Οι Ελληνες ιχθυοκαλλιεργητές καταφέρνουν να αντιπαρέρχονται τα δομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος τους, τη στιγμή μάλιστα που δέχονται ισχυρή πίεση από την Τουρκία που έχει μπει γερά στο παιχνίδι του ανταγωνισμού.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Ημερησίας, τα στοιχεία πρόσφατης έκθεσης της ομοσπονδίας των Ευρωπαίων παραγωγών ιχθυοκαλλιέργειας (FEAP, Federation of European Aquaculture Producers) σχετικά με την παραγωγή ψαριών στην Ευρώπη την περίοδο 2004-2013, είναι ψευδής μάρτυρας του άθλου τους. Η συνολική παραγωγή σε τσιπούρα και λαβράκι πέρυσι στη χώρα μας ανήλθε σε 123.000 έναντι 93.500 τόνων της Τουρκίας.
Πιο αναλυτικά, η παραγωγή τσιπούρας στην Ελλάδα διαμορφώθηκε στους 75 χιλιάδες τόνους (έναντι 41.700 τόνων της Τουρκίας) ενώ η παραγωγή στο λαβράκι έφθασε στους 48.000 τόνους έναντι 51.600 τόνων της Τουρκίας.
Στοιχεία για τη φετινή παραγωγή των δύο αυτών ψαριών δεν υπάρχουν, ωστόσο -σύμφωνα με τις ενδείξεις- η Ελλάδα θα ανεβάσει ακόμη περισσότερο την παραγωγή της, σε αντίθεση με την Τουρκία που θα τη μειώσει.
Θετικές προοπτικές
Οι ενδείξεις αυτές προκύπτουν από την εξέλιξη της περυσινής παραγωγής γόνου στις δύο αυτές χώρες. Σε ό,τι αφορά το λαβράκι, η Ελλάδα αύξησε το 2013 την παραγωγή γόνου σε σχέση με το 2012 (192.000 τόνοι από 184.000), σε αντίθεση με την Τουρκία που τη μείωσε (160.000 από 205.000 τόνους). Στο μέτωπο της τσιπούρας, η Ελλάδα αύξησε το 2013 την παραγωγή γόνου σε σχέση με το 2012 (266.000 από 245.000 τόνους), σε αντίθεση με την Τουρκία που τη μείωσε (140.000 τόνοι από 185.000).
Σύμφωνα με παράγοντες του κλάδου, ένας πιθανός λόγος για τον οποίο οι Τούρκοι μειώνουν την παραγωγή σε τσιπούρα και λαβράκι είναι το γεγονός ότι από το καλοκαίρι του 2012 η κυβέρνηση σταμάτησε την επιδότηση της παραγωγής (επιδότηση που κυμαινόταν γύρω στα 40 λεπτά του ευρώ ανά κιλό), με αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους αυτής. Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της Wall Street Journal, εμπόδιο στην ανάκαμψη και εξυγίανση της ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας αποτελεί και ο παρωχημένος πτωχευτικός κώδικας.