Μύθος του ευρωπαϊκού σινεμά, σύμβολο του σεξ και μια από τις ομορφότερες γυναίκες των δεκαετιών 1950 και 1960, η Μπριζίτ Μπαρντό έκλεισε την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 80 χρόνια ζωής. “Η αιώνια ενζενί” η Μπεμπέ όπως έγινε γνωστή, γεννήθηκε στο Παρίσι, στις 28 Σεπτεμβρίου 1934, στο νούμερο 5 της Πλατείας Βιολέ, στο 15ο διαμέρισμα της πόλης.
Καταγόμενη από ένα αστικό περιβάλλον, με πατέρα βιομήχανο, ιδιοκτήτη των εργοστασίων Μπαρντό, και μητέρα που ασχολούνταν με οικιακά. Το 1949, σε ηλικία 15 ετών, προσελήφθη από τη διευθύντρια των περιοδικών ELLE και Le Jardin des Modes, και το έναν μόλις χρόνο μετά θα κάνει το πρώτο της εξώφυλλο στο περιοδικό ELLE.
Το 1952, ο σκηνοθέτης Ζαν Μπογιέ της προσέφερε ένα μικρό ρόλο, τον πρώτο της, στην ταινία «Le trou normand» με τον Μπουρβίλ καιρό μετά, ο Γουιλί Ροζιέ της προσφέρει το δεύτερο ρόλο της στην ταινία «Manina la fille sans voiles». Σε ηλικία 18 ετών παντρεύεται τον Ροζέ Βαντίμ. Το 1956 μπήκε στο πάνθεον του παγκόσμιου κινηματογράφου και έγινε διεθνές σύμβολο του σεξ, χάρις στο φιλμ του Ροζέ Βαντίμ «Και ο Θεός... έπλασε τη γυναίκα»..
Ακολούθησε μια καριέρα με μικρούς κυρίως ρόλους και ενώ οι προτάσεις από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού έπεφταν βροχή εκείνη επέλεξε να σταδιοδρομήσει στη Γαλλία. Το 1963, στα 27 της χρόνια πρωταγωνιστεί στην«Περιφρόνηση», του Ζαν Λικ Γκοντάρ, με τον Μισέλ Πικολί και τον Τζακ Πάλανς. Την ταινία που στιγμάτισε την καριέρα της.
Το 1996 θα παντρευτεί τον ζάμπλουτο Γερμανό Γκίντερ Ζακς, ενώ έναν μόλις χρόνο μετά η ερωτική σχέση της με το enfant terrible της γαλλικής μουσικής Σερζ Γκαϊνσμπούρ θα απασχολήσει για εβδομάδες τον ευρωπαϊκό Τύπο. Ο Σερζ Γκαϊνσμπούρ θα συνθέσει δεκάδες τραγούδια για την Μπεμπέ, ένα εκ των οποίων και το θρυλικό «Je t'aime… moi non plus».
Η φήμη της είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε το 1968 ο Φρανσουά Μιτεράν αναγκάστηκε να παραδεχθεί πως η Μπριζίτ Μπαρντό έφερνε τόσο συνάλλαγμα στη χώρα όσο και η βιομηχανία Renault.
To 1973 αποφάσισε να αποσυρθεί από το σινεμά και αφιερώθηκε στην υπεράσπιση των ζώων. Το 1992 η Μπαρντό παντρεύτηκε για τέταρτη φορά, στη Νορβηγία, τον Μπερνάρ ντ’ Ορμάλ, ένα βιομήχανο, με τον οποίο εξακολουθεί ζει στον Σαιν-Τροπέ.
Από το 2002 οι απόψεις υπέρ της ακροδεξιάς που αρχίζει να εκφράζει δημοσίως προκαλούν έντονες αντιδράσεις και σοκάρουν την κοινή γνώμη τόσο στη Γαλλία όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ενώ το 2008, δικαστήριο στο Παρίσι καταδικάζει την ηθοποιό σε δύο μήνες φυλάκιση με αναστολή και 15.000 ευρώ πρόστιμο με την κατηγορία ότι προέβη σε δηλώσεις που υποκινούν το ρατσιστικό μίσος.
Καταγόμενη από ένα αστικό περιβάλλον, με πατέρα βιομήχανο, ιδιοκτήτη των εργοστασίων Μπαρντό, και μητέρα που ασχολούνταν με οικιακά. Το 1949, σε ηλικία 15 ετών, προσελήφθη από τη διευθύντρια των περιοδικών ELLE και Le Jardin des Modes, και το έναν μόλις χρόνο μετά θα κάνει το πρώτο της εξώφυλλο στο περιοδικό ELLE.
Το 1952, ο σκηνοθέτης Ζαν Μπογιέ της προσέφερε ένα μικρό ρόλο, τον πρώτο της, στην ταινία «Le trou normand» με τον Μπουρβίλ καιρό μετά, ο Γουιλί Ροζιέ της προσφέρει το δεύτερο ρόλο της στην ταινία «Manina la fille sans voiles». Σε ηλικία 18 ετών παντρεύεται τον Ροζέ Βαντίμ. Το 1956 μπήκε στο πάνθεον του παγκόσμιου κινηματογράφου και έγινε διεθνές σύμβολο του σεξ, χάρις στο φιλμ του Ροζέ Βαντίμ «Και ο Θεός... έπλασε τη γυναίκα»..
Ακολούθησε μια καριέρα με μικρούς κυρίως ρόλους και ενώ οι προτάσεις από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού έπεφταν βροχή εκείνη επέλεξε να σταδιοδρομήσει στη Γαλλία. Το 1963, στα 27 της χρόνια πρωταγωνιστεί στην«Περιφρόνηση», του Ζαν Λικ Γκοντάρ, με τον Μισέλ Πικολί και τον Τζακ Πάλανς. Την ταινία που στιγμάτισε την καριέρα της.
Το 1996 θα παντρευτεί τον ζάμπλουτο Γερμανό Γκίντερ Ζακς, ενώ έναν μόλις χρόνο μετά η ερωτική σχέση της με το enfant terrible της γαλλικής μουσικής Σερζ Γκαϊνσμπούρ θα απασχολήσει για εβδομάδες τον ευρωπαϊκό Τύπο. Ο Σερζ Γκαϊνσμπούρ θα συνθέσει δεκάδες τραγούδια για την Μπεμπέ, ένα εκ των οποίων και το θρυλικό «Je t'aime… moi non plus».
Η φήμη της είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε το 1968 ο Φρανσουά Μιτεράν αναγκάστηκε να παραδεχθεί πως η Μπριζίτ Μπαρντό έφερνε τόσο συνάλλαγμα στη χώρα όσο και η βιομηχανία Renault.
To 1973 αποφάσισε να αποσυρθεί από το σινεμά και αφιερώθηκε στην υπεράσπιση των ζώων. Το 1992 η Μπαρντό παντρεύτηκε για τέταρτη φορά, στη Νορβηγία, τον Μπερνάρ ντ’ Ορμάλ, ένα βιομήχανο, με τον οποίο εξακολουθεί ζει στον Σαιν-Τροπέ.
Από το 2002 οι απόψεις υπέρ της ακροδεξιάς που αρχίζει να εκφράζει δημοσίως προκαλούν έντονες αντιδράσεις και σοκάρουν την κοινή γνώμη τόσο στη Γαλλία όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ενώ το 2008, δικαστήριο στο Παρίσι καταδικάζει την ηθοποιό σε δύο μήνες φυλάκιση με αναστολή και 15.000 ευρώ πρόστιμο με την κατηγορία ότι προέβη σε δηλώσεις που υποκινούν το ρατσιστικό μίσος.