Μπορείτε να φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν κάποιος επιχειρούσε πριν από μερικές εβδομάδες να υπονοήσει κάτι από όλα τα παραπάνω που μόλις διαβάσατε; Θα τους είχαν σκίσει οι ορδές των πληρωμένων λασπολόγων του διαδικτύου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Νίκο, ξέρεις κάτι;) και θα είχε δεχτεί πλήθος επιθέσεων από "αγανακτισμένους δημοκρατικούς πολίτες". Τώρα τα ομολογούν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές! Δεν είναι αποκύημα της φαντασίας ενός δημοσιογράφου...
Υπήρξε σχέδιο Β; Κι αν ναι ποιο ήταν αυτό; Της Αριστερής Πλατφόρμας ή του Βαρουφάκη; Τι ρόλο θα είχε σε αυτό ο στρατός; Που είναι οι άλλοτε λαλίστατοι υπερασπιστές του δικαίου, που κατακεραύνωναν στο παρελθόν τις προηγούμενες κυβερνήσεις για παραβιάσεις των δημοκρατικών ελευθεριών; Που είναι εκείνοι που μιλούσαν για... χούντα;
Πότε άλλοτε είχαμε επικριτικά σχόλια από το Συμβούλιο της Ευρώπης, όπως συνέβη με τους όρους διεξαγωγής του περίφημου δημοψηφίσματος; Που είναι οι ακτιβιστές που είχαν για ευαγγέλιό τους μέχρι χτες αυτούς τους διεθνείς Οργανισμούς;
Θυμάστε τι έγινε με τις περίφημες συνομιλίες του Μπαλτάκου με τα στελέχη της Χρυσής Αυγής. "Σταυρώθηκε" ο Σαμαράς και δικαίως! Δική του επιλογή ήταν ο Μπαλτάκος και καλώς τον λούστηκε. Κι έρχεται σήμερα η κυρία ΠτΒ να ακολουθήσει μία προκλητική στάση έναντι της ΧΑ και δεν έχει ανοίξει μύτη.
Και δεν αναφερόμαστε -βέβαια- στο αν καλώς ή κακώς η δημοκρατία έχει εξαντλήσει την αυστηρότητά της με την ΧΑ. Προφανώς και υπάρχει θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε αυτή την περίπτωση κι αυτό είναι ανεξάρτητο από το γεγονός ότι η οργάνωση αυτή είναι στην πραγματικότητα εχθρός της αστικής δημοκρατίας. Αναφερόμαστε στο περίεργο πολιτικό αλισβερίσι που το έχουν επισημάνει και σύντροφοι της κυρίας ΠτΒ. Τώρα, λοιπόν, είναι σωστή η θεωρία του Μπάμπη Παπαδημητρίου για καλή και κακή Χρυσή Αυγή;
Μιλάμε για θέματα δημοκρατίας. Για τις πολιτικές ελευθερίες, για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτά δεν έχουν σχέση με την δεξιά και την αριστερά. Ούτε με το ποιο κόμμα κερδίζει τις εκλογές. Αλίμονο αν η κάθε κυβέρνηση έκανε το δικό της "πραξικόπημα". Γι’ αυτό υπάρχει η Δικαιοσύνη, για να υπερασπίζεται το Σύνταγμα και τους Νόμους. Τι έκαναν, λοιπόν, οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης όταν δημοσιεύτηκαν αυτά τα απίστευτα σενάρια για το Νομισματοκοπείο και για την υποκλοπή των ΑΦΜ; Δεν θεωρούνται αδικήματα; Δεν πρέπει να διερευνηθούν αυτές οι υποθέσεις;
Ζούμε σε μία χώρα που δεν είναι ευρωπαϊκή. Μία χώρα δίχως θεσμούς, δίχως αρχές. Πιο πιθανό είναι να εισβάλει για μία ακόμη φορά το ΣΔΟΕ στο σπίτι μου (είχε συμβεί πριν 11 χρόνια κι όταν το καθεστώς Σημίτη δεν είχε άλλον τρόπο να αντιδράσει στα όσα γραφόντουσαν για τον Άκη και τα άλλα παιδιά) από το να διερευνηθούν αυτές οι υποθέσεις. Πιο πιθανό είναι να δοθεί εντολή στα τρολ να αφήσουν για λίγο τα μικρόφωνα και να αναλάβουν... δράση, παρά να κάνει ο καθένας την αυτοκριτική του και να συζητήσουμε σοβαρά για το πώς υπερασπιζόμαστε έννοιες όπως η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Διότι το σημερινό άρρωστο κλίμα θα το πληρώσουμε. Αργά ή γρήγορα. Θα το πληρώσουμε όλοι μας και μάλιστα ακριβά.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr