Ενα ζευγάρι σαραντάρηδων της «διπλανής πόρτας» συνάντησε η Le Monde στα βόρεια προάστια. Εχουν δύο παιδιά, είναι εύποροι σχετικά, αλλά τρέμουν την κρίση. Η πραγματική ζωή και η πραγματική Ελλάδα στο συναρπαστικό άρθρο της γαλλικής εφημερίδας.Η εφημερίδα Le Monde συνάντησε το ζευγάρι στο σπίτι του, «ένα μεγάλο διαμέρισμα στο κομψό προάστιο Βριλήσσια», όπως γράφει. Εκείνος ψάχνει στο κινητό νεότερες ειδήσεις από την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων.
«Λένε ότι φτάνουν σε μια συμφωνία, αλλά τίποτα δεν είναι ακόμη βέβαιο» δηλώνει ο Κώστας Δαλιάνης.«Αλλά πρέπει οπωσδήποτε να καταλήξουν. Αυτό θα είναι το λιγότερο επώδυνο για μας».
Στα γόνατά του, η κόρη του Ιωάννα, 5 ετών. Στη βεράντα ο δίδυμος αδελφός της, Οδυσσέας, κάνει ποδήλατο. «Είναι τα παιδιά της κρίσης. Ημουν έγκυος όταν μάθαμε ότι οι κυβερνήσεις είχαν πει ψέματα για το έλλειμμα» λέει, χαμογελώντας, η Τόνια, 40 ετών.
Ηταν το 2009, όταν ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου είχε αποκαλύψει ότι το έλλειμμα δεν ήταν 6% του ΑΕΠ, αλλά 12,7%. Πήρε τότε μέτρα λιτότητας, το 2010 ακολούθησε ένα δεύτερο πρόγραμμα, ενώ το 2011 ελήφθησαν νέα μέτρα λιτότητας, σημειώνει ο δημοσιογράφος της Le Monde.
Η Τόνια παρέδιδε ιδιαίτερα μαθήματα σε εύπορες οικογένειες των Βριλησσίων. «Επαιρνα 20 ευρώ την ώρα και είχα ακόμη και 6 ώρες μαθήματα την ημέρα», δηλώνει.
Αλλά μετά τη γέννηση των παιδιών της δεν βρίσκει πλέον ιδιαίτερα. Την ίδια ώρα, ο Κώστας, καλλιτεχνικός διευθυντής σε διαφημιστική, βλέπει τα σχέδια της εταιρείας του να φυλλορροούν και να αρχίζουν οι απολύσεις.
«Το 2009 στον τομέα μου ήμασταν 48 και σήμερα είμαστε μόνο 9», λέει. Αφηγείται στην εφημερίδα τις απολύσεις που ανακοινώνονταν τηλεφωνικά σε συναδέλφους του και τις ζωές να αλλάζουν σε ένα λεπτό από την αγωνία.
Από εκείνη τη στιγμή ο μισθός του μειώθηκε κατά 50%. Η Τόνια δεν μπόρεσε να ξαναβρεί δουλειά. «Τα ιδιαίτερα είναι πλέον προς 10 ευρώ την ώρα. Αλλά μου στοιχίζει ακριβότερα να πληρώσω κάποιον για να κρατήσει τα παιδιά», λέει.
Κέρδιζαν πάνω από 5.000 ευρώ
Πριν από την κρίση, η Τόνια και ο Κώστας κέρδιζαν μαζί πάνω από 5.000 ευρώ. «Ηταν πραγματικά πολύ σημαντικό εισόδημα», λένε. Σήμερα εισπράττουν τρεις φορές λιγότερα. «Αλλά εξακολουθώ να κερδίζω τη ζωή μου και κοιτάζω γύρω μου. Οι περισσότεροι συνάδελφοί μου που απολύθηκαν δεν ξαναβρήκαν δουλειά, κάποιοι μετακόμισαν στην Αγγλία ή στην Κύπρο. Νιώθουμε σχεδόν ενοχές όσοι δουλεύουμε σε αυτή τη χώρα...», λέει ο Κώστας.
