συ­γκε­κρι­μέ­να στην ανα­συ­γκρό­τη­ση του δια­λυ­μέ­νου κοι­νω­νι­κού κρά­τους και της δη­μο­κρα­τί­ας και στην κοι­νω­νι­κή/ πα­ρα­γω­γι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση μέσα από τη δη­μιουρ­γία ενός ρεύ­μα­τος συμ­με­το­χής των το­πι­κών κοι­νω­νιών και αλ­λη­λο­δέ­σμευ­σης με­τα­ξύ των πο­λι­τών και των δη­μο­τι­κών σχη­μά­των. Κα­νέ­να πρό­σω­πο δεν θα σώσει την κοι­νω­νία χωρίς αρι­στε­ρό πρό­γραμ­μα που εκ­φρά­ζει με­γά­λα σύ­νο­λα και χωρίς κι­νη­το­ποί­η­ση ευ­ρύ­τα­των κοι­νω­νι­κών δυ­νά­με­ων που υλο­ποιούν το­πι­κά την ανα­γκαία κοι­νω­νι­κή συμ­μα­χία για την ανα­τρο­πή.

Αυτό ακρι­βώς ση­μαί­νει ότι η μάχη στην αυ­το­διοί­κη­ση είναι πο­λι­τι­κή. Η πο­λι­τι­κή διά­στα­ση δεν προ­κύ­πτει επει­δή ση­μα­το­δο­τεί­ται από γνω­στά στε­λέ­χη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που αφή­νουν άλ­λους το­μείς δου­λειάς αλλά από τη συ­γκρι­μέ­νη πο­λι­τι­κή ρήξης και ανα­τρο­πής που αλ­λά­ζει τις το­πι­κές κυ­βερ­νή­σεις με τη συμ­με­το­χή των το­πι­κών κοι­νω­νιών και με πρό­γραμ­μα που απα­ντά στις ανά­γκες τους.

Για όλους αυ­τούς του λό­γους στη­ρί­ζου­με ενερ­γά και με στα­θε­ρή πα­ρου­σία δη­μο­τι­κά σχή­μα­τα τα οποία λει­τουρ­γούν ταυ­τό­χρο­να στο θεσμό και την κοι­νω­νία, συμ­βάλ­λο­ντας στη δη­μιουρ­γία της κοι­νω­νι­κής κί­νη­σης που νοη­μα­το­δο­τεί το θεσμό και τον προ­φυ­λάσ­σει από την πε­ρι­χα­ρά­κω­ση και τη γρα­φειο­κρα­τία.

Η θε­ω­ρία εν προ­κει­μέ­νω δεν είναι θε­ω­ρη­τι­κο­λο­γία, ούτε το Ιν­στι­τού­το Που­λαν­τζάς πί­να­κας για σα­λό­νι δια­νο­ού­με­νων. Καμία δύ­να­μη της αρι­στε­ράς δεν άλ­λα­ξε τις κα­τα­στά­σεις χωρίς αλ­λη­λο­συ­μπλή­ρω­ση θε­ω­ρί­ας και πρά­ξης και καμία ανα­τρο­πή, ακόμα και η μι­κρό­τε­ρη, δεν έγινε στην αν­θρώ­πι­νη ιστο­ρία χωρίς τη λαϊκή εμπλο­κή και τη λαϊκή δη­μιουρ­γία.

Ως επι­κε­φα­λής της Ανοι­χτής Πόλης αγω­νί­στη­κα για να είναι προ­βε­βλη­μέ­νη η Ανοι­χτή Πόλη και όχι η επι­κε­φα­λής της. Να είναι η Ανοι­χτή Πόλη μέσα στην κοι­νω­νία και όχι μόνο στις κλει­στές αί­θου­σες του δήμου. Για να συν­δε­θού­με έμπρα­κτα και μα­ζι­κά με τους ερ­γα­ζό­με­νους του δήμου και τις λαϊ­κές τά­ξεις της Αθή­νας που τσα­κί­ζει η κρίση. Αυτό το υπό­δειγ­μα συλ­λο­γι­κής λει­τουρ­γί­ας και ση­μα­ντι­κών απο­τε­λε­σμά­των νο­μί­ζω ότι δεν είναι πλέον απο­δε­κτό. Είναι χρή­σι­μο προς στιγ­μήν γιατί βοηθά στο εκλο­γι­κό πο­σο­στό αλλά δεν απο­τε­λεί ορ­γα­νι­κό στοι­χείο του σχε­δί­ου ανα­τρο­πής, όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και αλλού. Μ’ άλλα λόγια αυτό το υπό­δειγ­μα κι’ εγώ προ­σω­πι­κά φαί­νε­ται ότι δεν χω­ρού­με στο εν εξε­λί­ξει σχέ­διο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για την κυ­βέρ­νη­ση που επι­διώ­κει να πάρει και την πο­λι­τι­κή την οποία θα εφαρ­μό­σει.

http://rproject.gr/article/topothetisi-tis-elenis-portalioy-stin-kentriki-epitropi-syriza-122014#sthash.gbSMK2bI.eT8AU7ew.dpuf