Για να έχουμε καλό ερώτημα: ο Νικήτας Κακλαμάνης δεν ηττήθηκε στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές; Εκείνος δεν παραχώρησε τον γαλάζιο δήμο σε έναν άγνωστο που μπλεκόταν πρώτη φορά με την πολιτική; Το ρωτάμε επειδή μιλάει σαν να ζει στην κουνελοχώρα, εκεί όπου κανείς δεν έχει μνήμη τετραετίας.
Το επίτευγμα του Νικήτα Κακλαμάνη ήταν να καταστήσει την πρωτεύουσα βρομερότερη πόλη της Ευρώπης.
Δεν ξεχνιούνται οι λόφοι από σκουπιδοσακούλες, δεν ξεχνιούνται τα ρυπαρά πεζοδρόμια, οι υποφωτισμένοι δρόμοι τη νύχτα. Οι αθηναίοι έκαναν την επιλογή τους.
Θα μείνουν αξέχαστες οι κονκάρδες, μαύρες και κόκκινες, με σύνθημα «No Nikita», τις οποίες φορούσαν κυρίες του Κολωνακίου, ορκισμένες νεοδημοκράτισσες.
Ο Κακλαμάνης λέει ότι θα απευθυνθεί στη λαϊκή βάση της παράταξης. Να υπενθυμίσει ότι ούτε εκείνοι τον ήθελαν για δήμαρχο το 2010. Δεν τον ήθελαν για το χάλι στο οποίο είχε περιέλθει η πόλη. Να μην σχολιάσουμε τα υπόλοιπα, όπως την αδυναμία συγκράτησης των εξόδων ή το ξεσάλωμα του προσωπικού που κατάγγειλε ο διάδοχος δήμαρχος.
Προκύπτει παράδοξο με την υποψηφιότητα καθώς ο Νικήτας Κακλαμάνης έχει ρόλο στην πολιτική ζωή. Κατάφερε να εκλεγεί ξανά βουλευτής στην Α΄ Αθήνας. Επιμένει εντούτοις να δοκιμαστεί ξανά για τον Δήμο Αθηναίων. Η υποψηφιότητά του είναι εξ ορισμού καταδικασμένη: διεκδικεί ψήφο από την αραιωμένη δεξαμενή του κόμματός του, χωρίς καν να έχει το χρίσμα.
Ο Νικήτα Κακλαμάνης με τις αντάρτικες ενέργειες εξασφαλίζει τρία πράγματα. Να μην εκλεγεί ο ίδιος. Να μην εκλεγεί ο εκλεκτός της Νέας Δημοκρατίας, Αρης Σπηλιωτόπουλος. Να περάσει στον δεύτερο γύρο ο χρυσαυγίτης υποψήφιος.
Ο Νικήτας Κακλαμάνης υπονόησε πως είχε διαβεβαιώσεις από τον πρωθυπουργό για το χρίσμα. Μόλις έμαθε ότι κατέρχεται στον Δήμο Αθηναίων έτερος νεοδημοκράτης, έσπευσε να δηλώσει και ο ίδιος υποψηφιότητα. Εν θερμώ. Να υποθέσουμε ότι θέλει να είναι υποψήφιος από γινάτι; «Το γινάτι τρώει τον αφέντη», λέει η παροιμία. Να υποθέσουμε ότι υπάρχει κάτι άλλο που δεν το γνωρίζουμε;
Να υποθέσουμε ότι θα διαπραγματευτεί την απόσυρσή του; Αυτά είναι όλα υποθέσεις. Υπάρχει μια βεβαιότητα: η πόλη μίλησε προ τετραετίας, η πόλη είπε με σαφήνεια «No Nikita».
Της Κέζα Λώρη
ΤΟ ΒΗΜΑ