Τον αγαπημένο της Απόστολο Μαντή παντρεύτηκε το βράδυ του Σαββάτου στα Λουτρά Αιδηψού η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Ο γάμος της βουλευτού ήταν μια ευκαιρία να δείξει ένα διαφορετικό πρόσωπο από αυτό το «σκληρό» που όλοι γνωρίζουμε από την παρουσία της στη Βουλή των Ελλήνων.
Η κυρία Κωνσταντοπούλου πιο λαμπερή από ποτέ, αφού έστησε το γαμπρό στην εκκλησία επί μιάμιση ώρα, τηρώντας το έθιμο, τον αποζημίωσε με ένα φιλί στο στόμα, ενώ κατά τη διάρκεια του μυστηρίου και αμέσως μετά δεν σταμάτησε λεπτό να χαμογελά.
Μάλιστα, όπως αναφέρει η εφημερίδα «Τα Νέα», στο πάρτι που ακολούθησε σε παραλιακό κέντρο της Αιδηψού η κυρία Κωνσταντοπούλου έδειξε την εντελώς χαλαρή πλευρά της βγάζοντας τις γόβες της και χορεύοντας ξυπόλυτη μέχρι τα ξημερώματα. H νύφη και ο γαμπρός καθόλη τη διάρκεια της βραδιάς έδιναν συνεχώς το ρυθμό στους καλεσμένους τους, που χόρευαν μέχρι το πρωί παραδοσιακούς χορούς με αδυναμία στο τσάμικο.Ο Αλέξης Τσίπρας και η Περιστέρα μπορεί να μην χόρεψαν στιγμή, ωστόσο ο πατέρας της Ζωής, Νίκος Κωνσταντόπουλος το καταευχαριστήθηκε χορεύοντας πλάι στην κόρη του.
Το μόνο έθιμο που δεν τήρησε η κυρία Κωνσταντοπούλου ήταν να πατήσει το πόδι του συζύγου της, όταν ακούστηκε «η δε γυνή ινα φοβήται τον άντρα». Η βουλευτής επέλεξε να μην το κάνει δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο τον σεβασμό της στον Απόστολο Μαντή.
Από τα κύρια χαρακτηριστικά του γάμου ήταν το... στήσιμο. Αφού πέρα από το γαμπρό που περίμενε τη νύφη για μιάμιση ώρα και οι καλεσμένοι που ξεπερνούσαν τους 600 περίμεναν για πάνω από μια ώρα έξω από το κλαμπ όπου έγινε το πάρτι, αφού οι διοργανωτές τα μπέρδεψαν λιγάκι με τα τραπέζια. Τη λύση έδωσε η... βροχή εξαιτίας της οποίας η λίστα εγκαταλείφθηκε και ο καθένας κάθισε όπου ήθελε. Από τα ευτράπελα που σε κάθε γάμο συμβαίνουν...
Πάντως, το σκηνικό που είχε στηθεί στο χώρο της δεξίωσης ήταν άκρως ρομαντικό, με όμορφες διακοσμημένες ροτόντες πάνω στις οποίες υπήρχαν πλακάτ με τα ονόματα από πόλεις της χώρας, μικρά μπουκέτα με λουλούδια αλλά και μπομπονιέρες για τους καλεσμένους. Στην παραλία δεκάδες αναμμένες δάδες και προβολείς φώτιζαν τη θάλασσα, ενώ λευκές τέντες κάλυπταν το χώρο προκειμένου να τον προστατεύσουν από τη βροχήκαι το λιγοστό αεράκι.