Τέσσερα είναι τα πιθανά σενάρια. Πρώτο: Να κάνει η κυβέρνηση την απόλυτη κυβίστηση και να προχωρήσει γρήγορα σε όλες εκείνες τις μεταρρυθμίσεις που δεν είχε αποτολμήσει άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν. Δεύτερο, να έρθει «αναγκαστικά» σε ρήξη με την Ευρώπη και να οδηγήσει την χώρα σε ατύχημα. Τρίτο, να έχει ως στρατηγική επιλογή της το Grexit για να αλλάξει η χώρα διεθνείς συμμαχίες. Και τέταρτο, να πετάξει η κυβέρνηση την μπάλα στην εξέδρα, προσφεύγοντας στις κάλπες.
Μέσα στην κυβέρνηση υπάρχουν φωνές που θα ήθελαν να εξελιχτεί το σενάριο νούμερο τρία. Κι αυτό δεν είναι κρυφό! Ας μην ξεχνάμε τις δηλώσεις για την ζώνη του δολαρίου και τις προσδοκίες που έχουν κατά καιρούς καλλιεργηθεί από συγκεκριμένους πολιτικούς κύκλους για την βοήθεια που θα έρθει κάποτε από την Ρωσία και την Κίνα. Να σημειώσουμε απλά ότι τη διαδρομή των διαμεσολαβητών Μόσχα - Πεκίνο - Τεχεράνη την έχουν κάνει κι άλλοι πριν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δίχως και πάλι να έχουν πετύχει ουσιαστικά αποτελέσματα!
Να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις! Δεν είμαστε από εκείνους που λένε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν σχέσεις με άλλες χώρες πέραν των παραδοσιακών μας συμμάχων. Κάθε άλλο! Εδώ τα βρήκαν οι ΗΠΑ με την Κούβα του Κάστρο και δεν θα έχουμε εμείς εμπορικές και άλλες σχέσεις με όποιον θέλουμε; Το πρόβλημα βρίσκεται στις υπεραπλουστεύσεις. Όπως εκείνη που λέει ότι το απόλυτο όπλο της χώρας μας είναι η γεωπολιτική της θέση και ότι αυτό θα πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Όσες φορές κερδίσαμε κάτι στο παρελθόν στην διεθνή σκακιέρα, αυτό έγινε επειδή κινηθήκαμε έξυπνα και όχι επειδή κάναμε επίδειξη της δήθεν δύναμής μας.
Το σενάριο αυτό, λοιπόν, είναι υπαρκτό για κάποιους κύκλους στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, αλλά στην πραγματικότητα συγκεντρώνει μικρές πιθανότητες. Κι αυτό διότι οι μεγάλοι παίκτες έχουν πολλούς τρόπους για να βρουν μεταξύ τους κοινά σημεία επαφής πριν αποφασίσουν να παίξουν τα συμφέροντά τους κορώνα γράμματα για λογαριασμό των Ελλήνων!
Προσωπικά θα προτιμούσα την κουρτίνα με το νούμερο ένα! Να έρθει μία κυβέρνηση και να κάνει όλες εκείνες τις βαθιές τομές που χρειάζεται η Ελλάδα για να γίνει κάποια στιγμή μία κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Αλλά αυτό προϋποθέτει ότι ο Αλέξης Τσίπρας κρύβει μέσα του έναν γενναίο μεταρρυθμιστή! Αυτό μοιάζει περισσότερο με ευσεβή πόθο και λιγότερο με σενάριο που βασίζεται σε μία πραγματική βάση. Ή αλλιώς είναι σαν να θέλουμε από τον Αλέξη να γίνει ένας φανατικός φιλελεύθερος. Δεν παίζει!
Για την οικονομία της συζήτησης ας πούμε ότι τελικά ο Αλέξης Τσίπρας κάνει το μεγάλο βήμα, υπογράφει το επόμενο μνημόνιο και ξεκινάει να αναμορφώνει την Ελλάδα. Μπορεί; Η απάντηση είναι πως όχι! Το εσωτερικό του μέτωπο δεν είναι αρραγές! Μία προσέγγιση με την Ευρώπη θα διαρρήξει τους ιστούς της εσωτερικής συνοχής. Η συμφωνία με την Ευρώπη θα φέρει ρήξη στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ! Στο σημείο αυτό πολλοί υποστηρίζουν ότι οι ψήφοι της αντιπολίτευσης είναι αρκετές για να αναπληρώσει η κυβέρνηση τις όποιες απώλειες. Αυτό δεν είναι αληθές. Μπορεί να είναι αρκετό σε πρώτη φάση και προκειμένου να μην καταρρεύσει η κυβέρνηση, αλλά δεν είναι μία κατάσταση που μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες σταθερότητας.
Το πιο άχρηστο σενάριο όλων μοιάζει να είναι αυτό της προσφυγής στις κάλπες. Κι αυτό διότι γνωρίζουμε όλοι ότι οι εκλογές δεν μπορούν να προσφέρουν λύσεις, από την στιγμή που ο πολιτικός κόσμος δεν έχει να προσφέρει λύσεις. Αν είχε θα τις είχε ήδη παρουσιάσει! Το σενάριο αυτό μοιάζει να είναι άχρηστο, αλλά στην πραγματικότητα έχει μία χρησιμότητα: κρύβει την ανικανότητα του πολιτικού συστήματος. Γι αυτό και στο τέλος έχει αρκετές πιθανότητες!
Το επιθυμητό για την κυβέρνηση θα ήταν να συμφωνήσει η Ευρώπη σε μία νέα γενναία χρηματοδότηση χωρίς η Ελλάδα να αναλάβει την παραμικρή δέσμευση. Και η χρηματοδότηση αυτή να χρησιμοποιηθεί για προσλήψεις στο δημόσιο και αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Αυτό, όμως, δεν γίνεται ούτε στα παραμύθια! Το ότι το πιστεύουν αυτό στην κυβέρνηση (ότι θα καταφέρουν να πάρουν λεφτά δίχως δεσμεύσεις) θα είναι και ο λόγος που θα μας οδηγήσει, τελικά, στο ατύχημα! Οι απόψεις που επικρατούν στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ μας οδηγούν στην ρήξη με την Ευρώπη και στην έξοδο από την Ευρωζώνη. Το δεύτερο σενάριο μοιάζει να είναι και το χειρότερο. Με μία πιθανή στάση (και διέξοδο) στις εκλογές.
Τα δύο μεγάλα ερωτήματα είναι σε περίπτωση εκλογών τι συνθήκες θα επικρατούν τότε στην Οικονομία και ποιοί θα είναι οι αντίπαλοι του Τσίπρα. Κι ας πούμε ότι ο κ. Τσίπρας κερδίσει και πάλι τις εκλογές. Είναι η πιο πιθανή εξέλιξη σε περίπτωση που η αντιπολίτευση αδυνατεί ακόμη και τότε να παρουσιάσει μία αξιόπιστη πολιτική πρόταση. Εφόσον κερδίσει τις εκλογές ο Αλέξης, τι διαφορετικό θα κάνει τότε από αυτό που κάνει σήμερα; Η λογική της σύγκρουσης με την Ευρώπη μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε έξοδο από την Ευρωζώνη. Με το να κερδίσει μία νέα εκλογική μάχη δεν πρόκειται να αναγκάσει την Ευρώπη να αλλάξει την στάση της.
Εκτός κι αν κατέβει στις εκλογές ζητώντας από τους πολίτες να εγκρίνουν την... συμφωνία με την Ευρώπη. Τότε αλλάζουν τα πράγματα! Τότε μιλάμε για την απόλυτη ανατροπή! Πως το έλεγε ο αείμνηστος Ανδρέας; Θα είναι ένα νέο συμβόλαιο με τον λαό! Μνημονιακό; Απολύτως! Αλλά θα είναι η ισχυρή εντολή του ελληνικού λαού!
