Αντισυνταγματικότητα στη νομοθετική ρύθμιση που επέτρεψε σε όργανα του ΣΔΟΕ να δεσμεύουν τραπεζικούς λογαριασμούς και περιουσιακά στοιχεία ελεγχόμενου για σοβαρά ποινικά αδικήματα επιχειρηματία «είδε» με απόφασή της η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ).
Με την απόφασή της η Ολομέλεια «ξεμπλόκαρε» τους δεσμευμένους τραπεζικούς λογαριασμούς του επιχειρηματία από τη Θράκη, οι οποίοι είχαν δεσμευτεί διότι υπήρχαν σε βάρος του ενδείξεις για φοροδιαφυγή και λαθρεμπορία.
Ειδικότερα, η Ολομέλεια έκρινε παράνομη την πράξη του προϊσταμένου του ΣΔΟΕ με την οποία άναψε το «πράσινο φως» για τη δέσμευση του τραπεζικών λογαριασμών του επιχειρηματία σημειώνοντας στην σχετική απόφασή της πως η πράξη με την οποία διατάχθηκε η δέσμευση στερείται νομίμου ερείσματος. Και αυτό διότι, στηρίχθηκε στο άρθρο 30 παρ. 5 του Ν. 3296/2004 το οποίο ωστόσο, κρίθηκε αντίθετο στα άρθρα 5,17 και 25 του Συντάγματος αλλά και στο πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ.
Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ η επίμαχη διάταξη, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιεί αόριστες έννοιες και δεν καθορίζει με τρόπο σαφή και συγκεκριμένο τις προϋποθέσεις επιβολής του μέτρου, δεν θέτει περιορισμό στην έκταση και στη διάρκεια της δέσμευσης και δεν ρυθμίζει τη διαδικασία επιβολής και άρσης με πρόβλεψη διαδικαστικών εγγυήσεων ανάλογων προς τη σοβαρότητά της.
Κατά την Ολομέλεια η δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών πράγματι αποσκοπεί μεν στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος για να διατηρούνται τα περιουσιακά στοιχεία του ελεγχομένου και να είναι δυνατή η ικανοποίηση αξιώσεων του δημοσίου, αυτό όμως δεν αρκεί για να καταστήσει συνταγματική μια τόσο σοβαρή επέμβαση σε προστατευόμενα από το Σύνταγμα αγαθά του ελεγχομένου.
Η υπόθεση είχε παραπεμφθεί στην Ολομέλεια από το Δ΄ Τμήμα του ΣτΕ.