Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δύσκολα θα περάσει οποιαδήποτε συμφωνία μπορεί να γίνει αποδεκτή από τους Θεσμούς και τα Ευρωπαϊκά Κοινοβούλια από την Κοινοβουλευτική Ομάδα που στηρίζει την κυβέρνηση και ακόμη πιο δύσκολα θα μπορέσει να την εφαρμόσει κόντρα στις αντιδράσεις των συντεχνιών και των κρατικοδίαιτων πελατών που τον έφεραν στην εξουσία.
Κατά συνέπεια ΣΥΡΙΖΑ και ευρώ δεν είναι πράγματα που μπορούν να συνεχίσουν να πηγαίνουν μαζί για πολύ ακόμη.
Το ερώτημα είναι αν θα καταφέρει να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ ή κατά τη διάρκεια της έμπρακτης διαπίστωσης του ασυμβίβαστου ΣΥΡΙΖΑ και ευρώ, από κάποιο ατύχημα βρεθεί εκτός ευρώ.
Η σημερινή κυβέρνηση της αριστεράς δεν έχει καμιά επαφή με την πραγματικότητα. Αποτελείται κατά κύριο λόγο από μια παρέα αργόσχολων σιτιζόμενων από το δημόσιο κορβανά με πολιτικούς και οικονομικούς ορίζοντες που ταιριάζουν σε μια περιθωριακή πολιτική δύναμη του 4%.
Στην αρχή πίστεψε πως είναι φορέας κάποιας επαναστατικής ανατροπής όπου η κατάκτηση της εξουσίας στην Ελλάδα θα λειτουργήσει σαν "θρυαλλίδα" που θα επιφέρει επαναστατικές αλλαγές στην Ευρώπη.
Όπως ήταν φυσικό κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Αντιθέτως η ρήξη της Ευρώπης με μια από τις πιο μικρές και φτωχές "επαρχίες" της απειλεί να καταστήσει την Ελλάδα και χώρα ερειπίων.
Η Ελλάδα έζησε για πολλά χρόνια πάνω από τις δυνατότητες της οικονομίας της. Η χρεοκοπία του 2010 εντός του ευρώ θα είχε σαν συνέπεια την προσαρμογή του επιπέδου ζωής χαμηλότερα και ταυτόχρονα τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
Το σχέδιο αυτό δεν εφαρμόστηκε ποτέ και εσχάτως αντί αυτού στην εξουσία ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ που εγγυάται τις υψηλότερες συντάξεις ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ευρώπη και μισθούς χωρίς να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
Αυτό είναι σαν να έχουμε και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο.
Η αριστερά, η οποία με την ιδεολογική κυριαρχία της "κυβερνούσε" από το παρασκήνιο τις τελευταίες δεκαετίες, από φέτος ανέλαβε και τυπικά τη διακυβέρνηση της χώρας.
Η χρεοκοπία είναι βέβαιη πλέον όπως και η κατάρρευση του μεταπολιτευτικού κρατικοδίαιτου μοντέλου. Αν η πίτα μειωθεί στη μέση (και έχει μειωθεί η πίτα αν κοιτάξει κάποιος την κατάσταση της ιδιωτικής οικονομίας) ο σκύλος θα μάθει να ζει με λιγότερη τροφή.
Οι Έλληνες τελούν σε σύγχυση, απαιτούν μισθούς και συντάξεις Γερμανίας και ανταγωνιστικότητα και οικονομία Βουλγαρίας του Ζίβκωβ ή Κούβας του Κάστρο. Η πλειοψηφία των Ελλήνων τελεί σε σύγχυση γιατί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επί δεκαετίες έθισαν την κοινή γνώμη στον κρατικοδίαιτο παρασιτισμό που συντηρούνται με Εοκικές επιδοτήσεις και φθηνό κρατικό δανεισμό.
Υπάρχουν πλέον 2 γενιές Ελλήνων που έχουν μεγαλώσει με το όνειρο μιας αργομισθίας στο δημόσιο και κάποιας αρπαχτής (κατ’ ευφημισμόν επιχειρηματικής δραστηριότητας) σε σχέση πάλι με το δημόσιο. Αυτήν την κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία χειραγώγησε μετά το 2010 ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόμενος το αδύνατο της διατήρησης προνομίων επιπέδου Γερμανίας ή Βελγίου πάνω σε μια οικονομία δυναμικότητας Βουλγαρίας.
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, όπως εδώ και πολλούς μήνες, υποστηρίζουμε είναι σε αδιέξοδο. Δυστυχώς σε αδιέξοδο βρίσκεται πλέον και η χώρα που την εμπιστεύθηκε.
