Από τα στοιχεία προκύπτει ότι από τις 8/5/2010 έως και τις 28/3/2014 πραγματοποιήθηκαν ανά την επικράτεια 20.210 συγκεντρώσεις - συναθροίσεις - κινητοποιήσεις, εκ των οποίων οι 6.266 στην Αττική.
Τα στοιχεία διαβιβάστηκαν έπειτα από ερώτηση που είχαν απευθύνει στον κ. Δένδια οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Στάθης Παναγούλης, Δημήτρης Τσουκαλάς και Νάσος Αθανασίου, με την οποία ζητούσαν να ενημερωθούν πόσες διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις, κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια και πάσης φύσεως διαμαρτυρίες εργαζομένων έχει καταγράψει η Ελληνική Αστυνομία στο κέντρο της Αθήνας και σε άλλα σημεία της Αττικής, καθώς και στις επαρχιακές πόλεις από την 8η Μαΐου του 2010 (σ.σ. ημέρα ψήφισης του Μνημονίου).
Ζητούσαν επίσης να ενημερωθούν πόσες φορές υπήρξε παρέμβαση των ΜΑΤ, σε πόσες περιπτώσεις δόθηκε εντολή για χρήση χημικών, ποια είναι η ακριβής ποσότητα των χημικών που αναλώθηκε αλλά και ποιες ουσίες χρησιμοποιούνται.
Οπως, ωστόσο, απαντά ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, «επίσημα στατιστικά στοιχεία του αριθμού της χρήσης μέσων ελέγχου πλήθους ή και του είδους αυτών δεν υφίστανται στην αρμόδια Διεύθυνση του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας (Διεύθυνση Τεχνικών), λόγω των ποικίλων κατά περίπτωση συνθηκών χρήσης τους κάθε φορά και ως εκ τούτου τα εξαγώγιμα στατιστικά συμπεράσματα δεν θα παρείχαν χρηστικά ή γενικότερα αξιοποιήσιμα αποτελέσματα».
«Ορθολογική και όχι καταχρηστική χρήση δακρυγόνων»
Ο κ. Δένδιας αναφέρει πάντως γενικότερα ότι στις περιπτώσεις σφοδρών επιθέσεων από ταραξίες διαδηλωτές σε ανοιχτούς χώρους (εκσφενδόνιση μολότωφ, λίθων, σφαιριδίων, κλπ), καθώς και για την απώθηση διαδηλωτών που αρνούνται να συμμορφωθούν και επιτίθενται με ξύλα και άλλα αντικείμενα, «από τις αστυνομικές δυνάμεις έχει προκριθεί η ορθολογική και όχι η καταχρηστική χρήση δακρυγόνων από εκπαιδευμένους προς τούτο αστυνομικούς» με σεβασμό στο Σύνταγμα και στον Κώδικα Δεοντολογίας του αστυνομικού.
Στο έγγραφο αναφέρεται επίσης ότι από τη Διεύθυνση Τεχνικών καταβάλλεται προσπάθεια για την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό του υλικοτεχνικού εξοπλισμού και παρακολουθούνται οι εξελίξεις της τεχνολογίας, έτσι ώστε ο κατεχόμενος από την Ελληνική Αστυνομία εξοπλισμός, αφενός να είναι ισότιμος των Αστυνομιών προηγμένων ευρωπαϊκών χωρών, αφετέρου δε να καλύπτει τις υπηρεσιακές της ανάγκες.
«Προς την κατεύθυνση αυτή πραγματοποιείται έρευνα, μέσω της οποίας αναζητούνται εναλλακτικά ηπιότερα μέσα τόσο για τον άνθρωπο όσο και για το περιβάλλον, για την αντιμετώπιση των ακραίων περιστατικών βίας» σημειώνει ο υπουργός.
Για τα μέσα ελέγχου πλήθους που χρησιμοποιεί η Ελληνική Αστυνομία, οι βουλευτές ενημερώνονται ότι «αυτά παράγονται σε εργοστάσια των ΗΠΑ, του Ισραήλ, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας, της Ελβετίας και της Γερμανίας, της Βραζιλίας, της Τσεχίας, κλπ και περιέχουν τη δραστική ουσία CS (Ορθοχλωροβενζαλμαλονονιτρίλη), στην ελάχιστη επιτρεπτή συγκέντρωση.
» Αυτά χρησιμοποιούνται μόνο σε ανοιχτούς χώρους και όταν αυτό κρίνεται απολύτως απαραίτητο, προκειμένου να προστατευθεί η επιθετικά προσβαλλόμενη σωματική ακεραιότητα του αστυνομικού προσωπικού, καθώς και για την αποκατάσταση της τάξης, όταν αυτή διασαλεύεται με ευρείας κλίμακας επεισόδια».
Στο έγγραφο αναφέρεται ότι η ακριβής χημική σύνθεση των ουσιών που χρησιμοποιούνται από την ΕΛΑΣ προκύπτει από τα Δελτία Δεδομένων Ασφαλείας που έχουν καταρτισθεί σε συνεργασία με το Γενικό Χημείο του Κράτους και οι προμηθευτές υποχρεούνται να προσκομίζουν. Ακόμη ότι η ουσία CS δεν έχει ταξινομηθεί ως επικίνδυνη ουσία, σύμφωνα με απόφαση του Ανωτάτου Χημικού Συμβουλίου και σε συμμόρφωση με την οδηγία του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Η στάση των αστυνομικών
Ως προς τη συμπεριφορά του αστυνομικού προσωπικού, γίνεται γνωστό ότι «στο πλαίσιο διοικητικών ερευνών που διενεργήθηκαν σε όλη την επικράτεια, με αφορμή φθορά δημοσίων υλικών, τραυματισμούς αστυνομικών και αιτιάσεις για επίμεπτη συμπεριφορά αστυνομικών κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων - κινητοποιήσεων και έχουν ολοκληρωθεί, δεν προέκυψε πειθαρχική ευθύνη αστυνομικού για αυθαίρετη χρήση χημικών και καθ' υπέρβαση εντολών των αρμοδίων οργάνων, παρά μόνο σε μια περίπτωση, στην οποία και ο υπερβάς τα όρια του νόμου αστυνομικός τιμωρήθηκε με την προσήκουσα πειθαρχική ποινή».