Είτε φύγαμε μόνοι μας είτε μας εξανάγκασαν να φύγουμε, η ουσία είναι ότι οι χτεσινές διαπραγματεύσεις δεν είχαν αποτέλεσμα. Η συνάντηση κράτησε μόλις 45 λεπτά, δείγμα της έλλειψης επικοινωνίας μεταξύ των δύο πλευρών. Η ελληνική κυβέρνηση έχει ποντάρει σε ένα αξίωμα: Ότι οι Ευρωπαίοι θα υποχωρήσουν. Τα τελευταία 24ωρα γίνεται φανερό ότι η ρήξη είναι το πιο πιθανό σενάριο. Κι ότι η Ευρώπη έχει σχέδιο, σε αντίθεση με τους δικούς μας.
Η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία, επειδή η ελληνική πλευρά δεν επεξεργάστηκε τόσο καιρό ένα τέτοιο σχέδιο. Η δημιουργική ασάφεια του κ. Βαρουφάκη εμφανίζει μόλις τώρα τα ολέθρια αποτελέσματά της.
Παρ' όλα αυτά, υπάρχει ακόμη περιθώριο για να μην χαθούν τα πάντα. Κι ο δρόμος δεν είναι να στείλουμε τον κ. Βαρουφάκη στο επόμενο Eurogroup για να τα "σπάσει" όλα. Η λύση βρίσκεται στη χάραξη μιας εθνικής πολιτικής. Η αρχή μπορεί να γίνει σήμερα, με τον πρωθυπουργό να καλεί τους αρχηγούς των κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Στις επόμενες ημέρες η κυβέρνηση είναι πιθανό να επιχειρήσει να περάσει ένα αντιευρωπαϊκό κλίμα, υποστηρίζοντας ότι για όλα φταίνε οι "κακοί" ξένοι. Δεν ξέρουμε τι πραγματικά μπορεί να προσφέρει μία τέτοια επιλογή. Είναι αρκετά βολικό να υποστηρίζει κανείς ότι οι ξένοι σε υποχρεώνουν να μειώσεις μισθούς και συντάξεις, αντί να παραδεχτείς ότι τους κοροϊδεύεις επί σειρά μηνών παρουσιάζοντάς τους μέτρα που έχουν προσωρινό χαρακτήρα και αμφίβολο αποτέλεσμα. Κι όσοι υποστηρίζουν ότι ακολουθούν μία ακραία στάση για να προστατεύσουν τους μισθούς και τις συντάξεις, λένε ασύστολα ψέματα. Εκείνοι που θα χάσουν από μία ρήξη θα είναι οι ασθενέστερες οικονομικά τάξεις.
Το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι ποιοι θα κερδίσουν από μία ρήξη. Η απάντηση είναι εύκολη: Εκείνοι που έχουν τα εκατομμύριά τους στο εξωτερικό και περιμένουν να αγοράσουν τα πάντα τζάμπα! Εδώ όμως είναι αρχή μιας νέας κοινωνικής έκρηξης. Πώς νομίζουν οι σημερινοί υπουργοί ότι θα αντιδράσουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι όταν διαπιστώσουν ότι έχασαν το 50% ή το 70% της αγοραστικής τους δύναμης;
Πολλοί πιστεύουν ότι το σκηνικό που παρατηρούμε είναι "στημένο", προκειμένου να πειστεί ο ελληνικός λαός να πει "ναι" σε ένα σκληρότερο μνημόνιο από τα προηγούμενα. Κάνουν λάθος! Αν κάτι μπορεί να είναι "στημένο", είναι η στάση ορισμένων στην Ελλάδα που τορπίλησαν συστηματικά οποιαδήποτε προσπάθεια για την εύρεση λύσης. Το γιατί είναι κάτι που σίγουρα θα απαντηθεί στο μέλλον.
Η Ελλάδα δεν έχει σήμερα σχέδιο. Εκτός αν θεωρήσουμε ως σχέδιο τις εκκλήσεις των διαφόρων της Αριστερής Πλατφόρμας για ρήξη και δραχμή. Ακόμη κι αυτές οι εκκλήσεις είναι καθαρά θεωρητικές. Στερούνται πραγματικού σχεδίου για την επόμενη ημέρα. Τι θα συμβεί με τις εισαγωγές μας, με την εξυπηρέτηση των αναγκών του λαού μας, με την παραγωγή;
Δεν ξέρουμε πόσο εφικτό είναι να γίνει μέσα σε δύο ή τρεις μέρες ό,τι δεν έχει συμβεί σε σαράντα χρόνια. Άλλος δρόμος, πάντως, δεν υπάρχει, πέραν αυτού της εθνικής συνεννόησης. Ο ελληνικός λαός δεν ψήφισε ρήξη. Οι Έλληνες δεν θέλουν να φύγουν από την Ευρώπη. Αυτό ας το έχουν υπόψη τους όσοι φαντασιώνονται ότι θα ηγηθούν ενός νέου "καθεστώτος".
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία, επειδή η ελληνική πλευρά δεν επεξεργάστηκε τόσο καιρό ένα τέτοιο σχέδιο. Η δημιουργική ασάφεια του κ. Βαρουφάκη εμφανίζει μόλις τώρα τα ολέθρια αποτελέσματά της.
Παρ' όλα αυτά, υπάρχει ακόμη περιθώριο για να μην χαθούν τα πάντα. Κι ο δρόμος δεν είναι να στείλουμε τον κ. Βαρουφάκη στο επόμενο Eurogroup για να τα "σπάσει" όλα. Η λύση βρίσκεται στη χάραξη μιας εθνικής πολιτικής. Η αρχή μπορεί να γίνει σήμερα, με τον πρωθυπουργό να καλεί τους αρχηγούς των κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Στις επόμενες ημέρες η κυβέρνηση είναι πιθανό να επιχειρήσει να περάσει ένα αντιευρωπαϊκό κλίμα, υποστηρίζοντας ότι για όλα φταίνε οι "κακοί" ξένοι. Δεν ξέρουμε τι πραγματικά μπορεί να προσφέρει μία τέτοια επιλογή. Είναι αρκετά βολικό να υποστηρίζει κανείς ότι οι ξένοι σε υποχρεώνουν να μειώσεις μισθούς και συντάξεις, αντί να παραδεχτείς ότι τους κοροϊδεύεις επί σειρά μηνών παρουσιάζοντάς τους μέτρα που έχουν προσωρινό χαρακτήρα και αμφίβολο αποτέλεσμα. Κι όσοι υποστηρίζουν ότι ακολουθούν μία ακραία στάση για να προστατεύσουν τους μισθούς και τις συντάξεις, λένε ασύστολα ψέματα. Εκείνοι που θα χάσουν από μία ρήξη θα είναι οι ασθενέστερες οικονομικά τάξεις.
Το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι ποιοι θα κερδίσουν από μία ρήξη. Η απάντηση είναι εύκολη: Εκείνοι που έχουν τα εκατομμύριά τους στο εξωτερικό και περιμένουν να αγοράσουν τα πάντα τζάμπα! Εδώ όμως είναι αρχή μιας νέας κοινωνικής έκρηξης. Πώς νομίζουν οι σημερινοί υπουργοί ότι θα αντιδράσουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι όταν διαπιστώσουν ότι έχασαν το 50% ή το 70% της αγοραστικής τους δύναμης;
Πολλοί πιστεύουν ότι το σκηνικό που παρατηρούμε είναι "στημένο", προκειμένου να πειστεί ο ελληνικός λαός να πει "ναι" σε ένα σκληρότερο μνημόνιο από τα προηγούμενα. Κάνουν λάθος! Αν κάτι μπορεί να είναι "στημένο", είναι η στάση ορισμένων στην Ελλάδα που τορπίλησαν συστηματικά οποιαδήποτε προσπάθεια για την εύρεση λύσης. Το γιατί είναι κάτι που σίγουρα θα απαντηθεί στο μέλλον.
Η Ελλάδα δεν έχει σήμερα σχέδιο. Εκτός αν θεωρήσουμε ως σχέδιο τις εκκλήσεις των διαφόρων της Αριστερής Πλατφόρμας για ρήξη και δραχμή. Ακόμη κι αυτές οι εκκλήσεις είναι καθαρά θεωρητικές. Στερούνται πραγματικού σχεδίου για την επόμενη ημέρα. Τι θα συμβεί με τις εισαγωγές μας, με την εξυπηρέτηση των αναγκών του λαού μας, με την παραγωγή;
Δεν ξέρουμε πόσο εφικτό είναι να γίνει μέσα σε δύο ή τρεις μέρες ό,τι δεν έχει συμβεί σε σαράντα χρόνια. Άλλος δρόμος, πάντως, δεν υπάρχει, πέραν αυτού της εθνικής συνεννόησης. Ο ελληνικός λαός δεν ψήφισε ρήξη. Οι Έλληνες δεν θέλουν να φύγουν από την Ευρώπη. Αυτό ας το έχουν υπόψη τους όσοι φαντασιώνονται ότι θα ηγηθούν ενός νέου "καθεστώτος".
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr