26 Νοεμβρίου 2014

Μπουτάρης πάσχει από jet lag: Ο Γκρουέφσκι είναι σφετεριστής των ελληνικών συμβόλων

Για το ζήτημα του Σκοπιανού μίλησε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, που βρίσκεται στη Μελβούρνη στο πλαίσιο εκδηλώσεων της 30ής επετείου αδελφοποίησης των δύο πόλεων.

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης μιλώντας στην ομογενειακή εφημερίδα «Νέος Κόσμος», παραδέχθηκε πως δεν μπορεί να βρεθεί λύση που να μην είναι οδυνηρή, ωστόσο δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από μια συμβιβαστική λύση.

Σύμφωνα το thestival, υπογράμμισε ότι η καταγωγή της οικογένειάς του (από τη μια πλευρά) είναι από το Κρόσοβο, που σήμερα βρίσκεται στα γεωγραφικά σύνορα των Σκοπίων: «Δεν μου πάει με τίποτα να πω αυτή την περιοχή Μακεδονία. Πρέπει να βρεθεί όμως μια λύση. Να κάνουμε έναν συμβιβασμό».

Παράλληλα, ο κ. Μπουτάρης αναφέρθηκε στον πρώην πρόεδρο των Σκοπίων, Κίρο Γκλιγκόροφ λέγοντας ότι ο κ. Γκλιγκόροφ είχε προτείνει τον όρο «Σλαβομακεδονία», που θα ήταν αποδεκτός, ενώ δεν τρέφει τα ίδια συναισθήματα για τον τωρινό πρωθυπουργό των Σκοπίων Νίκολα Γκρουέφσκι, τον οποίο χαρακτηρίζει «σφετεριστή των ελληνικών συμβόλων».

«Αναγνωρίζω ότι οι άνθρωποι πρέπει να αποκτήσουν μια ταυτότητα. Να είναι κάτι. Να μην ξεχνάμε ότι είναι Βούλγαροι. Δεν υπάρχει γλώσσα μακεδονική. Όλα αυτά τα δημιούργησε ο Τίτο. Λέω, λοιπόν, ότι το θέμα πρέπει κάποια στιγμή να λυθεί. Να λυθεί με μια συμβιβαστική λύση και ξέρω ότι αυτό θα είναι οδυνηρό για μας», σημειώνει ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης.

Ο κ. Μπουτάρης επίσης χαρακτήρισε ακροδεξιές αθλιότητες αυτά που του αποδίδουν, ότι δήθεν είπε ότι δεν ανέχεται να λέγεται ελληνική η Μακεδονία, ενώ όσον αφορά τους ισχυρισμούς της αντιπολίτευσης ότι πρότεινε να δοθούν τουρκικά ονόματα σε δρόμους της Θεσσαλονίκης υπογράμμισε χαρακτηριστικά: «Ούτε Τούρκος δεν θα τολμούσε να το προτείνει και θα το πρότεινα εγώ που είμαι Έλληνας Ορθόδοξος;».

Όσον αφορά την οδό Κεμάλ Ατατούρκ ο κ. Μπουτάρης επισήμανε ότι: «Κάποια στιγμή, όταν υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας ήταν ο Παπανδρέου και της Τουρκίας ο Τζεμ και οι σχέσεις των δυο χωρών ήταν σε πορεία εξομάλυνσης, έκανα μια δήλωση με αφορμή μια τουρκική χειρονομία. Οι Τούρκοι έδωσαν, τότε, το όνομα του Γιώργου Σεφέρη σε οδό στα Βουρλά όπου είχε γεννηθεί ο νομπελίστας. Στη Θεσσαλονίκη το 1938, με το θάνατο του Κεμάλ Ατατούρκ, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης μετονομάστηκε η οδός Αποστόλου Παύλου σε οδό Κεμάλ Ατατούρκ. Μετά τα γεγονότα του ’55 στην Κωνσταντινούπολη επαναφέρθηκε το όνομα Αποστόλου Παύλου. Είπα, λοιπόν, επί Παπανδρέου και Τζεμ, ότι θα μπορούσε ο Δήμος Θεσσαλονίκης να επαναφέρει το όνομα του Ατατούρκ και έκτοτε με βρίζουν και έφτασαν να λένε κάποιοι ακροδεξιοί πως είχα προτείνει να μετονομαστεί η οδός Αγίου Δημητρίου σε οδό Κεμάλ Ατατούρκ. Τούρκος να ήμουν δεν θα το τολμούσα. Προς Θεού».

Επιπλέον, σημείωσε ότι: «Αυτό είναι μια ιστορική αλήθεια. Όπως και ότι στην Τουρκία πολλοί τον θεωρούν σαν… Θεό. Είναι μια προσωπικότητα μεγάλη. Για μας είναι σφαγέας των Ποντίων και των Αρμενίων και πολλών άλλων, αλλά για τους Τούρκους είναι σπουδαία προσωπικότητα. Εγώ όταν ανέλαβα δήμαρχος σκέφτηκα να βρω τρόπους να φέρω Τούρκους στη Θεσσαλονίκη. Φέτος θα έρθουν 100 χιλιάδες Τούρκοι στη Θεσσαλονίκη. Παράλληλα, λοιπόν, με την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας τονώνουμε και τον τουρισμό της πόλης με τις πρωτοβουλίες μας».

Αναφερόμενος στην αντιπαράθεση που έχει με ορισμένους Ποντίους ο δήμαρχος τόνισε ότι οι αναφορές του στον Ατατούρκ «είναι ένας από τους λόγους, αλλά όχι ο μόνος. Αν και εγώ ποτέ δεν επαίνεσα τον Ατατούρκ», ενώ πρόσθεσε ότι: «Οι Πόντιοι είναι μοιρασμένοι σε δυο μεγάλες ομάδες. Και τιμούν την ποντιακή γενοκτονία χωριστά. Τους είπα να κάνουν μια ενιαία εκδήλωση για να αναδειχθεί το θέμα της ποντιακής γενοκτονίας και να περάσει σωστά το μήνυμα. Τους πρότεινα, λοιπόν, να κάνει ο Δήμος την εκδήλωση και να καλέσει όλα τα σωματεία. Με έβρισαν γι’ αυτό και χωρίς να πάρουν άδεια έκαναν εκδήλωση στην πλατεία Αγίας Σοφίας. Δόθηκαν εξηγήσεις και λύθηκε το θέμα. Εγώ, όχι μόνο δεν έχω να χωρίσω τίποτα με τους Πόντιους, αλλά ο γαμπρός μου είναι Πόντιος και τα εγγόνια μου είναι βλαχοποντιάκια. Το καλύτερο χαρμάνι, δηλαδή».