19 Σεπτεμβρίου 2015

ΨΗΦΙΣΕ ΑΛΕΞΗ. Η ΛΕΠΙΔΑ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΤΣΕΚΟΥΡΙ

Αραχτός στην αιώρα μου, στα νησιά Μπόρα Μπόρα, χαζεύω τον ωκεανό απολαμβάνοντας το αγαπημένο μου μοχίτο χωρίς ζάχαρη.

Βυθισμένος στις σκέψεις μου, παρακολουθώ ενεός τα τεκταινόμενα στο Γιουνανιστάν που κανείς δεν ενοχλείται ότι και αν γίνει. Όλα καλά. Ο Έλληνας γουστάρει το παραμύθι και έχει τον αγέρωχο  εγωισμό να μην παραδέχεται ότι τον έπιασαν κορόιδο. Ο όχλος αμέριμνος είτε θα ψηφίσει για πλάκα, είτε παραμένει ακόμα οργισμένος και θα πετάξει την ψήφο του, είτε χωρίς να πολυνοιάζεται και να μην καταλαβαίνει, διατηρεί ως κύριο γεύμα το σανό.

Ξαφνικά, στον ωκεανό απλώνονται οράματα, ολογράμματα και λέιζερ δράματα. Σκηνές, στιγμιότυπα, δηλώσεις, πράξεις, δράσεις και ενέργειες. Εκστασιασμένος, είδα…

Είδα τον Αλέκο Φλαμπουράρη να προσπαθεί να βγάλει όλη την Ελλάδα τρελή. Ένα ιδιωτικό συμφωνητικό που δεν κατατέθηκε ποτέ στην εφορία, ένα τίμημα αγοράς μετοχών που δεν το ξέρουμε γιατί στην υπέροχη εποχή μας το ένα εκατομμύριο ευρώ είναι ένα ποσό που χαρίζεται. Προσπάθησα να δω τη συμβολαιογραφική πράξη και το ΦΕΚ αλλά δεν τα κατάφερα. Είδα τον Άδωνι Γεωργιάδη κρεμασμένο στο Σύνταγμα καθώς οι εκδόσεις Γεωργιάδη σε διαγωνισμό για σχολικά βιβλία του υπουργείο παιδείας, τον κέρδισαν πανηγυρικά και ο αδελφός Λεωνίδας τσέπωσε 4 μύρια αγαπούλα μου. Με τον κυρ Αλέκο τον μέγα αριστερό μέντορα δεν συμβαίνει τίποτα.

Είδα όλους τους επίορκους γιατρούς που είχαν αποπεμφθεί από το εθνικό σύστημα υγείας να επιστρέφουν στις θέσεις τους. Με πρώτη φορά αριστερά, οι αδάμαντες της ιατρικής επιστήμης πρέπει να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους με τα φακελάκια να είναι μέρος της έρευνας και της θεραπείας.

Είδα όλες τις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα, του νέου, του άφθαρτου, του δικαστή Ντρεντ. Go back κυρία Μέρκελ / η κυρία Μέρκελ είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος που μας βοήθησε. Αυτή που ούτε μια στο εκατομμύριο δεν θα έλεγε όχι. Είδα τα νταούλια και τους ζουρνάδες να χορεύουν τσάμικο.  Είδα την κατάργηση του μνημονίου με έναν άρθρο και με ένα νόμο. Ότι αν τους πούμε όχι, θα μας δώσουν τις δόσεις με το στανιό. Μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή.

Είδα τον σύντροφο Μαδούρο που του είχαμε κάνει εικόνισμα να λέει πως ο κόσμος κατανάλωνε ζωοτροφές για να διώξει το ΔΝΤ. Νομίζω ότι παρήγγειλα μια φρίσκις με τριμμένο τυρί για να διαπιστώσω αν η εναλλακτική πρόταση της Βενεζουέλας πλησιάζει στα γούστα μου.

Είδα τον Αλέξη με πανοπλία Λεονάιντας να καταφέρνει τρομερές σπαθιές σε ένα τέρας που λεγόταν επαχθές και επονείδιστο χρέος. Να το διαγράφει και εκείνο να ξαναθεριεύει. Λίγο πιο πέρα, η Ζωή να χαμογελά σαρδόνια.

Είδα με τα ίδια μου τα μάτια το asset. Ναι, τον Γιάνννη. Δεν θυμάμαι πως τον είδα. Κάτι ανάμεσα σε ναι, όχι, παρών δεν ήταν ξεκάθαρο. Κάτι μεταξύ σε IOU, δραχμή, χακαρισμένα ΑΦΜ, ευρώ, plan b, ήταν θολό.

Είδα τον Τάσαρο τον Κορωνάκη, μέγα επαναστάτη που δεν πήγε καν στρατιώτης. Οι άλλοι που πήγαμε ήμασταν κορόιδα.

Είδα την κυρά Τασία να μιλάει προεκλογικά για την πολιτική των ανοιχτών συνόρων. Το κλείσιμο της Αμυγδαλέζας, τα χαμόγελα των λαθρομεταναστών,  τις λέξεις εξαφανίζονται και λιάζονται, τη φράση πως  πλούτισαν τα νησιά με χρυσά γράμματα και το μήνυμα στις λαθρομεταναστευτικές πιάτσες ότι ανοίξαμε και σας περιμένουμε. Και ήρθαν. Πόλεμος στη Συρία υπάρχει εδώ και τρία χρόνια. Δεν ξεκίνησε από χθες. Με αριστερή κυβέρνηση όμως, τα κοντέινερ της Αμυγδαλέζας εξαγιάστηκαν και πήγαν στον Ελαιώνα και καραβιές αποβιβάζονται καθημερινά στον Πειραιά.

Είδα τον Άδωνι Γεωργιάδη. Αυτόν που έλεγαν ως τρομοκράτη, τρομολάγνο,  στρατηγό της εκστρατείας του φόβου να πέφτει μέσα σε ότι είπε. Είπε ότι θα κλείσουν οι τράπεζες; Είπε ότι θα έχουμε capital controls; Είπε ότι θα έχουμε bank run; Είπε ότι θα περάσουμε σε ύφεση; Είπε ότι θα πάμε σε δημοψήφισμα; Είπε ότι ο Σύριζα δεν θα κάνει τίποτα από όσα λέει γιατί είναι παραμύθια; Είπε ότι οι Ευρωπαίοι δεν θα υποχωρήσουν ούτε εκατοστό; Όλα τα ανωτέρω τα είπε και όλα τα ανωτέρω έγιναν έτσι ακριβώς.

Είδα τον Σύριζα να πηγαίνει την Ελλάδα σε ένα μόλις χρόνο 3 φορές σε εκλογές. Μια φορά γιατί ήθελε την καρέκλα εδώ και τώρα με το περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που σταμάτησε για τάβλι στα Τέμπη. Μια φορά με ένα ψεύτικο και διχαστικό δημοψήφισμα που το γύρισε σε μια νύχτα. Τώρα γιατί έσπασαν οι Συριαζαίοι σε χίλια κομμάτια.

Είδα τον Αλέξη ως πρώτη φορά αριστερά, κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, υπέρ του λαού, για τον λαό, από τον λαό να συντρίβει το κατεστημένο εκ των έσω. Βόλτες με το κότερο του DHI στο Αιγαίο, να στέλνει τα παιδιά του σε σχολεία με 16.000 ευρω δίδακτρα και να κάνει διακοπές σε βίλα εφοπλιστή,  εις υγείαν των κορόιδων. Ο ορισμός του λιτού βίου.

Είδα τους βουλευτές του Σύριζα να κρατάνε τελικά τα βουλευτικά αυτοκίνητα και το παραμύθι να πηγαίνει σύννεφο.

Είδα την κυβέρνηση Συριζανελ να ενδιαφέρεται για το δίκιο του εργάτη και των λαϊκών τάξεων. Για 7 μήνες η επένδυση στις Σκουριές ήταν μια χαρά αλλά μια μέρα πριν παραιτηθεί το χρυσό αγόρι της ελληνικής πολιτικής σκηνής, έκλεισε τα μεταλλεία να πάρει τους ψήφους της Ιγγλέση.

Είδα τον υπουργό Σπίρτζη για πρώτη φορά στην ιστορία του παγκοσμίου γίγνεσθαι, να είναι υπεύθυνος για την πώληση των αεροδρομίων, να εύχεται δημοσίως να αποτύχει. Αν έχεις χρήμα σε αυτόν να τα δώσεις. Θα τα χάσεις σίγουρα.

Είδα τον όνομα και πράγμα Μπαλτά να καταφέρνει να δημιουργεί 25.000 κενές θέσεις διδασκόντων στα σχολεία και να μη διαμαρτύρεται ούτε ένας.

Είδα την κυβέρνηση που νοιάζεται σφοδρά για τον λαό, να μη θέλει να εφαρμόσει τον συνδικαλιστικό νόμο και να προτείνει ως ισοδύναμο μέτρο το 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση. Αν πας το παιδί σου στα αγγλικά και του κάνεις φροντιστήριο για να περάσει στο πανεπιστήμιο, είσαι πάμπλουτος. Και ηλίθιος.

Είδα τον Αλέξη Τσίπρα να δηλώνει πως δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα. Οπότε καλά κάνει ο Τούρκος και όταν βαριέται κόβει βόλτες στο Αιγαίο. Αλλά ποιος νοιάζεται…

Είδα γραφικούς τύπους όπως τον για δύο ολόκληρες ώρες απεργό πείνας Μισελοζανάτση των τριών κομμάτων, τη Ραχήλ – άλλων τόσων – τον Χαϊκάλη της καυτής πατάτας που τη δρόσισε με οφ σορ και την Ξουλίδου που ανακάλυψε στρατιωτικά εργοστάσια παραγωγής φαρμάκων. Καλύτερη όλων η Νίνα Κασιμάτη που σε ενδελεχή διαλογισμό κατανόησε πως ο καπιταλισμός σκοτώνει μικρά παιδιά.

Είδα μερικές στριπτιζούδες που χόρευαν στον ουρανό και σαν τα καλλιστεία είχαν περασμένες κορδέλες στα σώματα τους: Διαπραγμάτευση. Θεσμοί. Brussels group. Συμφωνία. Δημιουργική ασάφεια. Χόρευαν υπέροχα μέχρι που ήρθε ένας τύπος βλοσυρός και τις μάζεψε. Αυτός είχε μια κορδέλα περασμένη που έγραφε …χαμένος χρόνος.  Τις έβαλε σε ένα βρώμικο ξενοδοχείο που απ’ έξω έγραφε «ο λογαριασμός μεγάλωσε».

Είδα τον Αντώνη Σαμαρά. Σε μια γωνιά μόνος να χαμογελά πικρά. Μισήθηκε και καθυβρίστηκε περισσότερο και από τον λεφτά υπάρχουν, ΓΑΠ. Όμως η ιστορία τον δικαίωσε. Ο αρχιστράτηγος της εκστρατείας του φόβου επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά και υπάρχει για να μας θυμίζει πόσο κοντά φτάσαμε για να βγούμε από την κρίση. Δίπλα του κάποια παιδάκια να κλαίνε γοερά. Τα ονόματα τους ήταν Πρωτογενές πλεόνασμα, μείωση ανεργίας, 13% στην εστίαση μέχρι να το επαναφέρει ο Αλέξης στο 23 και μείωση φόρου επιχειρήσεων. Ιδιωτικοποιήσεις και αποκρατικοποιήσεις. Τα παιδάκια αυτά έκλαιγαν και μετά από λίγα λεπτά, ένα ένα πήγαινε και έπεφτε από το μπαλκόνι. Όπως το κάνουν και οι γονείς των 50.000 παιδιών που δεν κατάφεραν να βάλουν τα παιδιά τους σε δημόσιο παιδικό σταθμό γιατί η πρώτη φορά αριστερά δεν κατάφερε να πάρει ούτε το ΕΣΠΑ. Τόσο άχρηστοι που θέλεις και να τους ψηφίσεις κιόλας! Πέρυσι τέτοια εποχή το κυρίαρχο θέμα συζήτησης ήταν η Αμφίπολη. Ένα χρόνο αργότερα, παρά τη μακαριότητα των Ελλήνων, πάμε πρόσω ολοταχώς για τη στρούγκα του διαβόλου

Είδα μια παρέα να πίνουν και να καγχάζουν. Εστίασα και στο τραπέζι τους δίπλα στο κλασικό reserved διάβασα και το «εναλλακτικοί τρόποι χρηματοδότησης». Δίπλα τα σημαιάκια της Ρωσίας, της Κίνας, του Ιράν, της Αμερικής, το λογότυπο των Bricks και της τράπεζας της Ανατολής. Στο τραπέζι σέρβιρε ο κύριος Σώρρας.

Είδα ένα άδειο δωμάτιο. Ψυχρό. Στην πόρτα υπήρχε μια πινακίδα: Άδεια αποθεματικά ταμείων έγραφε. Δίπλα μια μεσόκοπη κυρία να ανεβαίνει μια σκάλα. Ανεργία την έλεγαν. Κουβαλούσε στην αγκαλιά της ένα παιδάκι. Κατάξανθο με γαλανά μάτια και φακίδες. Σίγουρα δεν ήταν Έλληνας. Το χάιδεψα στο κεφάλι και το ρώτησα πως το λένε. Capital controls μου απάντησε με βρετανική προφορά. Καλά το κατάλαβα. Ξένος είναι.

Είδα τον ατρόμητο πατριώτη Πάνο Καμμένο να μη θέτει βέτο σε τίποτα και να τα καταπίνει όλα αμάσητα και πιθανώς στα όρθια. Αναφέρομαι στο ισλαμικό τέμενος και στην ιθαγένεια. Πρέπει να είναι καλός άνθρωπος όμως. Τόσο κόσμο διόρισε.

Είδα τις φυλακές ορθάνοιχτες. Εγκληματίες βγαίνουν περιχαρείς έξω. Κάποιοι το γιόρτασαν στην  Ύδρα…

Είδα 270 σχολεία να μην έχουν ανοίξει καν. Έπεσε Μπαλτάς.

Είδα τους άνδρες των ΜΑΤ που φυλάνε τη βουλή να τους απαγορεύεται η είσοδος για να χρησιμοποιήσουν την τουαλέτα. Φήμες λένε πως πέραν του εξοπλισμού τους, τούδε εφεξής φέρουν και ένα άδειο μπουκάλι προς διούρηση.

Είδα την εξαίρεση από τις υποχρεώσεις ανάρτησης αποφάσεων της Δημόσιας Διοίκησης στο Διαδίκτυο, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την κατάργησή της. Εξαίρεση που αφορά όχι οποιαδήποτε απόφαση του φορέων του Δημοσίου Τομέα, αλλά αποφάσεις που σχετίζονται με το θέμα της έγκρισης δαπανών. Πρώτη φορά Αριστερά, καθαρή και ξάστερη.


Είδα τους αιώνιους φοιτητές να επιστρέφουν. Τους είχαμε ανάγκη. Το εκκολαπτήριο των νέων πολιτευτών δε πρέπει να εκλείψει.

