Εξακολουθούν να υποστηρίζουν καθεστώτα που θα εξαφάνιζαν από προσώπου γης, στην καλύτερη περίπτωση στέλνοντάς την σε ένα γκουλάγκ, τη συγγραφέα ενός άρθρου όπως αυτό αλλά και πολλούς από τους ανίδεους υπερασπιστές τους – τόσο ανελεύθερα, που στην πραγματικότητα μόνο ήρωες θα διανοούνταν ακόμα και να συζητήσουν με μέλη της οικογένειάς τους την αντίθεσή τους. Η πραγματικότητα είναι ότι ο κομμουνισμός στην πράξη είναι ένα βάρβαρο πολιτικό σύστημα, που υποδουλώνει τους πολλούς στους λίγους εκλεκτούς. «Μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα».
Τον ίδιο διαχωρισμό μεταξύ θεωρίας και πράξης κάνουν πολλοί σήμερα για την ελληνική κυβέρνηση της «Αριστεράς» (με ολίγη Ακροδεξιά). «Πρώτη φορά Αριστερά», γράφουν ειρωνικά διάφοροι σχολιαστές, κάθε φορά που η κυβέρνηση κάνει κάτι που δεν θεωρείται «αριστερό». Τι είναι όμως αριστερό στην Ελλάδα σήμερα; Μήπως έχουμε μία θεωρητική ιδέα για την Αριστερά, όπως έχουμε μία θεωρητική ιδέα για τον κομμουνισμό και πιστεύουμε ότι αυτό που έζησαν οι άτυχοι Ευρωπαίοι (και όχι μόνο) στα κομμουνιστικά καθεστώτα δεν ήταν σωστός κομμουνισμός;
Η Αριστερά στην Ελλάδα σήμερα επέλεξε να συνεργαστεί για να δημιουργήσει κυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ, ένα ακροδεξιό και ξενοφοβικό κόμμα. Και συνεργάζεται αρμονικά, γιατί οι δύο εταίροι έχουν πραγματικά πολλά κοινά: την ανάδειξη εξωτερικών εχθρών με στόχο τη συσπείρωση εντός, την κλειστή κρατικοδίαιτη οικονομία, την εντελώς λανθασμένη ανάλυση για τα αίτια της κρίσης (και επομένως για τον τρόπο εξόδου από αυτήν). Προς επίρρωση, η στήριξη του Εθνικού Μετώπου της Γαλλίας και της ημέτερης Χρυσής Αυγής.
Η Αριστερά στην Ελλάδα σήμερα είτε αδυνατεί, είτε δεν θέλει να προστατεύσει τους πολίτες και την ιδιωτική και δημόσια περιουσία τους, στα Εξάρχεια, στις Σκουριές Χαλκιδικής, στο Σύνταγμα, στα κατειλημμένα Πανεπιστήμια. Ο αρμόδιος υπουργός αρθρογραφεί για τον πόνο του και απειλεί με παραίτηση. Εξάλλου, δηλώνει, τις ζημίες πληρώνει το κράτος (το οποίο μάλλον θεωρεί ότι καλλιεργεί χρηματόδεντρα), οι πολίτες «απλώς βλέπουν την περιουσία τους να καταστρέφεται»!
Η Αριστερά στην Ελλάδα σήμερα δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για το μείζον πρόβλημα της ανεργίας και την ανάγκη δημιουργίας θέσεων εργασίας. Εξάλλου «ο κόσμος δεν θέλει δουλειές ή λεφτά, θέλει αξιοπρέπεια» είπε ο κ. Βαρουφάκης. Γι’ αυτό η κυβέρνηση δεν έχει ούτε μία πρόταση για την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα, ώστε να ορθοποδήσουν οι 1,4 εκατ. άνεργοι. Δεν ενδιαφέρεται για τους εργαζόμενους της Χαλυβουργικής και είναι απέναντι σε αυτούς της Eldorado Gold· προτίθεται να καταργήσει το κυριακάτικο άνοιγμα των καταστημάτων και το διευρυμένο ωράριο των φαρμακείων, με κόστος πολλές θέσεις εργασίας.
Ενδιαφέρεται όμως για τη συντήρηση του πελατειακού κράτους. Σπεύδει να ασχοληθεί με κάθε μία περίπτωση εκ των ελαχίστων απολυμένων και τεθέντων σε διαθεσιμότητα του Δημοσίου, να ανακοινώσει προσλήψεις «αδιόριστων επιτυχόντων του ΑΣΕΠ», άνοιγμα νέων και επανασύσταση καταργηθέντων οργανισμών, να ενισχύσει με 20 εκατ. ευρώ τον πίθο των Δαναΐδων της ΕΒΖ και να αναθέσει με κόστος 500 εκατ. ευρώ και χωρίς διαγωνισμό την ανακαίνιση «συλλεκτικών» αεροπλάνων της Αεροπορίας για συντηρηθεί εν ζωή η ΕΑΒ.
Η Αριστερά στην Ελλάδα σήμερα, επειδή δεν μπορεί να ασκήσει πραγματική λογοκρισία, απειλεί τους δημοσιογράφους των οποίων τη στάση δεν εγκρίνει: Η πρόεδρος της Βουλής τούς προειδοποιεί ότι θα τους απαγορεύσει τη στάθμευση στη Βουλή και δεν θα τους διαθέτει χώρο εργασίας. Ο κ. Καμμένος, που προχωρά σε μηνύσεις και αγωγές μόλις γραφτεί κάτι που δεν του αρέσει για το πρόσωπό του, δήλωσε ότι «μπορεί να μην έχουν ανατιναχτεί κάποια κανάλια, ιδίως στον Πειραιά κοντά», αναφερόμενος προφανώς στον Σκάι. Τον σταθμό που λίγες ημέρες αργότερα ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και διευθυντής της «Αυγής» κ. Φίλης προειδοποίησε «να προσέχει λίγο, δεν θέλουμε να ακούμε κινδυνολογίες για τους μετανάστες». Ο λαλίστατος και φωτογενής κ. Βαρουφάκης απαγόρευσε στους δημοσιογράφους να θέσουν ερωτήσεις, ενώ τους είχε καλέσει σε συνέντευξη τύπου, τους νουθέτησε δε να μην είναι αγενείς. Πολλά στελέχη της κυβέρνησης έχουν επανειλημμένα αμφισβητήσει διεθνή ΜΜΕ για τον τρόπο με τον οποίο μεταφέρουν δηλώσεις τους. Η περιφερειακή σύμβουλος της πλειοψηφίας στην Αττική κ. Βασιλοπούλου αποκάλεσε τον κ. Στούπα και το capital.gr «πουτανάκια των δανειστών» και η περιφερειάρχης κ. Δούρου αρνήθηκε να καταδικάσει. Όλοι αυτοί βέβαια είναι Charlie Hebdo, αλλά δεν ήταν Athens Voice στον εμπρησμό του Νοεμβρίου του 2014.
Η Αριστερά στην Ελλάδα σήμερα έχει υιοθετήσει μεθόδους προπαγάνδας ανήκουστες στις δημοκρατίες. Οργανώνει συγκεντρώσεις συμπαράστασης στην «εθνική προσπάθεια» – όποιος δεν στηρίζει τις θέσεις της κυβέρνησης είναι το λιγότερο γερμανοτσολιάς. Η πρόεδρος της Βουλής σπαταλά τα χρήματα των φορολογουμένων για να φτιάχνει κομματικά διαφημιστικά σποτάκια, για την «Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος», που όμως δεν θα διερευνήσει την περίοδο που οδήγησε στην χρεοκοπία αλλά τα χρόνια του Μνημονίου – γιατί για την Αριστερά στην Ελλάδα σήμερα, το Μνημόνιο έφερε την κρίση, όχι το αντίθετο. Προβάλλει στο χρηματοδοτούμενο από τους φόρους κανάλι της Βουλής ντοκιμαντέρ που υποστηρίζουν αυτή τη θέση, χωρίς καμία πρόνοια για αντίλογο και αντικειμενικότητα.
Η Αριστερά στην Ελλάδα σήμερα έχει καθιερώσει ένα newspeak που θα έκανε και τον Όργουελ να ζηλέψει: δεν είναι μόνο η «τρόικα» που έγινε «θεσμοί», είναι και το ότι «η Γερμανία έχει απομονωθεί στην Ευρώπη» και «η Ελλάδα έχει ευρεία στήριξη», όταν η περίφημη συμμαχία του Νότου δεν συστήθηκε ποτέ και η Ελλάδα δεν έχει τη στήριξη ούτε των πιο σταθερών «φίλων» της πλέον, είναι και το ότι «θα ζητήσουμε παράταση της δανειακής σύμβασης» αλλά «αποκλείεται να ζητήσουμε παράταση του Μνημονίου» – και πώς αλλιώς, αφού το νέο Μνημόνιο θα το ονομάσουμε «πρόγραμμα-γέφυρα». Και δεν θέλουμε να μας δώσουν χρήματα αλλά «χρόνο» – τους κατηγορούμε όμως ότι μας κάνουν «fiscal water boarding» που δεν μας δανείζουν (για να κάνουμε προσλήψεις στο Δημόσιο και πρόωρες συνταξιοδοτήσεις) και απειλούμε δις ότι θα ανοίξουμε τα σύνορα και θα γεμίσουμε την Ευρώπη τζιχαντιστές αν συνεχίσουν. Η προπαγάνδα είναι τόσο εκτεταμένη, που κανείς πρέπει να ενημερώνεται από ξένα media για να έχει μια αίσθηση της πραγματικότητας.