Αν αποδεχτεί η κυβέρνηση μια συμφωνία σαν αυτή που αποδέχονται οι Ευρωπαίοι, θα χάσει την κοινοβουλευτική, πολιτική και κοινωνική στήριξη που την έφεραν στην εξουσία.
Αν δεν αποδεχτεί τη συμφωνία και πάει σε ρήξη η οικονομία και οι τράπεζες θα βρεθούν σε πρωτοφανή δίνη με εκτίναξη της ύφεσης, ελέγχους στις αναλήψεις από τις τράπεζες και σύντομα αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων από το δημόσιο.
Κατά την περίοδο της ρήξης ο χρόνος προς την έξοδο από το ευρώ θα αρχίσει να μετρά αντίστροφα.
Στην δεύτερη επιλογή, η αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων θα είναι θέμα χρόνου, οπότε πάλι θα χάσει την υποστήριξή της και μάλιστα με την ένταση της αγανάκτησης που χαρακτηρίζει τους εξαπατημένους.
Αν προσπαθήσει να μεταθέσει την ευθύνη στις κάλπες, το πιθανότερο είναι να φτάσουμε στις κάλπες με τράπεζες κλειστές και τα κρατικά ταμεία άδεια.
Η κυβέρνηση μπροστά στο διασυρμό ενδεχομένως θα προσπαθήσει να πολώσει το πολιτικό κλίμα και να "δηλητηριάσει" την ποιότητα της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Και στο τέλος αυτής της εξίσωσης όμως το μεγαλύτερο κόστος θα αφορά την ίδια. Όπως και στο παρελθόν...
Όπως και να έχει οι επόμενες μέρες και εβδομάδες θα είναι κρίσιμες και θα χρειαστεί ψυχραιμία από τους πολίτες και προβλεπτικότητα από τα νοικοκυριά για την ομαλή πορεία τους τις επόμενες εβδομάδες και ενδεχομένως και μήνες.
Οι Έλληνες φαίνεται πως δεν διδάχτηκαν τίποτα από τους εξαθλιωμένους Βαλκάνιους και Ανατολικοευρωπαίους που έφταναν στην Ελλάδα μετά το ’90 και την κατάρρευση της σοβιετίας.
Δεν είναι τυχαίο πως η ριζοσπαστική αριστερά όπου κυβέρνησε άφησε πίσω "ερείπια", ελλείψεις βασικών αγαθών, φτώχεια και μετανάστευση...
Η Ελλάδα δεν θα αποτελέσει εξαίρεση... Η ώρα να πληρώσουμε λάθη μας έφτασε.
Κώστας Στούπας
kostas.stoupas@capital.gr
Κατά συνέπεια ΣΥΡΙΖΑ και ευρώ δεν είναι πράγματα που μπορούν να συνεχίσουν να πηγαίνουν μαζί για πολύ ακόμη.
Το ερώτημα είναι αν θα καταφέρει να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ ή κατά τη διάρκεια της έμπρακτης διαπίστωσης του ασυμβίβαστου ΣΥΡΙΖΑ και ευρώ, από κάποιο ατύχημα βρεθεί εκτός ευρώ.
Η σημερινή κυβέρνηση της αριστεράς δεν έχει καμιά επαφή με την πραγματικότητα. Αποτελείται κατά κύριο λόγο από μια παρέα αργόσχολων σιτιζόμενων από το δημόσιο κορβανά με πολιτικούς και οικονομικούς ορίζοντες που ταιριάζουν σε μια περιθωριακή πολιτική δύναμη του 4%.
Στην αρχή πίστεψε πως είναι φορέας κάποιας επαναστατικής ανατροπής όπου η κατάκτηση της εξουσίας στην Ελλάδα θα λειτουργήσει σαν "θρυαλλίδα" που θα επιφέρει επαναστατικές αλλαγές στην Ευρώπη.
Όπως ήταν φυσικό κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Αντιθέτως η ρήξη της Ευρώπης με μια από τις πιο μικρές και φτωχές "επαρχίες" της απειλεί να καταστήσει την Ελλάδα και χώρα ερειπίων.
Η Ελλάδα έζησε για πολλά χρόνια πάνω από τις δυνατότητες της οικονομίας της. Η χρεοκοπία του 2010 εντός του ευρώ θα είχε σαν συνέπεια την προσαρμογή του επιπέδου ζωής χαμηλότερα και ταυτόχρονα τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
Το σχέδιο αυτό δεν εφαρμόστηκε ποτέ και εσχάτως αντί αυτού στην εξουσία ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ που εγγυάται τις υψηλότερες συντάξεις ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ευρώπη και μισθούς χωρίς να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
Αυτό είναι σαν να έχουμε και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο.
