Στις 24 του μηνός έλαβα από την ΠΟΕ-ΟΤΑ την κάτωθι επιστολή, αποτελούμενη από τέσσερις παραγράφους: «Διαβάσαμε στο φύλλο της 5ης Φεβρουαρίου 2015 στην "Καθημερινή", με μεγάλη πράγματι καθυστέρηση, ένα ακόμη ευφυολόγημα, μια λεζάντα στην οποία για ακόμη μια φορά βγάζετε τη χολή σας σε βάρος μιας εκ των πιο δυναμικών Ομοσπονδιών του Δημόσιου Τομέα, της ΠΟΕ-ΟΤΑ και των εκπροσώπων της.
Σας πληροφορούμε, πως οι συνδικαλιστές δεν είναι όλοι ίδιοι όπως εσείς θέλετε να υβρίζετε, να λοιδορείτε και εν συνεχεία να στέκεστε αυτάρεσκα στον καθρέπτη σας και να λέτε, πάλι εκτέλεσα το “δημοσιογραφικό” μου καθήκον, αν όλοι γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται πως δεν είναι αυτό που επιτάσσει η δεοντολογία αλλά τα συμφέροντα.
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι κ. Κασιμάτη και έχουμε σαφώς τρόπους. Γι’ αυτό αποφασίσαμε να στείλουμε και σε εσάς την προτομή του Κλεισθένη που είναι το έμβλημα της Ομοσπονδίας μας. Αποφύγαμε να έρθουμε από το γραφείο σας να την παραδώσουμε διά ζώσης γιατί απλά, ίσως ξεχνούσαμε για λίγο τους καλούς τρόπους μας και σας τη φέρναμε στο κεφάλι.
Κι όχι τίποτα άλλο, θα πήγαινε στράφι μια προτομή του Κλεισθένη. Αν και μόνον τότε ίσως καταλαβαίνατε πραγματικά πως για εμάς όλοι οι αρχαίοι δεν είναι ίδιοι». Υπογράφεται ιδιοχείρως από τον πρόεδρο της ΠΟΕ-ΟΤΑ Θ. Μπαλασόπουλο και τον γενικό γραμματέα Γ. Τσούνη.
Τρεις παρατηρήσεις έχω μόνον και τίποτε άλλο. Η πρώτη: πράγματι δεν είναι όλοι οι συνδικαλιστές ίδιοι· κάποιοι είναι πολύ χειρότεροι από τους άλλους. Ιδίως εκείνοι οι οποίοι, νομίζοντας ότι κάνουν χιούμορ, διατυπώνουν γραπτώς και ενυπογράφως την απειλή σωματικής βίας. (Απορίας άξιο, πάντως, είναι πως οι συντάκτες της επιστολής δεν την έδειξαν σε δικηγόρο προτού την αποστείλουν...). Η δεύτερη παρατήρηση: πείθομαι για τους «καλούς τρόπους» του κ. Μπαλασόπουλου, όσο και αν είναι ενοχλητική η άτεχνη περιαυτολογία του επί του θέματος. Διότι, ναι, άλλο πράγμα να ανοίξεις το κεφάλι του άλλου με ένα καδρόνι και άλλο με μια προτομή και δη του Κλεισθένους. Το ένα δείχνει κτηνώδη ωμότητα, το άλλο επεξεργασμένη ωμότητα - μικρή η διαφορά αλλά σαφής. Τέλος, η τρίτη παρατήρηση: περιττεύει η ακροτελεύτια επισήμανση ότι «για εμάς όλοι οι αρχαίοι δεν είναι οι ίδιοι». Από τα προηγηθέντα καταλάβαμε ότι γι’ αυτούς ορισμένοι αρχαίοι είναι απλώς αρχαίοι και η θέση τους είναι στις βιβλιοθήκες, ενώ άλλοι αρχαίοι είναι προτομές και, συνεπώς, χρήσιμοι για να ανοίγουν κεφάλια, εφόσον αυτό απαιτούν τα δίκαια «μιας εκ των πλέον δυναμικών Ομοσπονδιών του Δημόσιου Τομέα».
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ
Σας πληροφορούμε, πως οι συνδικαλιστές δεν είναι όλοι ίδιοι όπως εσείς θέλετε να υβρίζετε, να λοιδορείτε και εν συνεχεία να στέκεστε αυτάρεσκα στον καθρέπτη σας και να λέτε, πάλι εκτέλεσα το “δημοσιογραφικό” μου καθήκον, αν όλοι γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται πως δεν είναι αυτό που επιτάσσει η δεοντολογία αλλά τα συμφέροντα.
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι κ. Κασιμάτη και έχουμε σαφώς τρόπους. Γι’ αυτό αποφασίσαμε να στείλουμε και σε εσάς την προτομή του Κλεισθένη που είναι το έμβλημα της Ομοσπονδίας μας. Αποφύγαμε να έρθουμε από το γραφείο σας να την παραδώσουμε διά ζώσης γιατί απλά, ίσως ξεχνούσαμε για λίγο τους καλούς τρόπους μας και σας τη φέρναμε στο κεφάλι.
Κι όχι τίποτα άλλο, θα πήγαινε στράφι μια προτομή του Κλεισθένη. Αν και μόνον τότε ίσως καταλαβαίνατε πραγματικά πως για εμάς όλοι οι αρχαίοι δεν είναι ίδιοι». Υπογράφεται ιδιοχείρως από τον πρόεδρο της ΠΟΕ-ΟΤΑ Θ. Μπαλασόπουλο και τον γενικό γραμματέα Γ. Τσούνη.
Τρεις παρατηρήσεις έχω μόνον και τίποτε άλλο. Η πρώτη: πράγματι δεν είναι όλοι οι συνδικαλιστές ίδιοι· κάποιοι είναι πολύ χειρότεροι από τους άλλους. Ιδίως εκείνοι οι οποίοι, νομίζοντας ότι κάνουν χιούμορ, διατυπώνουν γραπτώς και ενυπογράφως την απειλή σωματικής βίας. (Απορίας άξιο, πάντως, είναι πως οι συντάκτες της επιστολής δεν την έδειξαν σε δικηγόρο προτού την αποστείλουν...). Η δεύτερη παρατήρηση: πείθομαι για τους «καλούς τρόπους» του κ. Μπαλασόπουλου, όσο και αν είναι ενοχλητική η άτεχνη περιαυτολογία του επί του θέματος. Διότι, ναι, άλλο πράγμα να ανοίξεις το κεφάλι του άλλου με ένα καδρόνι και άλλο με μια προτομή και δη του Κλεισθένους. Το ένα δείχνει κτηνώδη ωμότητα, το άλλο επεξεργασμένη ωμότητα - μικρή η διαφορά αλλά σαφής. Τέλος, η τρίτη παρατήρηση: περιττεύει η ακροτελεύτια επισήμανση ότι «για εμάς όλοι οι αρχαίοι δεν είναι οι ίδιοι». Από τα προηγηθέντα καταλάβαμε ότι γι’ αυτούς ορισμένοι αρχαίοι είναι απλώς αρχαίοι και η θέση τους είναι στις βιβλιοθήκες, ενώ άλλοι αρχαίοι είναι προτομές και, συνεπώς, χρήσιμοι για να ανοίγουν κεφάλια, εφόσον αυτό απαιτούν τα δίκαια «μιας εκ των πλέον δυναμικών Ομοσπονδιών του Δημόσιου Τομέα».
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