Αυτό θα μπορούσε να είναι το κρυφό χαρτί του Αλέξη Τσίπρα. Ο άνθρωπος του οποίου ο Αλέξης αντέγραψε την φωνή και τις κινήσεις λάτρευε τις μεγάλες ανατροπές. Αλλά ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου. Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να κάνει κάτι ανάλογο; Πολύ δύσκολο. Ο Αλέξης δεν είναι ο Ανδρέας κι ας μιλάει όπως ο Ανδρέας.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
Μέσα στην κυβέρνηση υπάρχουν φωνές που θα ήθελαν να εξελιχτεί το σενάριο νούμερο τρία. Κι αυτό δεν είναι κρυφό! Ας μην ξεχνάμε τις δηλώσεις για την ζώνη του δολαρίου και τις προσδοκίες που έχουν κατά καιρούς καλλιεργηθεί από συγκεκριμένους πολιτικούς κύκλους για την βοήθεια που θα έρθει κάποτε από την Ρωσία και την Κίνα. Να σημειώσουμε απλά ότι τη διαδρομή των διαμεσολαβητών Μόσχα - Πεκίνο - Τεχεράνη την έχουν κάνει κι άλλοι πριν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δίχως και πάλι να έχουν πετύχει ουσιαστικά αποτελέσματα!
Να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις! Δεν είμαστε από εκείνους που λένε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν σχέσεις με άλλες χώρες πέραν των παραδοσιακών μας συμμάχων. Κάθε άλλο! Εδώ τα βρήκαν οι ΗΠΑ με την Κούβα του Κάστρο και δεν θα έχουμε εμείς εμπορικές και άλλες σχέσεις με όποιον θέλουμε; Το πρόβλημα βρίσκεται στις υπεραπλουστεύσεις. Όπως εκείνη που λέει ότι το απόλυτο όπλο της χώρας μας είναι η γεωπολιτική της θέση και ότι αυτό θα πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Όσες φορές κερδίσαμε κάτι στο παρελθόν στην διεθνή σκακιέρα, αυτό έγινε επειδή κινηθήκαμε έξυπνα και όχι επειδή κάναμε επίδειξη της δήθεν δύναμής μας.
Το σενάριο αυτό, λοιπόν, είναι υπαρκτό για κάποιους κύκλους στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, αλλά στην πραγματικότητα συγκεντρώνει μικρές πιθανότητες. Κι αυτό διότι οι μεγάλοι παίκτες έχουν πολλούς τρόπους για να βρουν μεταξύ τους κοινά σημεία επαφής πριν αποφασίσουν να παίξουν τα συμφέροντά τους κορώνα γράμματα για λογαριασμό των Ελλήνων!
Προσωπικά θα προτιμούσα την κουρτίνα με το νούμερο ένα! Να έρθει μία κυβέρνηση και να κάνει όλες εκείνες τις βαθιές τομές που χρειάζεται η Ελλάδα για να γίνει κάποια στιγμή μία κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Αλλά αυτό προϋποθέτει ότι ο Αλέξης Τσίπρας κρύβει μέσα του έναν γενναίο μεταρρυθμιστή! Αυτό μοιάζει περισσότερο με ευσεβή πόθο και λιγότερο με σενάριο που βασίζεται σε μία πραγματική βάση. Ή αλλιώς είναι σαν να θέλουμε από τον Αλέξη να γίνει ένας φανατικός φιλελεύθερος. Δεν παίζει!
Για την οικονομία της συζήτησης ας πούμε ότι τελικά ο Αλέξης Τσίπρας κάνει το μεγάλο βήμα, υπογράφει το επόμενο μνημόνιο και ξεκινάει να αναμορφώνει την Ελλάδα. Μπορεί; Η απάντηση είναι πως όχι! Το εσωτερικό του μέτωπο δεν είναι αρραγές! Μία προσέγγιση με την Ευρώπη θα διαρρήξει τους ιστούς της εσωτερικής συνοχής. Η συμφωνία με την Ευρώπη θα φέρει ρήξη στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ! Στο σημείο αυτό πολλοί υποστηρίζουν ότι οι ψήφοι της αντιπολίτευσης είναι αρκετές για να αναπληρώσει η κυβέρνηση τις όποιες απώλειες. Αυτό δεν είναι αληθές. Μπορεί να είναι αρκετό σε πρώτη φάση και προκειμένου να μην καταρρεύσει η κυβέρνηση, αλλά δεν είναι μία κατάσταση που μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες σταθερότητας.
