Το δίλημμα των πιστωτών παραμένει ενεργό: να αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει ή όχι. Αντιστοίχως: να υποστούν οι φορολογούμενοί τους τα βάρη αυτής της απόφασης ή να κάνουν παραχωρήσεις.
Το Bloomberg, καταγράφει τις περιβόητες ζημιές που θα υποστούν οι Ευρωπαίοι, αν η Ελλάδα φτάσει στο σημείο να κηρύξει χρεοκοπία.
Το σίγουρο είναι ότι από το 2010, οπότε και ξέσπασε για πρώτη φορά η κρίση, τα ευρωπαϊκά κράτη προχώρησαν σε κούρεμα του χρέους προς τους ιδιώτες -κυρίως γερμανικές και γαλλικές τράπεζες- επομένως αυτή τη στιγμή ο κίνδυνος γι' αυτούς είναι μικρότερος σε σχέση με πριν. Μια απλή σύγκριση του 2009 και του 2015 δείχνει πως η έκθεση των ξένων τραπεζών στην Ελλάδα έχει μειωθεί κατά πολύ, περιορίζοντας έτσι σημαντικά τις ζημίες τους σε περίπτωση που συμβεί το απευκταίο Grexit.
Υπάρχει, όμως, και η άλλη πλευρά του φεγγαριού: οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις -και ιδιαιτέρως η Γερμανία- έχουν γίνει οι βασικοί κάτοχοι του «βουνού χρέους» της Ελλάδας. Κάτι που σημαίνει πως δεν το κουβαλούν μόνο οι Ευρωπαίοι ηγέτες, αλλά και οι φορολογούμενοι των χωρών τους. Ζημίες θα έχει και η ΕΚΤ που πέραν των προγραμμάτων διάσωσης, έχει δανείσει το τελευταίο διάστημα 115 δισεκατομμύρια ευρώ για να διατηρηθούν εν ζωή οι ελληνικές τράπεζες. Χρήματα που θα χαθούν αν η Ελλάδα αποχωρήσει από το ευρώ.
Το συμπέρασμα του Bloomberg είναι ότι η κρίση χρέους μπορεί να αποδειχθεί αρκετά κοστοβόρα. Αν οι χώρες της Ευρώπης είχαν προχωρήσει σε κούρεμα το 2010 και όχι το 2012 και είχαν ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες αμέσως, η έξοδος από την κρίση θα εμφανιζόταν νωρίτερα στον ορίζοντα. Πέντε χρόνια μετά, η Ελλάδα και οι δανειστές της βρίσκονται ξανά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με 300 δισεκατομμύρια ευρώ να βρίσκονται πάνω από το κεφάλι των Ευρωπαίων φορολογούμενων.
Το Bloomberg, καταγράφει τις περιβόητες ζημιές που θα υποστούν οι Ευρωπαίοι, αν η Ελλάδα φτάσει στο σημείο να κηρύξει χρεοκοπία.
Το σίγουρο είναι ότι από το 2010, οπότε και ξέσπασε για πρώτη φορά η κρίση, τα ευρωπαϊκά κράτη προχώρησαν σε κούρεμα του χρέους προς τους ιδιώτες -κυρίως γερμανικές και γαλλικές τράπεζες- επομένως αυτή τη στιγμή ο κίνδυνος γι' αυτούς είναι μικρότερος σε σχέση με πριν. Μια απλή σύγκριση του 2009 και του 2015 δείχνει πως η έκθεση των ξένων τραπεζών στην Ελλάδα έχει μειωθεί κατά πολύ, περιορίζοντας έτσι σημαντικά τις ζημίες τους σε περίπτωση που συμβεί το απευκταίο Grexit.
Υπάρχει, όμως, και η άλλη πλευρά του φεγγαριού: οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις -και ιδιαιτέρως η Γερμανία- έχουν γίνει οι βασικοί κάτοχοι του «βουνού χρέους» της Ελλάδας. Κάτι που σημαίνει πως δεν το κουβαλούν μόνο οι Ευρωπαίοι ηγέτες, αλλά και οι φορολογούμενοι των χωρών τους. Ζημίες θα έχει και η ΕΚΤ που πέραν των προγραμμάτων διάσωσης, έχει δανείσει το τελευταίο διάστημα 115 δισεκατομμύρια ευρώ για να διατηρηθούν εν ζωή οι ελληνικές τράπεζες. Χρήματα που θα χαθούν αν η Ελλάδα αποχωρήσει από το ευρώ.
Το συμπέρασμα του Bloomberg είναι ότι η κρίση χρέους μπορεί να αποδειχθεί αρκετά κοστοβόρα. Αν οι χώρες της Ευρώπης είχαν προχωρήσει σε κούρεμα το 2010 και όχι το 2012 και είχαν ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες αμέσως, η έξοδος από την κρίση θα εμφανιζόταν νωρίτερα στον ορίζοντα. Πέντε χρόνια μετά, η Ελλάδα και οι δανειστές της βρίσκονται ξανά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με 300 δισεκατομμύρια ευρώ να βρίσκονται πάνω από το κεφάλι των Ευρωπαίων φορολογούμενων.