Από τη Θεσσαλονίκη, ο Αλέξης Τσίπρας προσπάθησε να μετριάσει τις επιπτώσεις που θα έχει το Μνημόνιο, λέγοντας πως θα συνεχίσει να μάχεται για καλύτερους όρους. Στο μεταξύ, τα γκάλοπ συνεχίζουν να είναι αρνητικά για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η Wall Street Journal κάνει λόγο για το «φάντασμα» του Μνημονίου που βρίσκεται πάνω από τον Τσίπρα, ο οποίος ξεδίπλωσε το προεκλογικό του μανιφέστο σε μια προσπάθεια να εμφυσήσει ξανά τον ενθουσιασμό στους ψηφοφόρους.
Αυτό που υποσχέθηκε την Κυριακή στη Θεσσαλονίκη ήταν ότι θα αναστρέψει τις σκληρές πολιτικές λιτότητας που έχουν απαιτηθεί από τους δανειστές, παρά το γεγονός ότι επί δικής του κυβερνήσεως υπογράφηκε μια πολύ βαριά συμφωνία.
Η αμερικανική εφημερίδα, σταχυολογώντας τη μακρά ομιλία του κ. Τσίπρα, στάθηκε σε όσα είπε για την «ανοιχτή συμφωνία», αλλά και για την υπόσχεση ότι θα συζητηθεί σύντομα από τους δανειστές το θέμα της διαγραφής ή ελάφρυνσης χρέους.
Στο μεταξύ, πέντε διαφορετικά γκάλοπ που δημοσιεύτηκαν τις τελευταίες ημέρες δείχνουν μια μάχη σώμα με σώμα ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία, με το προβάδισμα να αλλάζει συνεχώς σκυτάλη.
«Τα γκάλοπ δείχνουν ισοπαλία», σημειώνει ο καθηγητής και εκλογολόγος του Πανεπιστημίου της Μακεδονίας, Νίκος Μαραντζίδης. Αυτό που επίσης δείχνουν είναι ότι κανένα κόμμα, όποια και αν τερματίσει πρώτο, δεν θα καταφέρει να πετύχει αυτοδυναμία. «Άρα, χρειάζεται να υπάρξει συμμαχική κυβέρνηση», λέει ο κ. Μαραντζίδης.
Το άρθρο σημειώνει πως όταν ο Τσίπρας προκήρυξε πρόωρες εκλογές, υπήρχε διάχυτη η αίσθηση ότι θα επικρατήσει και μάλιστα με ευκολία. Ωστόσο, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης κατάφερε να μειώσει τη διαφορά που είχαν τα δύο κόμματα και τώρα έχει βάσιμες ελπίδες να τον νικήσει και να γίνει πρωθυπουργός. Από την άλλη, η δημοτικότητα του ΣΥΡΙΖΑ έχει καταρρεύσει αμέσως μετά την αποχώρηση της ομάδας Λαφαζάνη.
Τώρα, η Θεσσαλονίκη, όπως και πριν από ένα χρόνο, έγινε ο τόπος που ο Τσίπρας αποφάσισε να ξεδιπλώσει το προγραμματικό μανιφέστο του. Πέρυσι μιλούσε εναντίον του Μνημονίου, τότε έκανε λόγο για διατήρησή του, αλλά παράλληλα υποσχέθηκε ότι θα λειάνει τις γωνίες του.
Η WS Journal σημειώνει πως πολλοί Έλληνες παραμένουν θυμωμένοι με τα παλαιά κόμματα, καθώς εξακολουθούν να τα κατηγορούν ότι ευθύνονται για το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται σε παρατεταμένη περίοδο εντός κρίσης. Σε αυτό το ποντάρει και ο Αλέξης Τσίπρας, σημειώνει χαρακτηριστικά. Βέβαια, ένα σημαντικό ποσοστό ψηφοφόρων παραμένει αναποφάσιστο (τουλάχιστον 10%), με τους δημοσκόπους να σημειώνουν πως το 1/3 αυτών είναι πρώην ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ.
Το κλίμα έχει αλλάξει εντελώς σε σχέση με τις εκλογές του Ιανουαρίου. Τότε η δημόσια συζήτηση κινήθηκε στο δίπολο «ελπίδα-Μνημόνιο», τώρα, όπως λέει και ο Θωμάς Γεράκης της Marc, «η λέξη ελπίδα και φόβος που επικράτησαν τον Ιανουάριο, δεν υπάρχουν.
Οι Έλληνες νιώθουν απογοητευμένοι και κουρασμένοι. Αισθάνονται ότι δεν μπορούν άλλο να επηρεάσουν το μέλλον της χώρας». Στην πραγματικότητα, έχει μετρήσει το γεγονός ότι τα δύο μεγάλα κόμματα, πριν από λίγο καιρό στη Βουλή, και ανεξάρτητα από το πώς τοποθετούνται τώρα, είχαν ψηφίσει το τρίτο Μνημόνιο.
«Πρώτη φορά στην Ελλάδα που δεν έχει κανείς την ιδιοκτησία του Μνημονίου. Ακόμη και οι δανειστές δεν το υποστηρίζουν. Το ΔΝΤ ακόμη δεν μετέχει. Αυτό κάνει πολύ δύσκολο στον οποιονδήποτε να προσπαθήσει να το πουλήσει στον κόσμο. Ειδικά από τη στιγμή που αναμένεται ένας ακόμη γύρος λιτότητας και πόνου», αναφέρει ο Βολφάνγκο Πικολί της Teneo Intelligence.
Αυτό που μένει, τελικά, είναι ότι όποιο κόμμα επικρατήσει, θα προσπαθήσει να σχηματίσει συμμαχική κυβέρνηση με το Ποτάμι ή το ΠΑΣΟΚ, καταλήγει το άρθρο.
The Globalist: Το όνειρο του ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε -Ηταν ένα πείραμα που απέτυχε
Θα τελειώσει, άραγε, η περίοδος που κράτησε εννέα μήνες και έφερε την Ελλάδα σε όλα τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων του κόσμου; Το αμερικανικό «The Globalist» λέει «ναι»: το όνειρο του ΣΥΡΙΖΑ έλαβε τέλος.
«Για άλλη μια φορά η χώρα δυσκολεύεται να βρει τον πολιτικό ηγέτη που θα την κρατήσει στην ΕΕ και την Ευρωζώνη. Την ίδια στιγμή, προσπαθεί να αποφύγει τη δραστική μείωση του βιοτικού επιπέδου της, κάτι που φαίνεται να είναι αναπόδραστο μετά τις απαιτήσεις των Βρυξελλών και των διεθνών πιστωτών της. Τα γκάλοπ δείχνουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Δημοκρατία μοιράζονται την πρώτη θέση, αλλά η ανησυχία για το πρώην κυβερνών κόμμα είναι ότι η δημοτικότητα της ΝΔ ανεβαίνει σταδιακά, σε αντίθεση με τη δικό τη που πέφτει. Η δε δημοφιλία του Τσίπρα βρίσκεται κι αυτή σε πτώση, ενώ η αποχώρηση μελών της Νεολαίας είναι το τελευταίο αρνητικό δείγμα γραφής», αναφέρει το άρθρο.
Επίσης, σημειώνει πως αυτή τη φορά ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει να αντιμετωπίσει τον Αντώνη Σαμαρά που τα δικά του λάθη και παραλείψεις τον οδήγησαν εκτός ηγεσίας, αλλά έναν πιο μετριοπαθή αντίπαλο, τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Ο νυν πρόεδρος της ΝΔ επιθυμεί συνεργασίες και δεν θέλει να κρατήσει την πρωθυπουργική καρέκλα για τον εαυτό του. Αντίθετα, έχει στο μυαλό του μια κυβέρνηση στα πρότυπα του Ιταλού Μάριο Μόντι – δηλαδή, μια κυβέρνηση τεχνοκρατών. Παράλληλα, δεν απορρίπτει καθόλου το ενδεχόμενο να συγκυβερνήσει μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην αντίπερα όχθη, ο Τσίπρας φαίνεται να έχει χάσει τη μαγική επαφή με τους ψηφοφόρους – αυτή που τον έφερε στην εξουσία τον προηγούμενο Ιανουάριο και του έδωσε τη νίκη στο δημοψήφισμα. Το άρθρο κάνει λόγο και για την αποτυχημένη περίοδο που στο ΥΠΟΙΚ της Ελλάδας βρισκόταν ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος πλέον έχει αποστασιοποιηθεί και αναζητεί έναν διεθνή ρόλο. Ως άλλος ιερέας, κηρύττει το δικό του οικονομικό ύμνο και υποστηρίζεται από τον Κρούγκμαν και τον Στίγκλιτς. «Ο Βαρουφάκης παίρνει την εκδίκησή του από τον Τσίπρα που δεν τον υποστήριξε», αναφέρει συγκεκριμένα.
«Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, το ετερογενές μείγμα του ΣΥΡΙΖΑ, που αποτελούνταν από πρώην κομμουνιστές, πρώτην τροτσκιστές και πρώην καθηγητές πανεπιστημίων, ενώθηκε κατά της λιτότητας και τώρα διαλύεται. Μόνο που ούτε ο Βαρουφάκης, ούτε και οι μέντορές του από το Χάρβαρντ και τον Πρίνστον ή άλλες αριστερές ελίτ στο Παρίσι και το Λονδίνο έχουν την απάντηση για τη χρεοκοπία της Ελλάδας μετά από πολλά χρόνια διαφθοράς και πελατειακών σχέσεων», γράφει το «The Globalist».
Όλοι αυτοί απέτυχαν να συνειδητοποιήσουν ότι ο καρκίνος της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας ενισχύθηκε από τις τράπεζες και τις μεγάλες εταιρείες της Γερμανίας και της Γαλλίας, που έβγαλαν πολλά χρήματα μέσω των δανείων που πρόσφεραν στη χώρα και επικερδών συμβάσεων που συνήψαν μαζί της.
Το άρθρο επιτίθεται εκ νέου στον πρώην ΥΠΟΙΚ, λέγοντας πως ο Βαρουφάκης ήταν που επέβαλε τα capital controls με αποτέλεσμα να μειωθεί κατά 2-3% η οικονομική ανάπτυξη της χώρας μέσα στο 2015. Τον κατηγορεί ότι αυτός μαζί με τον Τζέφρι Σακς και τα «παιδιά του Χάρβαρντ» προκάλεσαν σημαντική ζημιά στην οικονομία της χώρας μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Από την άλλη, ο Τσίπρας, που μέχρι πρότινος προέβαλε ως ο εχθρός της λιτότητας, απέτυχε να προσφέρει λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να μοιάζει με την Αλβανία προ του 1989.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών, αναφέρει το άρθρο, είναι η έκδηλη απογοήτευση των ψηφοφόρων έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Αίσθημα που επιτείνεται από την απόφαση του Τσίπρα να μη συνεργαστεί με τα παλαιά κόμματα. «Αυτό τον μετατρέπει σε δογματικό και αδιάφορο για τα εθνικά συμφέροντα. Η προεκλογική του καμπάνια έχει αναφορά στο παρελθόν και όχι στο μέλλον. Εάν η ΝΔ καταφέρει να κερδίσει κι άλλους ψηφοφόρους που μέχρι πρότινος είχαν ενθουσιαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ -και όλα δείχνουν πως θα το κάνει- τότε το πείραμα του ΣΥΡΙΖΑ θα λάβει τέλος», γράφει το άρθρο.
Και συνεχίζει: «Ο Τσίπρας, ως άλλος Αχιλλέας, χτυπήθηκε στην αχίλλειο πτέρνα του. Ξέμεινε από λόγια για να πείσει τους Έλληνες να τον ακολουθήσουν όπου πηγαίνει. Η νίκη της ΝΔ θα είναι μια επιτυχία για τους κεντροδεξιούς της ΕΕ που θα δείξουν ότι κυριαρχούν στην ήπειρο. Παράλληλα, περιμένουν κάτι αντίστοιχο να συμβεί τον Οκτώβριο και στην Ισπανία με τον Ραχόι. Στο μεταξύ, οι Κρούγκμαν και Στίγκλιτς θα πρέπει να βρουν άλλους πολιτικούς πρωταθλητές για να τους πείσουν να ακολουθήσουν πολιτικές οικονομικής αυτοκαταστροφής».