Το πιο άχρηστο σενάριο όλων μοιάζει να είναι αυτό της προσφυγής στις κάλπες. Κι αυτό διότι γνωρίζουμε όλοι ότι οι εκλογές δεν μπορούν να προσφέρουν λύσεις, από την στιγμή που ο πολιτικός κόσμος δεν έχει να προσφέρει λύσεις. Αν είχε θα τις είχε ήδη παρουσιάσει! Το σενάριο αυτό μοιάζει να είναι άχρηστο, αλλά στην πραγματικότητα έχει μία χρησιμότητα: κρύβει την ανικανότητα του πολιτικού συστήματος. Γι αυτό και στο τέλος έχει αρκετές πιθανότητες!
Το επιθυμητό για την κυβέρνηση θα ήταν να συμφωνήσει η Ευρώπη σε μία νέα γενναία χρηματοδότηση χωρίς η Ελλάδα να αναλάβει την παραμικρή δέσμευση. Και η χρηματοδότηση αυτή να χρησιμοποιηθεί για προσλήψεις στο δημόσιο και αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Αυτό, όμως, δεν γίνεται ούτε στα παραμύθια! Το ότι το πιστεύουν αυτό στην κυβέρνηση (ότι θα καταφέρουν να πάρουν λεφτά δίχως δεσμεύσεις) θα είναι και ο λόγος που θα μας οδηγήσει, τελικά, στο ατύχημα! Οι απόψεις που επικρατούν στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ μας οδηγούν στην ρήξη με την Ευρώπη και στην έξοδο από την Ευρωζώνη. Το δεύτερο σενάριο μοιάζει να είναι και το χειρότερο. Με μία πιθανή στάση (και διέξοδο) στις εκλογές.
Τα δύο μεγάλα ερωτήματα είναι σε περίπτωση εκλογών τι συνθήκες θα επικρατούν τότε στην Οικονομία και ποιοί θα είναι οι αντίπαλοι του Τσίπρα. Κι ας πούμε ότι ο κ. Τσίπρας κερδίσει και πάλι τις εκλογές. Είναι η πιο πιθανή εξέλιξη σε περίπτωση που η αντιπολίτευση αδυνατεί ακόμη και τότε να παρουσιάσει μία αξιόπιστη πολιτική πρόταση. Εφόσον κερδίσει τις εκλογές ο Αλέξης, τι διαφορετικό θα κάνει τότε από αυτό που κάνει σήμερα; Η λογική της σύγκρουσης με την Ευρώπη μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε έξοδο από την Ευρωζώνη. Με το να κερδίσει μία νέα εκλογική μάχη δεν πρόκειται να αναγκάσει την Ευρώπη να αλλάξει την στάση της.
Εκτός κι αν κατέβει στις εκλογές ζητώντας από τους πολίτες να εγκρίνουν την... συμφωνία με την Ευρώπη. Τότε αλλάζουν τα πράγματα! Τότε μιλάμε για την απόλυτη ανατροπή! Πως το έλεγε ο αείμνηστος Ανδρέας; Θα είναι ένα νέο συμβόλαιο με τον λαό! Μνημονιακό; Απολύτως! Αλλά θα είναι η ισχυρή εντολή του ελληνικού λαού!
Αυτό θα μπορούσε να είναι το κρυφό χαρτί του Αλέξη Τσίπρα. Ο άνθρωπος του οποίου ο Αλέξης αντέγραψε την φωνή και τις κινήσεις λάτρευε τις μεγάλες ανατροπές. Αλλά ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου. Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να κάνει κάτι ανάλογο; Πολύ δύσκολο. Ο Αλέξης δεν είναι ο Ανδρέας κι ας μιλάει όπως ο Ανδρέας.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr