10 Οκτωβρίου 2014

Βαρύ το κόστος των οδικών ατυχημάτων στην Ελλάδα: Πάνω από 3 δισ. στο δρόμο!

Αυτό που έχουμε συνηθίσει να χαρακτηρίζουμε ως «Μολώχ της ασφάλτου» δεν έχει να κάνει μόνο με το βαρύ πένθος των ανθρώπων που βλέπουν οικείους τους να αφήνουν την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο, αλλά, τελικά, έχει να κάνει και με τη γενικότερη οικονομική ζημιά που προκαλείται από τα δυστυχήματα.

Όπως σημειώνει η Ημερησία, σε πάνω από 3 δισ. ευρώ ετησίως ανέρχεται το οικονομικό κόστος των οδικών ατυχημάτων στην Ελλάδα. Αυτό τονίζει ο Σύλλογος Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων με αφορμή το τραγικό οδικό ατύχημα στην Εγνατία Οδό, επισημαίνοντας ότι παρά τη σημαντική μείωση του αριθμού των οδικών ατυχημάτων και των θυμάτων τους (κυρίως λόγω της βαθιάς οικονομικής κρίσης) κατά την τελευταία πενταετία, η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι ουραγός στην Ευρωπαϊκή Ένωση (κατατασσόμενη σταθερά στις τελευταίες θέσεις).
Σε σχέση με άλλα ευρωπαϊκά κράτη, οι πιθανότητες ατυχήματος στο ελληνικό οδικό δίκτυο παραμένουν σε υψηλά ποσοστά. Αυτό που χρειάζεται σε πρώτη φάση, έτσι ώστε να ανασχεθούν τα ατυχήματα, είναι η κοινή προσπάθεια πολιτείας και πολιτών.

«Η πολιτεία οφείλει αφενός να δεσμεύσει τους απαραίτητους προϋπολογισμούς, αντάξιους του εγχειρήματος και αφετέρου να καταβάλει συστηματική προσπάθεια με μετρήσιμους στόχους (π.χ. αριθμός ελέγχων, αριθμός επεμβάσεων στο δίκτυο κ.λπ.), για τους οποίους θα ελέγχονται σε τακτά διαστήματα οι αρμόδιες υπηρεσίες σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο», αναφέρεται στην σχετική ανακοίνωση. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον ΣΕΣ είναι απαραίτητο να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην:

α) Εντατικοποίηση της αστυνόμευσης και διεύρυνσή της στο σύνολο των επικίνδυνων παραβάσεων (και εκείνων των φορτηγών).
β) Εφαρμογή αυστηρού προγράμματος διαχείρισης των κάθε λογής έργων επί της οδού, ειδικά στους αυτοκινητοδρόμους.
γ) Αναβάθμιση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των εμπορευματικών μεταφορών στη χώρα με κατάλληλη υποστήριξη των υπηρεσιών των Περιφερειών.

Καταλήγοντας ζητούν από τους πολίτες να υιοθετήσουν μία οδήγηση λιγότερο επιθετική, με χαμηλότερες ταχύτητες και περισσότερη προσοχή κατά την οδήγηση (χωρίς κινητά τηλέφωνα και άλλες αποσπάσεις προσοχής που καθίστανται ακόμα πιο κρίσιμες σε περιοχές εκτέλεσης έργων).