Μπορεί στην Ελλάδα οι πολιτικοί κυρίως, και ιδιαίτερα αυτοί της Αριστεράς, να έχουν κοντή μνήμη, ωστόσο, ο ελληνικός λαός δεν έχει πάθει ομαδικό Αλστχάιμερ. Κάποιοι θυμούνται μερικές ιστορίες οι οποίες δεν ξεχνιούνται ακόμη κι αν προσπαθούν αρκετοί εθνομηδενιστές να το κάνουν. Η ιστορία της Θράκης και της μουσουλμανικής μειονότητας δεν είναι τωρινή, εδώ και δεκαετίες έχουν γίνει επεισόδια, έχουν υπάρξει διαφωνίες, έχουν καταγραφεί και δραματικά λάθη, όπως αυτό που είχε κάνει πριν από 50 και πλέον χρόνια η κυβέρνηση Παπάγου όταν είχε επιτρέψει στους μειονοτικούς να θεωρούνται Τούρκοι και είχε επιβάλλει την αντικατάσταση του όρου μουσουλμανικός με τον όρο τουρκικός.
Αλλά από τα λάθη μας μαθαίνουμε, ιδιαίτερα όσοι είναι σοβαροί άνθρωποι και δεν αφήνουν τα εθνικά θέματα στα χέρια ανεύθυνων ανθρώπων όπως ο Τσίπρας, ο Ρούντι Ρινάλντι ή ο υποψήφιος Δημήτρης Χριστόπουλος που βλέπει μόνο ένα «συμπαγές τουρκικό πράμα» στη Θράκη.
Θα σας θυμίσουμε -και κυρίως θα τη θυμίσουμε στα διάφορα «γατάκια του καναπέως»- μια ιστορία για τη Θράκη με πρωταγωνιστή τον νυν πρωθυπουργό και τότε υπουργό Εξωτερικών, Αντώνη Σαμαρά.
Είναι αρχές του 1990 και κάποιος Κεμάλ Γκιουρ, ο Τούρκος πρόξενος στην Κομοτηνή έχει το θράσος να στείλει στη νομαρχία Ροδόπης ένα έγγραφο με το οποίο ζητά να αναγνωριστούν οι Έλληνες πολίτες, μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα ως Τούρκοι πολίτες που απλά ζουν στη Θράκη. Προκαλείται μεγάλη αναταραχή καθώς είναι φανερό ότι πρόκειται για «δάκτυλος» της Άγκυρας. Η κυβέρνηση ζητά εξηγήσεις από την Τουρκία η οποία όμως καλύπτει τον ανεκδιήγητο πρόξενο. Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, Αντώνης Σαμαράς, εκδίδει μια ανακοίνωση με την οποία ουσιαστικά καταγγέλλει την εμμονή της τουρκικής διπλωματίας να χαρακτηρίζει Τούρκους του μουσουλμάνους της Θράκης. «Αποτελεί ωμή παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάνης, η οποία αναγνωρίζει στη μειονότητα θρησκευτικό και μόνο χαρακτήρα», αναφέρει η επιστολή του κ. Σαμαρά η οποία τονίζει επίσης ότι πρόκειται για ωμή παραβίαση της τουρκικής κυβέρνησης στα εσωτερικά της Ελλάδας. Ο κ. Σαμαράς διατάσσει την απέλαση του Τούρκου πρόξενου στην Κομοτηνή στις αρχές Φεβρουαρίου με αποτέλεσμα και η Άγκυρα να απαντήσει στις 4 του ίδιου μήνα με την απέλαση του Έλληνα πρόξενου στην Κωνσταντινούπολη.
Πριν από αυτά τα γεγονότα, στις 20 Ιανουαρίου 1990 έχουν γίνει τα εξής προεόρτια: Η συντονιστική επιτροπή της μειονότητας κηρύσσει αποχή των μαθητών από τα σχολεία, ζητώντας τουρκικά σχολικά βιβλία. Όλοι λένε ότι είναι η αφορμή διότι τότε «τρέχει» μια δίκη σε βάρος του πρώην βουλευτή και εθνικιστή Σαδίκ και του ψερυτομουφτή Σερίφ οι οποίοι καταδικάστηκαν πρωτοδίκως σε 18 μήνες φυλάκιση.
Να θυμίσουμε επίσης ότι στις 29 Ιανουαρίου 1990 γίνονται διαδηλώσεις μουσουλμάνων, δημιουργούνται επεισόδια και το κλίμα οξύνεται επικίνδυνα. Ομάδες χριστιανών κάνουν αντισυγκεντρώσεις, σπάνε κάποιες βιτρίνες καταστημάτων που ανήκουν σε μουσουλμάνους, αλλά τελικά επικρατεί η λογική.
Τα υπόλοιπα που ακολούθησαν αναφέρθηκαν πιο πάνω, με την απέλαση του Τούρκου πρόξενου με εντολή του Αντώνη Σαμαρά. Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες του antinews εκείνη η απέλαση έγινε εν αγνοία του τότε πρωθυπουργού Κώστα Μητσοτάκη αλλά και του τότε υπουργού Αμυνας κ. Βαρβιτσιώτη οι οποίοι βρέθηκαν προ τετελεσμένων.
Όλα αυτά σας τα θυμίζουμε με αφορμή τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες με τους υποψήφιους του ΣΥΡΙΖΑ στη Θράκη αλλά και τις κατηγορίες του κ. Τσίπρα ότι ο πρωθυπουργός και η παρέα του θέλουν την ανωμαλία. Όταν ο κ. Τσίπρας, εκείνη την περίοδο, έκανε καταλήψεις ως μέλος της ΚΝΕ, ο κ. Σαμαράς νέος και άπειρος πολιτικός, ως υπουργός Εξωτερικών έδιωχνε τον προκλητικό Τούρκο πρόξενο εφαρμόζοντας τη Συνθήκη της Λωζάννης.
Την ίδια Συνθήκη που αμφισβητούν ανοικτά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και που η Κουμουνδούρου τα επιβραβεύει με μια θέση στο ευρωψηφοδέλτιο. Οι μόνοι που αμφισβητούν τη Συνθήκη και θέλουν τον πολιτικό έλεγχο της μειονότητας είναι οι Τούρκοι, κυρίως οι εθνικιστές Γκρίζοι Λύκοι και το βαθύ κράτος της Άγκυρας. Μήπως βρήκαν άξιους συμμάχους και εδώ στην Ελλάδα;