Απαλλαγήκαμε από τον εναγκαλισμό με τον ανθρωποδιώκτη Βενιζέλο, που όσο κι αν ήταν αναγκαστικός, λόγω δυο απανωτών εκλογών, εκνεύριζε κι έδιωχνε τον κόσμο μας, νόθευε την φυσιογνωμία της παράταξης. Μπάϊ μπάϊ Ευάγγελε, απλά θα μείνει στην Ιστορία η ρηματική σου διακοίνωση κατά μιας σπουδαίας Ελληνίδας της Μικρής Ελλάδας του Νότου, της Ελένης Θεοχάρους, όπως κι άλλα.
Το άλλο καθήκον είναι η ανασύνταξη της παράταξης, η αυτοκριτική κι η αναδιοργάνωση γύρω από τον με μεγάλη πλειοψηφία εκλεγμένο αρχηγό της. Θα προλάβω τα σχόλια και τις ερωτήσεις. Όχι, κανείς δεν απειλεί τον Σαμαρά. Σίγουρα δε όχι ο …Αντώναρος, με επιρροή δυο νοματαίους, που είμαι βέβαιος πως δεν ψήφισε ΝΔ κι απλά μιλάει, με «άδεια από τη σημαία», ως κατά φαντασίαν εκπρόσωπος του Κ. Καραμανλή, χωρίς να έχει διδαχτεί τίποτα από την συνεπή παραταξιακή στάση του.
Διάβασα όμως μια δήλωση στον RealFM του βουλευτή επικρατείας και πρώην υπουργού, Δ. Σταμάτη, ότι μεταξύ άλλων χάσαμε, διότι η ΝΔ «πλήρωσε το τίμημα της επιτυχίας, δηλαδή ο λαός αισθάνθηκε ασφαλής. Σταθεροποιήσαμε την οικονομία, ενισχύσαμε το τραπεζικό σύστημα. Αυτό έδωσε στον πολίτη την δυνατότητα να αισθάνεται ασφαλής και έχει τη δυνατότητα να αναζητήσει κάτι καλύτερο που του έταξαν»! Είπε κι άλλα, σωστά, για λάθη, αναγκαστικές πολιτικές και πως το Μνημόνιο το βρήκαμε και δεν το φέραμε εμείς αλλά, όπως ήταν επόμενο, στον αφρό έμεινε το «η ΝΔ πλήρωσε το τίμημα της επιτυχίας».
Δηλαδή, άνετοι κι ωραίοι οι Έλληνες είπαν, «τώρα που είναι μέγκλα τα πράγματα, δεν πάμε να παίξουμε τη χώρα στα ζάρια, για να δει ο Βαρουφάκης, αν οι παρλαπίπες που έλεγε μέσω Skype, θα του βγουν»; Άμα ξεκινάει έτσι η αυτοκριτική από αυτόν που εμφανιζόταν παντού περίπου ως αντ’ αυτού, που έπαιξε καίριο ρόλο στις επιλογές προσώπων για τον κρατικό μηχανισμό, στον ανασχηματισμό, στην επιλογή υποψηφίων για οποιεσδήποτε εκλογές, με όλα τα προβλήματα που προέκυψαν, που «κρατούσε» την σχέση με το ΠΑΣΟΚ, τότε βράσε όρυζα. Ο πρόεδρος έχει την νομιμοποίηση των 900.000 που τον ψηφίσαμε το 2009, την συγκράτηση των δυνάμεων των προηγούμενων εθνικών εκλογών, με μικρές απώλειες, άθλος, αν σκεφτεί κάποιος ότι έκανε σκληρή πολιτική λιτότητας. Κανείς άλλος όμως δεν νομιμοποιείται. Θα μου πείτε, μα τον τελικό λόγο στις επιλογές δεν τον έχει πάντα ο Πρόεδρος; Σίγουρα κι επειδή δεν είναι ο Πάπας, ούτε το Αφεντικό του Πάπα, δουλεύοντας 20άωρα θα κάνει και λάθη σε επιλογές προσώπων, που επέλεξαν να μαλώνουμε δημόσια με γυναίκες που ζουν με το ξεσκονόπανο, στις οποίες κάποιοι πρότειναν να κάνουν ομάδες και να γίνουν …επιχειρηματίες καθαρισμού στα πενήντα τους. Λάθη που μπορεί να διορθώσει, απομακρύνοντας πρόσωπα κι αλλάζοντας κάποιες πολιτικές, διότι είναι προφανές πως η χώρα θα μας ξαναχρειαστεί σύντομα αλλά σοφότερους και χωρίς βαρίδια…
(Δημοσιεύεται στην «Κυριακάτικη Δημοκρατία»)