Είδα έναν νόμο περί ιθαγένειας που δεν κρατά ούτε τα προσχήματα. Όποιος θέλει εδώ είμαστε. Και άδεια παραμονής και ιθαγένεια και ότι θέλετε. Σε λίγο οι Έλληνες θα είναι μειοψηφία στην Ελλάδα αλλά ποιος νοιάζεται για αυτές τις λεπτομέρειες. Μουλτι-κουλτι σαλατούλα.

Είδα μια καταπληκτική ευστοχία στις επιλογές προσώπων. Αν αυτή την ευστοχία την είχαμε στο ευρωμπάσκετ θα το παίρναμε αήττητοι και θα ρίχναμε σε κάθε αντίπαλο 30 πόντους στο κεφάλι. Γιάνννης, Ζωή, Ραχήλ, Λαφαζάνης, Βαλαβάνη, Στρατούλης, Ήσυχος. Εξαιρετικές επιλογές. Του Αλέξη Τσίπρα.

Είδα πράγματι την Ευρώπη να αλλάζει. Να κάνει στροφή φουρκέτα προς τα δεξιά και για πρώτη φορά ακόμα και η Κύπρος κράτησε αποστάσεις. 18-1 έγραψε το κοντέρ.

Είδα την κυβέρνηση της κοινωνικής σωτήριας να κυβερνά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου,  συμφωνίες που δεν περνούν ούτε απέξω από τη βουλή και διαδικασίες υπερεξπρές, σε μια μέρα και οι επιτροπές και η ολομέλεια και η ψηφοφορία. Brilliant που θα έλεγε και ο Γιανννης.

Είδα τον Κατρούγκαλο, του 12% να περνά σε άσχετο νομοσχέδιο 15 άσχετες τροπολογίες για διαφορετικά θέματα χωρίς καν έκθεση του γενικού λογιστηρίου του κράτους.

Είδα φίλους καλούς να γλεντάνε, να τρώνε, να πίνουν και να χορεύουν. Τους ζήλεψα. Υπέροχη παρέα. Η μητέρα της Ζωής  και Αντιπροέδρος του ΕΣΡ κ. Λίνα Αλεξίου, η οποία όχι μόνο εξακολούθησε να λαμβάνει παρανόμως το επίδομα ανήλικων τέκνων, αφού δεν ενημέρωσε για τις μεταβολές το Ταμείο ως όφειλε, αλλά και αρνείται να επιστρέψει τα παρανόμως καταβληθέντα επιδόματα. Τον Τσοτσορό των ΕΛΠΕ με μια αυξησούλα από 170.000 σε μόλις 280.000 ευρώ. Τον Γιάνννη με τα 5.000 εβδομαδιαίως που ζητούσε για να νοικιάσει τη βίλα του στην Αίγινα,  χωρίς το σήμα του ΕΟΤ. Τον λεβέντη Νίκο Νικολόπουλο που σκίζει τους αντιπάλους του στα τέσσερα αλλά ακόμα να μας πει αν πήρε τα 85 χιλιάρικα του ΚΕΕΛΠΝΟ για …δράση καταπολέμησης της γρίπης ! Τελευταίος στην παρέα ο γκόμενος της Δούρου που διορίστηκε ως διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ.

Είδα τον κόσμο να αναγκάζεται να παίρνει 420 ευρώ την εβδομάδα. Ενώ η Θεανώ Φωτίου με τις 50.000 λίρες στο εξωτερικό μπορεί να σηκώνει όσα θέλει και να κάνει κήρυγμα για τη φτωχολογιά.

Είδα τον διευθυντή της Αυγής να μας στέλνει χαιρετίσματα από τη νέα του θέση. Διευθυντής της ΕΡΤ. Πρώτη φορά αξιοκρατικά. Το νέο και διαφορετικό.