Η Αριστερά στην Ελλάδα σήμερα έχει το πρόσωπο του Ιανού χωρίς αναστολές, καθώς για διαφορά θέματα λέει άσπρο τη μία και μαύρο την άλλη (για τον ΕΝΦΙΑ, για τα ΜΑΤ, για το αφορολόγητο, για το μέγεθος της κυβέρνησης κ.ά.). Ο κ. Βαρουφάκης συμφωνεί με το 67-70% του Μνημονίου όταν βρίσκεται στις Βρυξέλλες αλλά στην Αθήνα δηλώνει ότι ουδέποτε είπε κάτι τέτοιο [2] . Η «Αυγή» διπλωματικά λέει ότι η κυβέρνηση «καταργεί το 1/3 των εναπομεινασών δεσμεύσεων του Μνημονίου!»
Η Αριστερά στην Ελλάδα σήμερα καταργεί την πιλοτική εφαρμογή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος (400 ευρώ τον μήνα για οικογένεια με δύο παιδιά) και ψηφίζει ένα πρόγραμμα «για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης», με πολύ λιγότερες παροχές και δυσκολία εφαρμογής.
Η Αριστερά στην Ελλάδα οργανώνει με αφορμή την εθνική γιορτή φιέστες που στους μεγαλύτερους θυμίζουν χούντα. Δεν καταργεί τις παρελάσεις και μάλιστα, σε μία περίοδο οικονομικής ασφυξίας, επαναφέρει τις πτήσεις πολεμικών αεροσκαφών, που είχαν καταργηθεί λόγω κόστους. Το Πάσχα κερνάει εκατοντάδες αρνιά: «άρτον και θεάματα».
Η Αριστερά στην Ελλάδα σήμερα προσβάλλει επανειλημμένα τους διεθνείς συνομιλητές της: ο ίδιος ο πρωθυπουργός λέει στον επικεφαλής του ΟΟΣΑ κ. Γκουρία (αυτού που όταν συνεργαζόταν με την προηγούμενη κυβέρνηση «εξυπηρετούσε συμφέροντα» αλλά τώρα έγινε καλός) ότι σίγουρα κατανοεί το πρόβλημα της διαφθοράς στην Ελλάδα, καθώς και το Μεξικό από το οποίο προέρχεται είναι μια εξαιρετικά διεφθαρμένη χώρα. Ο κ. Βαρουφάκης συγκρίνει τους Ευρωπαίους ηγέτες μεταξύ τους, εκφράζει συμπάθειες, αργεί στις συσκέψεις, αφήνει να διαρρεύσουν κείμενα υπό επεξεργασία.
Η Αριστερά στην Ελλάδα σήμερα ορκίζεται πολιτικά αλλά εκκλησιάζεται το Πάσχα, επισκέπτεται το «Άγιο» Όρος, φέρνει με τιμές αρχηγού κράτους το «Άγιο» Φως. Διορίζει φίλους και συγγενείς. Είναι «κάθε λέξη του Συντάγματος» αλλά το παραβιάζει αναφορικά με τον χρόνο εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Θεωρεί φυσιολογικό να μετέχει στην κυβέρνηση υπουργός που καλείται να πληρώσει 2 εκατ. ευρώ πρόστιμο στην εφορία για εισοδήματα που δεν είχε δηλώσει.
Αυτές είναι θέσεις και πολιτικές της κυβέρνησης της Αριστεράς. Αυτή ΕΙΝΑΙ στην πραγματικότητα η Αριστερά στην Ελλάδα σήμερα. Είναι το κόμμα που οδηγεί την Ελλάδα στον τοίχο με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Μπορεί κάποιοι να θέλουν μία διαφορετική Αριστερά, ίσως ενθυμούμενοι σοβαρότερους πολιτικούς που είχαν εμφανιστεί στους κόλπους της στο παρελθόν. Αλλά σήμερα τέτοια Αριστερά δεν έχουμε.
[1] Π.χ. «...πρέπει να απομονώσουμε τη σκέψη από την ιστορική περίοδο και το αποτέλεσμα» - Αλέξης Τσίπρας, Schooligans, 23/4/2008.
[2] Βαρουφάκης, 5/2: Το 67% των μέτρων του μνημονίου θα το εφαρμόζαμε κι εμείς.
Βαρουφάκης, 6/2: Δεν είπα ότι συμφωνώ με το 70% του μνημονίου. Το μνημόνιο είναι ύφεση και χρέος δυσβάστακτο.
Σακελλαρίδης, 6/2: Σε καμία περίπτωση δεν συμφωνούμε με το 67% του μνημονίου.
Λαπαβίτσας, 6/2: Εκτός γραμμής κόμματος ο κ. Βαρουφάκης.
ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