Επειδή τα συνθήματα δίνουν και παίρνουν, η δημαγωγία θριαμβεύει κι ένα νέο πελατειακό σύστημα στήνεται, αναρωτιέμαι τι άραγε είναι «προοδευτικό» από όσα ακούγονται ή νομοθετούνται. Ποιο είναι το μέγα πρόβλημα στη διαχείριση της κρίσης τα τελευταία πέντε χρόνια; Χωρίς αμφιβολία η άδικη κατανομή των βαρών. Τι έχει πει και τι έχει κάνει μέχρι στιγμής η κυβέρνηση για να ανατρέψει αυτή την αδικία; Τίποτε απολύτως. Και ποιες είναι οι «κόκκινες γραμμές» στις οποίες ορκίζεται;
Ας θυμηθούμε δυο-τρεις: εξαίρεση της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, χωρίς σοβαρό όριο στην αξία της κατοικίας ή στα οικογενειακά εισοδήματα. Γιατί είναι προοδευτικό κάτι τέτοιο; Οταν υπερασπίζεσαι πολυτελή διαμερίσματα σχετικώς εύπορων έναντι της τράπεζας, τη ζημία ποιος θα την πληρώσει όταν χρειαστεί; Μήπως κάποιοι πολύ φτωχότεροι που θα φορολογηθούν για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών; Είναι μήπως προοδευτικό να συνεχιστεί το πρωτοφανές καθεστώς των πρόωρων συντάξεων; Για να συντηρηθεί το χαοτικό ασφαλιστικό μας σύστημα, εργαζόμενοι και επιχειρήσεις υποχρεώνονται σε δυσβάσταχτες κρατήσεις. Το πολύ απλό, ότι κανένα ασφαλιστικό στον κόσμο δεν αντέχει πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, γιατί είναι αδύνατο να το αποδεχτούμε; Μήπως όμως είναι προοδευτικό να ξιφουλκείς κατά της αριστείας; Δεν είναι άραγε τα παιδιά των ασθενέστερων που φοιτούσαν ως άριστοι στα πρότυπα και τα πειραματικά; Ή μήπως είναι αριστερό να μιμείσαι τις αμαρτίες των κομμάτων που καταγγέλλεις διορίζοντας στον κρατικό μηχανισμό συγγενείς και φίλους, στελέχη και στελεχάκια μηχανισμών; Και πόσο αριστερό και πατριωτικό είναι άραγε να ταράζεις, σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία, την καλή σχέση με μια υπερδύναμη, για να φερθείς ευγενικά σ’ έναν άρρωστο τρομοκράτη; Ο οποίος μάλιστα δεν έχει ζητήσει ποτέ συγγνώμη για τις πράξεις του, όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός στον Ν. Χατζηνικολάου...
Ας είναι όμως, με ιδεολογήματα δεν χόρτασε ποτέ κανείς. Εάν η κυβέρνηση αποδέχεται, όπως ισχυρίζεται, την πολιτική των πλεονασματικών προϋπολογισμών, ας βρει τρόπο να την υλοποιήσει, εντός ευρώ, όπως υποσχέθηκε. Γι’ αυτό εκλέχτηκε, γι’ αυτό πληρώνεται. Αυτό μπορεί να μη μοιάζει αριστερό, αλλά είναι σωτήριο.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΤΣΙΧΛΙΑΣ
Ας θυμηθούμε δυο-τρεις: εξαίρεση της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, χωρίς σοβαρό όριο στην αξία της κατοικίας ή στα οικογενειακά εισοδήματα. Γιατί είναι προοδευτικό κάτι τέτοιο; Οταν υπερασπίζεσαι πολυτελή διαμερίσματα σχετικώς εύπορων έναντι της τράπεζας, τη ζημία ποιος θα την πληρώσει όταν χρειαστεί; Μήπως κάποιοι πολύ φτωχότεροι που θα φορολογηθούν για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών; Είναι μήπως προοδευτικό να συνεχιστεί το πρωτοφανές καθεστώς των πρόωρων συντάξεων; Για να συντηρηθεί το χαοτικό ασφαλιστικό μας σύστημα, εργαζόμενοι και επιχειρήσεις υποχρεώνονται σε δυσβάσταχτες κρατήσεις. Το πολύ απλό, ότι κανένα ασφαλιστικό στον κόσμο δεν αντέχει πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, γιατί είναι αδύνατο να το αποδεχτούμε; Μήπως όμως είναι προοδευτικό να ξιφουλκείς κατά της αριστείας; Δεν είναι άραγε τα παιδιά των ασθενέστερων που φοιτούσαν ως άριστοι στα πρότυπα και τα πειραματικά; Ή μήπως είναι αριστερό να μιμείσαι τις αμαρτίες των κομμάτων που καταγγέλλεις διορίζοντας στον κρατικό μηχανισμό συγγενείς και φίλους, στελέχη και στελεχάκια μηχανισμών; Και πόσο αριστερό και πατριωτικό είναι άραγε να ταράζεις, σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία, την καλή σχέση με μια υπερδύναμη, για να φερθείς ευγενικά σ’ έναν άρρωστο τρομοκράτη; Ο οποίος μάλιστα δεν έχει ζητήσει ποτέ συγγνώμη για τις πράξεις του, όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός στον Ν. Χατζηνικολάου...
Ας είναι όμως, με ιδεολογήματα δεν χόρτασε ποτέ κανείς. Εάν η κυβέρνηση αποδέχεται, όπως ισχυρίζεται, την πολιτική των πλεονασματικών προϋπολογισμών, ας βρει τρόπο να την υλοποιήσει, εντός ευρώ, όπως υποσχέθηκε. Γι’ αυτό εκλέχτηκε, γι’ αυτό πληρώνεται. Αυτό μπορεί να μη μοιάζει αριστερό, αλλά είναι σωτήριο.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΤΣΙΧΛΙΑΣ
kathimerini.gr