[Σε κυβερνητικό nonpaper αναφέρουν ότι το χαρτί που παρουσιάζουν σαν κείμενο Μοσκοβισί και στο οποίο συμφωνούν (αλίμονο αφού το συνέταξαν μόνοι τους και είναι η απάντησή τους στον Μοσκοβισί) "θα αποτελούσε τη βάση συζήτησης στο Eurogroup"... τι σημασία έχει για τα γίδια στα οποία απευθύνονται πως κείμενα στο Eurogroup καταθέτει μόνο ο Πρόεδρός του ο Ντάιζελμπλουμ... και το εν λόγω κείμενο δεν το κατέθεσε αυτός]
Έντονες παρασκηνιακές διαβουλεύσεις διεξάγονται στο περιθώριο του Ecofin για την εξεύρεση λύσης. Τις τελευταίες ώρες έχει επιτευχθεί μία ελάχιστη συνεννόηση μεταξύ της ελληνικής πλευράς και της πλευράς των δανειστών.
Όπως αναφέρουν οι πρώτες πληροφορίες, διεξάγονται παρασκηνιακές συζητήσεις στη βάση των πέντε σημείων τα οποία είχε αναφέρει τόσο ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης όσο και ο Γερούν Ντάισελμπλουμ στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου.
Νεότερη ενημέρωση από την κυβέρνηση αφήνει να εννοηθεί ότι η διαπραγμάτευση δεν οδηγείται σε ρήξη:
1. Η ελληνική κυβέρνηση παραμένει σταθερά προσηλωμένη στην αναζήτηση αμοιβαία επωφελούς λύσης με τους Ευρωπαίους εταίρους, μέσω της συνέχισης των διαπραγματεύσεων. Η διαμόρφωση μιας τέτοιας λύσης είναι απολύτως εφικτή.
2. Η ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να δεχτεί τελεσίγραφα. Είναι αποφασισμένη να τιμήσει τη λαϊκή εντολή και την ιστορία της δημοκρατίας στην Ευρώπη.
3. Το Μνημόνιο έχει προκαλέσει ανθρωπιστική κρίση κι έχει οδηγήσει την οικονομία σε πλήρες αδιέξοδο. Τον άμεσο τερματισμό του δεν τον υπαγορεύει μόνο το αποτέλεσμα των εκλογών, αλλά και η ίδια η κοινή λογική.
4. Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις επισημάνσεις του νομπελίστα οικονομολόγου Πολ Κρούγκμαν (New York Times):
«Στην παρούσα χρονική συγκυρία είναι κρίσιμης σημασίας για τους ηγέτες της Ευρώπης να φέρουν στη μνήμη τους τη σωστή ιστορία. Εάν δεν το πράξουν, το ευρωπαϊκό σχέδιο για την ειρήνη και τη δημοκρατία μέσω της ευημερίας δεν θα επιβιώσει. […] Όσον αφορά την καταβολή των αποζημιώσεων από τη νεοϊδρυθείσα Γερμανική Δημοκρατία μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτή αντιμετωπιζόνταν τότε όχι ως ένας εν δυνάμει εταίρος, αλλά ως ένας ηττημένος εχθρός από τον οποίο υπήρχε η απαίτηση να αποκαταστήσει τις πολεμικές ζημιές που υπέστησαν οι σύμμαχοι. […] Η απαίτηση των δανειστών για την πλήρη αποπληρωμή των χρεών τους από κατεστραμμένες από την ύφεση οικονομίες (το ελληνικό ΑΕΠ μειώθηκε κατά 26% από το 2007 ως το 2013, ενώ αντίστοιχα το γερμανικό είχε μειωθεί κατά 29% από το 1913 ως το 1919), καταστρέφουν την οικονομία των χωρών αυτών. […] Η επίτευξη μεγαλύτερων πρωτογενών πλεονασμάτων από την Ελλάδα θα την οδηγούσε σε βαθιά ύφεση. Για να επιτύχει επιπλέον αύξηση του πλεονάσματος αυτού κατά 3%, θα κοστίσει στην οικονομία της χώρας όχι 3%, αλλά 8% του ΑΕΠ».
Τι δεν μπορεί να δεχθεί η κυβέρνηση
5. Στο κείμενο που κατάθεσε στο Eurogroup o κ. Ντάισελμπλουμ υπήρχαν σημεία που δεν μπορούσαν να γίνουν αποδεκτά από την ελληνική κυβέρνηση:
** «Οι ελληνικές αρχές κατέστησαν σαφές ότι σκοπεύουν να ολοκληρώσουν επιτυχώς το πρόγραμμα λαμβάνοντας υπ' όψιν τα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης».
** «Οι ελληνικές αρχές εξέφρασαν τη σταθερή τους δέσμευση να απέχουν από κάθε μονομερή δράση ή ενέργεια και θα εργαστούν, σε στενή συμφωνία με τους Ευρωπαίους και διεθνείς εταίρους, ιδιαίτερα στον τομέα της φορολογικής πολιτικής, των ιδιωτικοποιήσεων, των μεταρρυθμίσεων της αγοράς εργασίας, στον οικονομικό τομέα και στο συνταξιοδοτικό».
** «Σε αυτή τη βάση, οι ελληνικές αρχές εξέφρασαν την πρόθεσή τους να ζητήσουν 6μηνη τεχνική παράταση του τρέχοντος προγράμματος σαν ένα μεταβατικό βήμα».
Οι τρεις όροι που δέχεται η κυβέρνηση
6. Στο κείμενο που θα αποτελούσε τη βάση συζήτησης στο Eurogroup και στο οποίο η ελληνική πλευρά ήταν κατ' αρχάς θετική υπήρχαν προωθητικά σημεία, όπως:
** Η ελληνική κυβέρνηση (…) ανακοίνωσε την πρόθεσή της να λάβει έκτακτες δράσεις για να διασφαλίσει ένα δικαιότερο και αποτελεσματικότερο φορολογικό σύστημα και να περιορίσει την ανθρωπιστική κρίση.
** Μέτρα για τον περιορισμό του βάρους του χρέους και για να επιτευχθεί μια περαιτέρω βιώσιμη μείωση της ελληνικής αναλογίας χρέους ανά ΑΕΠ πρέπει να υπολογιστούν παράλληλα με τις δεσμεύσεις του Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012.
** Τα παραπάνω σχηματίζουν μια βάση για μια επέκταση της τρέχουσας δανειακής σύμβασης, που θα μπορούσε να λάβει τη μορφή ενός [τετράμηνου] ενδιάμεσου προγράμματος, ως μεταβατικό στάδιο προς ένα νέο σύμφωνο για την ανάπτυξη για την Ελλάδα, που θα εξαχθεί και ολοκληρωθεί σε αυτή την περίοδο.
7. Ο πρωθυπουργός θα ενημερώνει για τις εξελίξεις όποιον πολιτικό αρχηγό το επιθυμεί.