Η υπόθεση αυτή αποτελεί άλλη μια κίνηση της Βαγδάτης στο πλαίσιο των προσπαθειών της να αποθαρρύνει τους ενδεχόμενους πελάτες και να αποτρέψει τις ανεξάρτητες εξαγωγές αργού από το Κουρδιστάν. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση υποστηρίζει ότι αυτή έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να διαχειρίζεται τις πωλήσεις όλου του ιρακινού πετρελαίου.
Το υπουργείο Πετρελαίου του Ιράκ ανέφερε ότι η MMS μετέφερε με πέντε πλοία αργό πετρέλαιο για λογαριασμό της Κουρδικής Περιφερειακής Κυβέρνησης (ΚΠΚ) το οποίο παραλάμβαναν από ένα τουρκικό λιμάνι.
«Η MMS διευκόλυνε ενεργά την παράνομη προσπάθεια της ΚΠΚ να εξάγει (πετρέλαιο, και) αγνόησε επανειλημμένα τις προειδοποιήσεις ότι το αργό πετρέλαιο που μετέφερε δεν ανήκει στην ΚΠΚ», σημείωσε η ιρακινή κυβέρνηση στην ανακοίνωσή της. Στην ανακοίνωση δεν διευκρινίζεται πότε και πού υπέβαλε την αγωγή της η κυβέρνηση του Ιράκ.
«Η MMS είναι υπόλογη για ζημίες ύψους τουλάχιστον 318 εκατ. δολαρίων, και πιθανόν πολύ υψηλότερες, ως αποτέλεσμα της ηθελημένης και ενεργής συμμετοχής της στην παράνομη προσπάθεια της ΚΠΚ να εξάγει αργό πετρέλαιο», ανέφερε.
MMS: "Η όποια νομική προσφυγή δεν έχει βάση και υπόσταση"
Η MMS, η οποία εδρεύει στην Αθήνα, ανέφερε ότι δεν έχει ενημερωθεί για καμιά διαδικασία δικαστικής δίωξής της από την ιρακινή κυβέρνηση, ενώ σημείωσε ότι απλώς μετέφερε αγαθά, στο πλαίσιο συμβατικών της υποχρεώσεων.
«Δεν είμαστε μέρος αυτής της διένεξης και η όποια νομική προσφυγή εναντίον μας από μέρους της ιρακινής κυβέρνησης είναι σε λάθος κατεύθυνση, ασύνετη και θα αντιμετωπιστεί με σθεναρό τρόπο διότι δεν έχει βάση και υπόσταση», ανέφερε η MMS.«Τα αγαθά σε αυτή την περίπτωση είναι αργό πετρέλαιο, το οποίο σύμφωνα με την ΚΠΚ είναι δικαιωματικά δικό της», σημειώνεται ακόμη στην ανακοίνωση.
Η MMS ανέφερε πως εάν υπάρχει οποιαδήποτε διένεξη για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των φορτίων που μετέφερε, αυτή πρέπει να διευθετηθεί ανάμεσα στην κυβέρνηση στη Βαγδάτη και την ΚΠΚ, «είτε μέσω μιας πολιτικής διαδικασίας, ή αν αυτό δεν είναι εφικτό μιας νομικής διαδικασίας».
Οι Κούρδοι άρχισαν να εξάγουν αργό τον Μάιο, διαμέσου ενός ανεξάρτητου πετρελαιαγωγού που φθάνει από τα κοιτάσματα στο βόρειο Ιράκ στο έδαφος της Τουρκίας και από εκεί καταλήγει σε έναν τερματικό σταθμό στο λιμάνι Τζεϊχάν, στην Μεσόγειο. Μέχρι σήμερα, έχουν φορτωθεί σε δεξαμενόπλοια πάνω από 10 εκατ. βαρέλια αργού από το λιμάνι αυτό, όπως ανέφερε σήμερα το υπουργείο Ενέργειας της Τουρκίας. Δεν ήταν διαθέσιμα στελέχη της ΚΠΚ για σχόλια.
