Ειρωνικά το λέω.
Το Μνημόνιο ήταν η εκδίκηση της Ευρωπαϊκής γυφτιάς.
Μιας φθονούσαν που καλοπερνούσαμε με δάνεια και ρεμούλες οπότε μας έβγαλαν από την πρίζα.
Ο χωρισμός Πέτρου – Τζένης είναι το πνίξιμο της νυφίτσας του βλαχομπαρόκ.
Ταφόπλακα στο σίριαλ ξαπλώστρα, πούρο και παπαριά που μετέτρεψε για μια περίοδο την Ψαρρού σε ένα είδος ελληνικού Σεν Τροπέ. Νταγλαράδες από το Βόλο (όπως ο Πετράν) ή κομπλεξικοί με τικ (όπως ο ανταγωνιστής του Λυμπέρης) δεν κατάλαβαν ότι τα δανεικά δεν είναι αγύριστα.
Αλλα και ότι, αν γυρίσει η οικονομία, μπορεί να βρεθείς από την Ψαρρού στην ψειρού.
Μια φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις κι ένα διαζύγιο επωνύμων του λαιφστάιλ ισοδυναμεί με χιλιάδες κουτσομπολιά. Άντε και καμιά σφαλιάρα.
Το πιο πιπεράτο: Πέτρος και Τζένη δεν τα είχαν ποτέ για να τα χαλάσουν τώρα.
Μία από τις χίλιες φήμες που τρέχουν είναι ότι επίκεινται δυσάρεστες νομικού τύπου ιστορίες –αφού υπάρχουν χρωστούμενα στο δημόσιο- ίσως και πίσω από τα κάγκελα. Οπότε έχουμε διαζύγιο από αυτά που είναι για να προστατευθεί η οικογένεια.
Με την ευκαιρία να θυμίσω ότι οι άλλοτε πανίσχυροι φίλοι του Πέτρου είναι άφαντοι. Ο κάπτεν Μάλαξ είδε κι απόειδε με τα ΠΑΣΟΚικά. Ο μαστρο-Λαλιώτης τρίβεται λίγο με τα πολιτικά αλλά δύναμη δεν έχει.
Τα τίποτα γυρίζουν στο τίποτα.
Γράφει το Παρατηρητήριο
του Lykavitos.gr