Οπως σχολιάζουν οι αναλυτές, η υπόθεση τεκμηρίωσε το «δικαίωμα στη λήθη» υποχρεώνοντας την εταιρεία να διαγράψει
συνδέσμους που οδηγούν σε πληροφορίες και προσωπικά δεδομένα, τα οποία δεν ισχύουν πλέον ή δεν αφορούν κανέναν παρά μόνο τον συγκεκριμένο άνθρωπο, στον οποίο αναφέρονται.
Το δικαστήριο έκρινε ότι, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να διαχειρίζονται οι ίδιοι τα προσωπικά τους δεδομένα, ιδίως αν δεν είναι δημόσια πρόσωπα. Αν οι ίδιοι επιθυμούν, να διαγραφούν από τα αποτελέσματα των μηχανών αναζήτησης στο Διαδίκτυο, λανθασμένες πληροφορίες ή στοιχεία που «δεν αφορούν κανέναν άλλον», έχουν το δικαίωμα να το ζητήσουν, ακόμα και αν οι πληροφορίες έχουν αναρτηθεί νομίμως.
Σύμφωνα με το δικαστήριο, οι πολίτες «μπορούν να στείλουν το αίτημά τους στον υπεύθυνο της μηχανής αναζήτησης, ο οποίος πρέπει να το εξετάσει διεξοδικά».
Η συγκεκριμένη υπόθεση ξεκίνησε το 2001, όταν η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων της Ισπανίας διέταξε τη Google να αφαιρέσει ηλεκτρονικούς συνδέσμους σε περισσότερα από 100 δημοσιευμένα άρθρα στο διαδίκτυο, που θεωρήθηκαν «δυνητικά δυσφημιστικά». Στο ισπανικό δικαστήριο, είχαν προσφύγει συνολικά 200 άτομα, όπως μεταδίδει το Associated Press.
Η Google, από την πλευρά της, είχε καταθέσει έφεση κατά της απόφασης του δικαστηρίου της Μαδρίτης, το οποίο διαβίβασε την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Υπενθυμίζεται ότι οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου είναι δεσμευτικές για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Από το 2012, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει προτείνει να δίδεται η δυνατότητα στον κάθε πολίτη να αφαιρέσει προσωπικά του στοιχεία από τις μηχανές διαδικτυακής αναζήτησης.
ΤΑ ΝΕΑ