Το υπουργείο Πετρελαίου του Ιράκ υποστηρίζει πως η MMS δήλωσε ψευδείς προορισμούς των δεξαμενόπλοιών της, έθεσε εκτός λειτουργίας τα συστήματα καταγραφής της θέσης τους για να αποφεύγει τον εντοπισμό τους και ότι μετέφερε αργό σε άλλα πλοία στα ανοικτά κατά τη διάρκεια της νύχτας, μια διαδικασία που χαρακτήρισε «επικίνδυνη».
Ένα από τα δεξαμενόπλοια της MMS, το United Kalavrvta, βρίσκεται αγκυροβολημένο ανοικτά των ακτών του Τέξας από τον Ιούλιο μεταφέροντας αργό η αξία του οποίου υπολογίζεται ότι ανέρχεται σε 100 εκατ. δολάρια. Οι διενέξεις που αφορούν τη μεταφορά φορτίων αμφισβητούμενης κυριότητας διά θαλάσσης είναι μάλλον συνηθισμένες σε διεθνές επίπεδο.
Ο Ελληνας «γίγας» που εμβόλισε Ιράκ και ΗΠΑ
Οι γέροντες στα Καλάβρυτα πίνουν νερό στην υγειά του. Το ίδιο όμως και οι δικηγόροι του. Οι πρώτοι γιατί ο συντοπίτης τους, εφοπλιστής Γρηγόρης Καλλιμανόπουλος είναι μεγάλος ευεργέτης της περιοχής. Οι δεύτεροι διότι πάει από δικαστική διαμάχη σε δικαστική διαμάχη. Τη μια για ροζ σκάνδαλο με τη γραμματέα του και την άλλη για τα καράβια του. Τώρα έμπλεξε και με τις αμερικανικές Αρχές, καθώς κατασχέθηκε δεξαμενόπλοιό του στο Τέξας επειδή μετέφερε κουρδικό αργό πετρέλαιο χωρίς τη συγκατάθεση της Βαγδάτης.
Οι συνάδελφοί του τον αποκαλούν «γίγα» και, παρά την ταραχώδη -όπως προκύπτει- προσωπική ζωή του, δείχνει να απολαμβάνει τον σεβασμό των ομολόγων του. Τολμηρός, επιτυχημένος, αλλά και για κάποιους αμφιλεγόμενος, έχει υψωμένη την ελληνική σημαία στα εννέα από τα δεκατέσσερα πλοία του στόλου του και αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία ότι είναι πρόθυμος να βοηθήσει τη χώρα του. Με ένα όμως από τα άλλα πέντε πλοία του, με σημαία των Νήσων Μάρσαλ, φαίνεται ότι ήθελε να βοηθήσει και τους Κούρδους να παρακάμψουν την ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Ιράκ, που εισπράττει -σύμφωνα με το σύνταγμα της χώρας- σχεδόν το 90% των εσόδων από την πώληση του κουρδικού πετρελαίου. Μια ιρακινή κυβέρνηση που, όμως, παραπαίει οψίμως υπό την πίεση των τζιχαντιστών, οι οποίοι ανακήρυξαν δικό τους χαλιφάτο στα βόρεια του Ιράκ.
Το σχέδιό του
Ακλόνητο όμως, το Κουρδιστάν δείχνει να είναι ο πιο σταθερός πόλος στην περιοχή, υπό την προστασία και των Αμερικανών αλλά και του στρατού του, που παραμένει ο πλέον αξιόμαχος στην περιφέρεια μετά τον τουρκικό. Και αυτό το στοίχημα ήθελε να παίξει, όπως εξηγούν στην «Εspresso της Κυριακής» παράγοντες της Ακτής Μιαούλη: να γίνει ο στόλος του ο στόλος πρώτης επιλογής για τις εξαγωγές των Κούρδων, μέσω του λιμανιού Τσεϊχάν της Τουρκίας. Στοίχημα τολμηρό, αλλά κανείς δεν περιμένει τίποτα λιγότερο από τον Καλλιμανόπουλο, όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά στο λιμάνι. Ομως οι δικαστικές Αρχές του Τέξας είχαν διαφορετική γνώμη και, έπειτα από καταγγελία της Βαγδάτης, συνέλαβαν το δεξαμενόπλοιο του Καλιμμανόπουλου «United Kalavryta» (με πρώην όνομα «SCF Byrranga») κατάφορτο με 143.000.000 τόνους αργό, αξίας πάνω από 100.000.000 δολάρια, που είχε αγοράσει η ομιχλώδης -όπως αναφέρεται- εταιρία Talmay Trading.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που το κάνει. Η πλούσια σε πετρέλαιο τοπική κουρδική κυβέρνηση ξεκίνησε προ μερικών εβδομάδων την εξαγωγή αργού μέσω του αγωγού που φτάνει στο τουρκικό λιμάνι του Τσεϊχάν. Εξοργισμένη η Βαγδάτη, απειλεί έκτοτε όποιον τύχει και το αγοράσει με νομικό βομβαρδισμό, θυμίζοντας πως είναι η μόνη νόμιμη Αρχή εξουσιοδοτημένη για τις πωλήσεις «μαύρου χρυσού» από την αιματοβαμμένη χώρα. Μέχρι τώρα τρεις -σύμφωνα με πληροφορίες- παρτίδες κουρδικού πετρελαίου -με ένα εκατομμύριο βαρέλια η καθεμία- έχουν φορτωθεί σε δεξαμενόπλοια που σάλπαραν χωρίς να είχε βρεθεί από την αρχή αγοραστής (εκτός και αν το αγόρασε ο πλοιοκτήτης, λένε οι καχύποπτοι). Ο Καλλιμανόπουλος εμφανίζεται να είναι ο πλοιοκτήτης και τριών τάνκερ. Η ναυτιλιακή ονομάζεται Marine Management Services και ανήκει στα συμφέροντα του ομίλου του, στον οποίο συμμετέχει και ο -κάθε άλλο παρά χαμηλού προφίλ- γιος του Περικλής, που φιγουράρει σε πλήθος φωτογραφιών σε πάρτι της υψηλής κοινωνίας της Νέας Υόρκης.
Τα τρία δεξαμενόπλοια του Καλλιμανόπουλου (τα «United Emblem», «United Kalavrvta» και «United Leadership») σάλπαραν κατακαλόκαιρο από την Τουρκία γεμάτα με κουρδικό πετρέλαιο. Μάλιστα λέγεται πως το Μαρόκο στα διυλιστήρια Mohammeddia όπου επιχείρησε να ξεφορτώσει το αργό το ένα τάνκερ απομάκρυνε τελικά το πλοίο, διότι δεν ήθελε -προφανώς- μπλεξίματα με τη Βαγδάτη.
Πηγή που γνωρίζει αυτού του τύπου τις δουλειές αναφέρει πάντως πως αυτά τα δύο πλοία είναι θησαυρός για όποιον αγοράσει. Διότι θα πληρώσει λίγα, λόγω του ιδιοκτησιακού τους καθεστώτος, των αξιώσεων της Βαγδάτης (που συνεπάγονται μεγάλα ρίσκα) και του χαμηλού σχετικά κόστους παραγωγής, αλλά θα πουλήσει σε τιμές αγοράς.
Ευεργέτης
Για παράδειγμα, 2.000.000 βαρέλια επί 100 δολάρια το βαρέλι μάς κάνουν 200.000.000 δολάρια τελική αξία. Εάν όμως αγοράστηκαν περί τα 70 δολάρια (και πολύ είναι), το κέρδος είναι 60.000.000 δολάρια! Οι Αμερικάνοι, όμως, είχαν διαφορετική άποψη και τώρα οι δικηγόροι του Καλλιμανόπουλου έχουν πάλι άφθονη δουλειά...
