Όποιος έχει το κουράγιο να διαβάσει τη διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές θα διακρίνει μια προσπάθεια να συγκεραστούν οι απόψεις των προεδρικών που κουτσά στραβά θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ και της ομάδας Λαφαζάνη (το 30% του κόμματος) που θέλει έξοδο από το ευρώ.
Επίσης, αυτό που παρατηρεί κανείς είναι ότι και αυτή η διακήρυξη βασίζεται πάνω στη λογική της… τραμπάλας. Πότε πάμε από τη μια πλευρά, πότε από την άλλη. Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ, ή όπως το λέει ο λαός «όπου φυσάει ο άνεμος».
Διότι σε κάθε κρίσιμη υπόθεση για τη χώρα το κόμμα που θέλει να κυβερνήσει ταλαντεύεται σαν εκκρεμές. Δεν έχει μια ξεκάθαρη πολιτική να την παρουσιάσει στον ελληνικό λαό και αυτός να κρίνει αν είναι καλό ή όχι. Σκεφτείτε μόνο μερικά από τα πιο κρίσιμα θέματα που απασχολούν την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
Οικονομία: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να προτάξει κανένα νέο παραγωγικό μοντέλο το οποίο θα είναι καλύτερο από το (κακό) σημερινό. Το μόνο που λέει είναι ότι θα αυξήσει τους μισθούς και τις συντάξεις, θα διορίσει μερικές χιλιάδες, θα επαναφέρει την Ελλάδα στα προ κρίσης επίπεδα. «Και με τι λεφτά;», ερωτάται ο κ. Τσίπρας. Θα πατάξουμε τη φοροδιαφυγή, λένε γενικώς και αορίστως και… τρέχα γύρευε.
Ευρώ: Καμιά θυσία για το ευρώ, δεν αποκλείουν έξοδο από την ευρωπαϊκή οικογένεια, θα κηρύξουν στάση πληρωμών αν εκβιαστούν. «Μπράβο, ωραία όλα αυτά αλλά τι θα γίνει μετά;» ερωτάται ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά απάντηση δεν υπάρχει. Εντάξει, είναι κακό το ευρώ να συμφωνήσουμε, έστω κι αν 80% των Ελλήνων θέλουν να μείνουμε εντός της ΕΕ. Αν όμως είναι κακό θα πρέπει να υπάρχει κάτι καλύτερο το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να το δώσει. Είναι το μοντέλο της Βενεζουέλας; Είναι αυτό της Κούβας; Είναι των… Ελοχίμ ή θα βρεθεί η λύση όταν σταματήσουν να μας ψεκάζουν, όπως λέει και ο σύντροφος του Αλέξη, Πάνος Καμμένος;
Ασφάλεια: Θέλει την κοινωνική ηρεμία, την ασφάλεια του πολίτη, τη μείωση του εγκληματικότητας αλλά ταυτόχρονα παρουσιάζει και ορισμένες… ρηξικέλευθες προτάσεις. Να φύγει η ομάδα ΔΙΑΣ και άλλες αστυνομικές δυνάμεις από το κέντρο, να αφοπλιστούν οι αστυνομικοί στις διαδηλώσεις, να… μοιράζει γαρίφαλα ο αστυνομικός διευθυντής στους μπαχαλάκηδες και στους χούλιγκαν. Και με τους τρομοκράτες τι θα γίνει; Ή πιστεύει ο κ. Τσίπρας ότι μόλις γίνει πρωθυπουργούς αίφνης ο Μαζιώτης θα εμφανιστεί και μπορεί να αναλάβει και υπουργός Δημόσιας Τάξης; Εκτός κι αν αυτό είναι το σχέδιο της Κουμουνδούρου. Η κατάληψη της εξουσίας από το «λαϊκό επαναστατικό κίνημα».