Είδα όλους αυτούς που μας ζάλισαν πως είναι διαφορετικό πράγμα το μνημόνιο από τη δανειακή σύμβαση να έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους και κανένας δημοσιογράφος να μην τους το θυμίζει.
Είδα το περήφανο ΟΧΙ που θα τρόμαζε την Ευρώπη. Παραλίγο. Η Ευρώπη όχι μόνο δεν τρόμαξε αλλά το 1 δις του Χαρδούβελη έγινε σε 6 μήνες μόλις 14. Βάλε και τις εκλογές, κάπου στα 16 δις έρχεται ο λογαριασμός.

Είδα τον Στάθη Παναγούλη σε μια κρίση αφόρητης ειλικρίνειας να πηγαίνει μόνος του στο ειδικό δικαστήριο μια και ο ίδιος ψήφισε το μνημόνιο.

Είδα τον 13ο μισθό, τη σεισάχθεια και τα 751 ευρώ  να μπαίνουν σε ένα κότερο και να χάνονται στον ωκεανό.

Είδα κάτι μπαούλα που έγραφαν 11 δις ΤΧΣ να βγάζουν φτερά και να πετάνε.

Είδα την ΕΡΤ ανοιχτή. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της κυβέρνησης με το παρίσταται από τρεις φορές ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο, εξακολουθούσε να μην τη βλέπει κανείς. Αυτό δεν έχει καμία σημασία. Η ουσία είναι πως βολέψαμε τους δικούς μας. Όπως και τις φίλες μας καθαρίστριες. Για τις καθαρίστριες του Πεντελικόν και τους μεταλλωρύχους δεν ακούγεται κουβέντα. Αυτούς δεν τους γέννησε μάνα αλλά δημιουργήθηκαν στη χωματερή.

Είδα τον Σάββα Ξηρό έξω, ελεύθερο. Ευτυχώς όμως ο έβδομος άγγελος με την έβδομη σάλπιγγα του είπε αυστηρά να γυρίσει στο κελί του γιατί ο φραπές γαρ εγγύς.

Είδα την 85χρονη μητέρα της κυρίας Βαλαβάνη, με το μυαλό ξουράφι να δημιουργεί την επόμενη ατομική βόμβα με αγκινάρες, ζάχαρη, τσικουδιά και κυδώνι. Με τα 200.000 ευρω που τσίμπησε όλως τυχαίως μια μέρα πριν τα capital controls, έφτιαξε 50 τέτοιες και τις χάρισε στο ελληνικό κράτος. Αυτή τη στιγμή ο Ερντογάν ετοιμάζεται για ταξίδι στην Αθήνα με σκοπό να μας παραδώσει την Πόλη και να τον αφήσουμε ήσυχο.

Είδα τον Γιάνννη να μιλάει για το σχέδιο του κλεισίματος των τραπεζών, τη θεωρία των παιγνίων και την αποσάθρωση της ελληνικής οικονομίας την ώρα που υποτίθεται πως έκανε πολύ σκληρή διαπραγμάτευση.  Δεν θρόισε φύλλο. Κανείς δεν εξέτασε πέραν του προφανώς πολιτικού εγκλήματος και την πιθανότητα του νομικού.

Είδα τη γενοκτονία των Ποντίων να αφαιρείται από τα σχολικά βιβλία της ιστορίας της Γ Λυκείου. Μπαλτάς.

Είδα τον ΕΝΦΙΑ όχι μόνο να καταργείται αλλά αντί για 6 δόσεις του άθλιου Σαμαρά τώρα θα πρέπει να τον πληρώσεις σε 5.

Θέλω επίσης να δω την επίσημη μετονομασία του τρίτου μνημονίου. Έχω και μια πρόταση. Η συνωμοσία των πυρήνων της σκληρής διαπραγμάτευσης. Πως σου φαίνεται;

Όλα αυτά τα είδα.

Βλέπω επίσης ότι ο όχλος κοιμάται και θα πάει είτε να τον ψηφίσει και πάλι, είτε να πετάξει την ψήφο του όπου να ναι…

http://suspect-enjoys-the-silence.blogspot.com