Σε κάθε περίπτωση, ο 77χρονος εφοπλιστής είναι ένας από τους μεγαλύτερους ευεργέτες των Καλαβρύτων και μέσω του Καλλιμανοπουλείου Ιδρύματος προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στους πολίτες της ευρύτερης περιοχής. Σε συνδυασμό με την πλούσια προσφορά του στο Ιδρυμα Χρονιών Παθήσεων, το γηροκομείο και το Διακονικό Κέντρο, έχει δώσει χείρα βοηθείας σε δεκάδες συμπατριώτες του.
Ο Γρηγόρης Καλλιμανόπουλος ξεκίνησε την επιχειρηματική δράση του το 1960 από τη Νέα Υόρκη, ιδρύοντας την εταιρία Trade and Transport Inc. Αρχικά η εταιρία δραστηριοποιήθηκε σε ναυλώσεις πλοίων και στη συνέχεια εξελίχθηκε σε πλοιοκτήτρια με πετρελαιοφόρα και μετεξελίχθηκε στη σημερινή Marine Management Services, που έχει την έδρα της στην οδό Σκουζέ 2, στην Ακτή Μιαούλη και γραφεία στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Του αρέσει ο αμερικανικός Νότος (άλλωστε το 1959 στον πατέρα του, Περικλή, είχε δοθεί το κλειδί της πόλης της Νέας Ορλεάνης, ως αναγνώριση της εκτενούς χρήσης του λιμένα της) και έτσι έδωσε πρόσφατα 11.000.000 $ προκειμένου να αποκτήσει... φυτεία στη Νότια Καρολίνα, έπαυλη και κτήμα 6.200 στρεμμάτων, το ιστορικό –και κατά κάποιους... στοιχειωμένο- Medway Plantation. Ομως τα φαντάσματα δεν τρομάζουν εύκολα έναν επιχειρηματία που δεν διστάζει να φορτώσει πετρέλαιο από εμπόλεμες ζώνες...
Ο γάμος με την ηθοποιό και το ροζ σκάνδαλο με τη γραμματέαΤο όνομα «Καλλιμανόπουλος» έχει γίνει πολύ γνωστό στη Νέα Υόρκη, και αυτό διότι προ ολίγων ετών ο πατριάρχης Γρήγορης ενεπλάκη σε σκάνδαλο κατηγοριών ότι παρενοχλούσε σεξουαλικά την προσωπική του βοηθό Αδελαΐδα (Χάιντι) Γάουμπολτ (φώτο αριστερά). Είδε και έπαθε να ξεμπλέξει από αυτήν. Περί τα τέλη του 2011 τα σκανδαλοθηρικά περιοδικά, τα tabloid, αλλά και ο πιο σοβαρός Τύπος της Νέας Υόρκης έκαναν... παρτι με την υπόθεση, που έφτασε σε ομοσπονδιακό δικαστήριο. Ενάγουσα ήταν η Χάιντι, που αν ρίξει κανείς μια ματιά στη φωτογραφία της, εύκολα βγάζει το συμπέρασμα ότι κι αυτή πρέπει να είχε... λερωμένη τη φωλιά της. Οπως λένε οι κακές γλώσσες, η πονηρή Αμερικανίδα «είδε πολύ χρήμα και προσπάθησε να βάλει χέρι». Οχι ότι ο Καλλιμανόπουλος δεν μπήκε στον πειρασμό...