Η αριστερά, η οποία με την ιδεολογική κυριαρχία της "κυβερνούσε" από το παρασκήνιο τις τελευταίες δεκαετίες, από φέτος ανέλαβε και τυπικά τη διακυβέρνηση της χώρας.
Η χρεοκοπία είναι βέβαιη πλέον όπως και η κατάρρευση του μεταπολιτευτικού κρατικοδίαιτου μοντέλου. Αν η πίτα μειωθεί στη μέση (και έχει μειωθεί η πίτα αν κοιτάξει κάποιος την κατάσταση της ιδιωτικής οικονομίας) ο σκύλος θα μάθει να ζει με λιγότερη τροφή.
Οι Έλληνες τελούν σε σύγχυση, απαιτούν μισθούς και συντάξεις Γερμανίας και ανταγωνιστικότητα και οικονομία Βουλγαρίας του Ζίβκωβ ή Κούβας του Κάστρο. Η πλειοψηφία των Ελλήνων τελεί σε σύγχυση γιατί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επί δεκαετίες έθισαν την κοινή γνώμη στον κρατικοδίαιτο παρασιτισμό που συντηρούνται με Εοκικές επιδοτήσεις και φθηνό κρατικό δανεισμό.
Υπάρχουν πλέον 2 γενιές Ελλήνων που έχουν μεγαλώσει με το όνειρο μιας αργομισθίας στο δημόσιο και κάποιας αρπαχτής (κατ’ ευφημισμόν επιχειρηματικής δραστηριότητας) σε σχέση πάλι με το δημόσιο. Αυτήν την κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία χειραγώγησε μετά το 2010 ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόμενος το αδύνατο της διατήρησης προνομίων επιπέδου Γερμανίας ή Βελγίου πάνω σε μια οικονομία δυναμικότητας Βουλγαρίας.
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, όπως εδώ και πολλούς μήνες, υποστηρίζουμε είναι σε αδιέξοδο. Δυστυχώς σε αδιέξοδο βρίσκεται πλέον και η χώρα που την εμπιστεύθηκε.
Αν αποδεχτεί η κυβέρνηση μια συμφωνία σαν αυτή που αποδέχονται οι Ευρωπαίοι, θα χάσει την κοινοβουλευτική, πολιτική και κοινωνική στήριξη που την έφεραν στην εξουσία.
Αν δεν αποδεχτεί τη συμφωνία και πάει σε ρήξη η οικονομία και οι τράπεζες θα βρεθούν σε πρωτοφανή δίνη με εκτίναξη της ύφεσης, ελέγχους στις αναλήψεις από τις τράπεζες και σύντομα αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων από το δημόσιο.
Κατά την περίοδο της ρήξης ο χρόνος προς την έξοδο από το ευρώ θα αρχίσει να μετρά αντίστροφα.
Στην δεύτερη επιλογή, η αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων θα είναι θέμα χρόνου, οπότε πάλι θα χάσει την υποστήριξή της και μάλιστα με την ένταση της αγανάκτησης που χαρακτηρίζει τους εξαπατημένους.
Αν προσπαθήσει να μεταθέσει την ευθύνη στις κάλπες, το πιθανότερο είναι να φτάσουμε στις κάλπες με τράπεζες κλειστές και τα κρατικά ταμεία άδεια.
Η κυβέρνηση μπροστά στο διασυρμό ενδεχομένως θα προσπαθήσει να πολώσει το πολιτικό κλίμα και να "δηλητηριάσει" την ποιότητα της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Και στο τέλος αυτής της εξίσωσης όμως το μεγαλύτερο κόστος θα αφορά την ίδια. Όπως και στο παρελθόν...
Όπως και να έχει οι επόμενες μέρες και εβδομάδες θα είναι κρίσιμες και θα χρειαστεί ψυχραιμία από τους πολίτες και προβλεπτικότητα από τα νοικοκυριά για την ομαλή πορεία τους τις επόμενες εβδομάδες και ενδεχομένως και μήνες.
Οι Έλληνες φαίνεται πως δεν διδάχτηκαν τίποτα από τους εξαθλιωμένους Βαλκάνιους και Ανατολικοευρωπαίους που έφταναν στην Ελλάδα μετά το ’90 και την κατάρρευση της σοβιετίας.
Δεν είναι τυχαίο πως η ριζοσπαστική αριστερά όπου κυβέρνησε άφησε πίσω "ερείπια", ελλείψεις βασικών αγαθών, φτώχεια και μετανάστευση...
Η Ελλάδα δεν θα αποτελέσει εξαίρεση... Η ώρα να πληρώσουμε λάθη μας έφτασε.
Κώστας Στούπας
kostas.stoupas@capital.gr