Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
Πώς το είπε ο Αλέξης Τσίπρας; "Εγώ δεν συμμετέχω σε συγκυβερνήσεις ζόμπι"; Μάλλον δεν τα έχει υπολογίσει καλά τα πράγματα. Γιατί ζόμπι υπήρξε η δική του διακυβέρνηση και η εντελώς ανίερη πολιτικά σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Πιο παλιό και πιο φθαρμένο σε ιδέες από αυτό που είδαμε στο επτάμηνο, δεν μπορεί να υπάρξει…
Ξέρει λοιπόν καλά από ζόμπι ο πρώην πρωθυπουργός. Υπήρξε ο ίδιος εκφραστής και υποστηρικτής, ιδεολογιών ή μάλλον ιδεοληψιών ζόμπι οι οποίες οδήγησαν στην κατάντια που το καταστροφικό επτάμηνο της διακυβέρνησής του άφησε τον τόπο. Και για να το καταλάβουμε. Αν δηλαδή ο κ. Τσίπρας πετύχει να διατηρήσει στην πρώτη θέση τον ΣΥΡΙΖΑ στις 20 Σεπτεμβρίου, με ποιον θα συγκυβερνήσει; Γιατί φαντάζομαι ότι ακόμη και στα πιο τρελά όνειρα του δεν μπορεί να πιστεύει ότι έχει οποιαδήποτε πιθανότητα να βγει αυτοδύναμος... Αν πραγματικά το πιστεύει αυτό, τότε πρέπει να του κλείσουμε επειγόντως ένα δωμάτιο στο Αιγινήτειο.
Ποιες λοιπόν είναι οι πολιτικές δυνάμεις που κατά τον ίδιο δεν είναι ζόμπι; Οι ΑΝΕΛ πάλι; Μα το κόμμα του κ. Καμμένου δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα εισέλθει στη Βουλή. Αλλά άντε και τα καταφέρνει. Ακόμα και τότε, πιθανότατα δεν θα επαρκούν μόνο δύο κυβερνητικοί συνεταίροι. Θα χρειαστεί και τρίτος. Ποιος λοιπόν θα είναι αυτός, αφού όλοι οι άλλοι, ακόμη και το Ποτάμι εκπροσωπούν για τον κ. Τσίπρα το "παλιό" και το "φθαρμένο"; Τι θα κάνει λοιπόν; Θα μας οδηγήσει σε νέα εκλογική αναμέτρηση; Θα ολοκληρώσει το καταστροφικό του έργο τινάζοντας στον αέρα τη συμφωνία που ο ίδιος υπέγραψε, αλλά και την τελευταία ευκαιρία για τη χώρα;
Νομίζει ότι είναι σε θέση να θέτει εκβιαστικά διλήμματα; Δεν έχει πάρει το μάθημά του για το τι είδους αποτέλεσμα μπορούν να έχουν οι πολιτικοί εκβιασμοί; Δεν του φτάνει η ζημιά που ήδη έχει προξενήσει με την άθλια διαπραγμάτευση και την κακή συμφωνία; Δεν μπορεί, ο ίδιος λέει όπου βρεθεί και όπου σταθεί ότι συμβιβάστηκε και σύρθηκε εξ ανάγκης στην υπογραφή του Μνημονίου. Κάτι λοιπόν θα κατάλαβε από το πού οδηγούν τα κακοστημένα εκβιαστικά διλήμματα. Στην καταστροφή.
Μόνο που τώρα, με το νέο εκβιασμό του εκλογικού σώματος που επιχειρεί, οδηγείται προς τη δική του πολιτική καταστροφή. Δεν είναι τυχαίο ότι σταδιακά χάνει όλο και μεγαλύτερο κομμάτι από την δύναμή του ο ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν εννοώ εκείνους που προσεταιρίζονται τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, αλλά τους ψηφοφόρους που είχαν ξεγελαστεί από τον Αλέξη Τσίπρα τον Ιανουάριο και τον Ιούνιο και τώρα τρέχουν μακριά όταν ακούν ΣΥΡΙΖΑ. Και εδώ θα είμαστε και θα το δει. Η τάση φυγής και όχι απαραίτητα προς τα αριστερά του, θα διευρυνθεί το επόμενο διάστημα και όσο θα πλησιάζουμε προς τις κάλπες.
Θα βρεθεί λοιπόν στη δυσάρεστη θέση να διαπιστώσει, ότι τα άλλα τα ζόμπι, εκείνα που αναφέρει ότι είναι οι πολιτικοί του αντίπαλοι, έχουν ήδη αρχίσει να τρώνε τις ψήφους του. Τα ζόμπι αυτά είναι... ψηφοφάγα. Και θα φάνε περισσότερες ψήφους στη συνέχεια. Και ας τους θεωρεί ο κ. Τσίπρας "παλιό". Μα δεν θα επικρατήσουν γιατί υπάρχει η εκτίμηση ότι προσφέρουν κάτι το καινούργιο στη χώρα. Αλλά γιατί προκαλεί πλέον απέχθεια ο πολιτικός χαρακτήρας που έδειξε ο κ. Τσίπρας στο επτάμηνο που κυβέρνησε και η ρητορική του από την ημέρα που έσυρε τη χώρα στις κάλπες. Δεν θα τον ψηφίσουν γιατί ο ίδιος έγινε ζόμπι...
dimitris.papakonstantinou@capital.gr