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Γρηγόρης Καλλιμανόπουλος είναι δεύτερη γενιά εφοπλιστής με πλούσιο φιλανθρωπικό έργο και διανύει, ούτε λίγο ούτε πολύ, την έβδομη δεκαετία της ζωής του. Εχει αδυναμία στις ωραίες γυναίκες και είναι χαρακτηριστικό ότι υπήρξε παντρεμένος με την -πολύ όμορφη- ηθοποιό Ανέτ Στρόιμπεργκ (φώτο δεξιά), πρώην σύζυγο του γυναικοκατακτητή Γάλλου σκηνοθέτη Ροζέ Βαντίμ. Κατηγορήθηκε λοιπόν από την 24χρονη, τότε, πρώην υπάλληλο του γραφείου του (και επί τρία χρόνια εκεί -αδιαμαρτύρητα- εργαζομένη) ότι της έκανε ανήθικες προτάσεις και όταν εκείνη αρνήθηκε για πολλοστή φορά, τότε την απέλυσε. Μεταξύ άλλων, η Γάουμπολτ ισχυρίστηκε μάλιστα ότι ο εφοπλιστής προσπάθησε να μπει στο μπάνιο για να τη δει γυμνή όταν ταξίδευαν με το σκάφος του. Ομως οι δικηγόροι του αποκάλυψαν στο δικαστήριο ότι η Χάιντι είχε ξετινάξει την εταιρική πιστωτική της κάρτα, την οποία επιβάρυνε με 24.000 δολάρια και όταν της τα ζήτησαν, έδωσε 10.000, αλλά μετά την ξαναχρέωσε με άλλα 7.300. Μεταξύ των χρεώσεων, ήταν και γεύμα αξίας 2.646,29 δολαρίων (!) στο γνωστό club της Νέας Υόρκης Cipriani's Downtown. Στην ιστορία συμπεριλαμβάνεται και μια ανεξιχνίαστη διάρρηξη του διαμερίσματος του Καλλιμανόπουλου στο Μανχάταν, από το χρηματοκιβώτιο του οποίου αφαιρέθηκαν κοσμήματα μεγάλης αξίας.Οι τρεις γενιές, οι επενδύσεις και τα πρώτα πλοία
Η οικογένεια, πατριάρχης της οποίας είναι ο Γρηγόρης Καλλιμανόπουλος, εκπροσωπείται συχνά επαγγελματικά αλλά και κοινωνικά και από τον γιο του Πέρι Καλλιμανόπουλο, που περνά τον περισσότερο χρόνο του στη Νέα Υόρκη.
Ο γιος του Γρηγόρη φέρει το όνομα του παππού του Περικλή, ο οποίος αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της σταδιοδρομίας του στη δημιουργία μίας εταιρίας διεθνών τακτικών γραμμών, που θα υπηρετούσε επίσης την ελληνική οικονομία. Ο Περικλής Γ. Καλλιμανόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1892, αλλά ανδρώθηκε στην Αίγυπτο, όπου και μπήκε στη ναυτιλία, στην Αλεξάνδρεια. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο άνοιξε δικό του ναυλομεσιτικό γραφείο στον Πειραιά και γραφείο τακτικών γραμμών και εμπορίας κάρβουνου. Το 1924 έκανε το πρώτο βήμα ως εφοπλιστής, αγοράζοντας ένα φορτηγό πλοίο 34 ετών. Ιδρυσε τη Hellenic Lines το 1934, αλλά κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο επτά από τα οκτώ πλοία του βυθίστηκαν. Το 1945 έφυγε από την Ελλάδα και πήγε στη Νέα Υόρκη με την οικογένειά του, όπου η Hellenic αγόρασε πέντε πλοία Liberty και έως το 1951 κατόρθωσε να αποκτήσει άλλα πέντε αλλά και τρία δεξαμενόπλοια. Αναπτύχθηκε περαιτέρω τη δεκαετία του '60, με την απόκτηση μεταχειρισμένων πλοίων και νεότευκτων από τη Γερμανία και την Ιαπωνία και από το 1962 έγινε παραχωρησιούχος μίας αποβάθρας και αποθηκών στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, ενώ ίδρυσε θυγατρικές ναυτιλιακές στο Αμβούργο, στην Κωνσταντινούπολη και στη Νέα Ορλεάνη. Στα 76 του, απτόητος, ξεκίνησε ένα μεγάλο έργο, να ανανεώσει τον στόλο του, ενώ στήριξε και την ελληνική ναυπηγική βιομηχανία με έξι παραγγελίες για πλοία τύπου SD-14 στα Ελληνικά Ναυπηγεία. Η διαδρομή του έφτασε στο τέλος της στις 20 Σεπτεμβρίου του 1979, όταν ο Καλλιμανόπουλος απεβίωσε στο γραφείο του, οπότε ο όμιλος πέρασε στον γιο του Γρηγόρη, ο οποίος είχε ήδη και δική του ναυτιλιακή.