Μειονοτικό: Ένα πολύ ευαίσθητο θέμα το οποίο αν δεν τον ξέρει κάποιος καλά, ας το αφήνει για τους ειδικούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ παρ΄ όλα αυτά δεν έχει κι εδώ μια σταθερή γραμμή. Κρατά τον τουρκόφιλο Χριστόπουλο στο ψηφοδέλτιο αλλά τον φιμώνει, διώχνει την Σουλεϊμάν ως «βαθύ ελληνικό κράτος» και «ύποπτη εθνικίστρια» την ίδια στιγμή που ευνοεί με τις κινήσεις του το τουρκικό προξενείο. Έχει στις τάξεις του στελέχη που μιλάνε για «μακεδονική μειονότητα» αλλά ταυτόχρονα δεν εκφράζει μια επίσημη πολιτική για το «Μακεδονικό» αλλά μιλάει περί ανέμων και υδάτων.
Μετανάστες: Να ανοίξουν τα σύνορα για όλους; Να περιθάλψουμε όλους τους κατατρεγμένους της γης; Να φιλοξενούμε όλοι κι από έναν μετανάστη μπας και σταματήσει το φαινόμενο των γκέτο που έχουν δημιουργηθεί; Ποια είναι η επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ; Πώς, με ποιες υποδομές και τι χρήματα θα μπορέσει να εφαρμόσει ένα εκτεταμένο πρόγραμμα «αποκατάστασης» των μεταναστών, παράνομων και νόμιμων; Άγνωσται αι βουλαί της Κουμουνδούρου.
Να μείνουμε στο ΝΑΤΟ ή να φύγουμε; Γιατί ακούστηκε και αυτό, δηλαδή να αποχωρήσει η Ελλάδα από τη Συμμαχία, αλλά μόλις ακούστηκε το πήραν πίσω διότι οι τζάμπα μαγκιές τελικά κοστίζουν.
Μπορεί να βρει κανείς σειρά άλλων ταλαντώσεων του ΣΥΡΙΖΑ σε πολύ κρίσιμα για το μέλλον της Ελλάδας, θεμάτων. Αυτό που δεν μπορεί να βρει είναι μια ενιαία γραμμή που θα δώσει την εναλλακτική λύση που ζητά ο κόσμος και πιθανότατα δεν βρίσκει στο υπάρχον πολιτικό σκηνικό.
Το πλέον εξοργιστικό, όμως, με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι όλες αυτές οι επικίνδυνες ισορροπίες τείνουν να περάσουν σε μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού επειδή πλασάρονται ως «ρηξικέλευθες προτάσεις». Λέει ο ΣΥΡΙΖΑ στη διακήρυξή του: «Οι ευρωεκλογές του Μαΐου μας θέτουν το ιστορικό καθήκον να υπηρετήσουμε έναν μεγαλειώδη αγώνα· έναν αγώνα που θα φέρει την ανατροπή και τη νέα εποχή στην Ελλάδα, την ίδια ώρα που θα ανοίξει τον δρόμο για μια νέα, δημοκρατική Ευρώπη» και συνεχίζει:
«Καλούμε την κοινωνία που στενάζει να φωνάξει δυνατά αυτό που βιώνει, αυτό που πραγματικά αισθάνεται: ένα μεγάλο ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!»
Δεν λέει, ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτό το «ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ» θα έχει κάποιο κόστος. Αν ο ελληνικός λαός το φωνάξει και ψηφίσει τον κ. Τσίπρα θα πρέπει να γνωρίζει και τι θα πληρώσει. Στην οικονομία, στις σχέσεις με την ΕΕ, στα εθνικά θέματα, στο μεταναστευτικό, στη δημόσια ασφάλεια.
Η δυστυχία της χώρας στην παρούσα συγκυρία είναι ότι υπάρχει αυτή η ανεύθυνη αξιωματική αντιπολίτευση που παίζει στη ρουλέτα το μέλλον της Ελλάδας.
www.antinews.gr/POLITIKE/suriza-i-ofa-opou-fusa-o-anemos_1/