Οι φόροι στο εισόδημά του έχουν επίσης αυξηθεί. Το ζευγάρι πρέπει τώρα να πληρώνει και ΕΝΦΙΑ 600 ευρώ τον χρόνο για το διαμέρισμα, το οποίο κληρονόμησε η Τόνια από τον πατέρα της, και επιπλέον 200 ευρώ ΕΝΦΙΑ για το οικογενειακό σπίτι στην Κρήτη. «Εδώ, το να αφήσεις το σπίτι στα παιδιά σου είναι το όνειρο κάθε γονιού!» σχολιάζει η Τόνια.
Ο Κώστας δεν αγαπάει ιδιαίτερα τους δημοσίους υπαλλήλους. Είναι πάρα πολλοί, πολύ τεμπέληδες και βγαίνουν πρόωρα στη σύνταξη. Τους θεωρεί υπεύθυνους εν μέρει για τα προβλήματα της Ελλάδας.
«Ολοι αυτοί οι νέοι φόροι είναι για να πληρωθούν οι συντάξεις όσων φεύγουν στα 50; Γι' αυτούς δουλεύω 50 ώρες την εβδομάδα;» αναρωτιέται.
Είναι έξαλλος με την πρόσφατη απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να επαναπροσλάβει 2.600 εργαζομένους στην ΕΡΤ, τους οποίους απέλυσε η προηγούμενη κυβέρνηση. «2.600 εργαζόμενοι για ένα τόσο μικρό κανάλι; Είναι γελοίο και άδικο. Οι δικοί μου συνάδελφοι δεν θα έχουν την ευκαιρία να ξαναβρούν δουλειά!» σχολιάζει.
Και συνεχίζει ο δημοσιογράφος της Le Monde:
Ετσι προχωράει η ζωή στην Ελλάδα. Η κρίση ανεβάζει τις εντάσεις μέσα στην κοινωνία. Ο ιδιωτικός τομέας επικρίνει τους δημοσίους υπαλλήλους ότι είναι «ωφελημένοι», ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι κατηγορούν τα ελεύθερα επαγγέλματα ότι «κρύβουν τα εισοδήματά τους» για να φοροδιαφεύγουν. Ολοι μαζί κατηγορούν τους πολιτικούς όλων των κομμάτων ότι τα τελευταία 40 χρόνια τούς έσπρωξαν στον γκρεμό.
Ο Κώστας δεν είναι γοητευμένος από τον Αλέξη Τσίπρα. «Είναι εύκολο να κάνεις τους απελπισμένους ανθρώπους να ονειρεύονται. Πιστεύω ότι είναι ψεύτης σαν όλους τους άλλους και ότι οι υποσχέσεις του σύντομα θα διαψευστούν». Προτιμάει να εμπιστεύεται τους Ευρωπαίους ηγέτες, γιατί, όπως λέει, «ξέρουν πώς να προστατεύσουν τα χρήματά τους. Θα κάνουν τα πάντα για να προκόψει η Ελλάδα ώστε να πάρουν τα δανεικά πίσω».
Περιμένοντας να δει τι θα βγει από την κρίση, επικεντρώνεται στην εκπαίδευση των παιδιών του. Μπορούν ακόμη να πληρώσουν μαθήματα μπαλέτου, μπάσκετ και γαλλικά. «Θα θέλαμε τα παιδιά μας να ζήσουν μια μέρα στη Γαλλία ή στην Αγγλία, εκεί θα έχουν περισσότερες ευκαιρίες».
Ο Κώστας ξέρει ότι αυτή η ευμάρεια είναι προσωρινή: Αν η κρίση συνεχιστεί, όλα μπορεί να σταματήσουν γι' αυτόν με ένα τηλεφώνημα.