Επειδή φροντίζω να ενημερώνεται λεπτομερώς ο Γιάννος Παπαντωνίου που μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στο Κατάρ και το Πακιστάν για την εξέλιξη στα σκάνδαλα των εξοπλιστικών παρουσιάζω τα κυριότερα συμπεράσματα του πορίσματος που έχει σχέση με την προμήθεια ελικοπτέρων.Όπως θα διαβάσετε αναλυτικά η σύμβαση είναι σκανδαλώδης γιατί κάποιοι φρόντισαν να επιβαρύνουν το κόστος αγοράς με 41 εκατομμύρια ευρώ.
Γι’ αυτό προτείνω στον Γιάννο να μείνει καλύτερα στο Κατάρ αφού εδώ βρομάει μπαρούτι και κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θα ξημερώσει αφού οι δικαστές έχουν αγριέψει και δεν υπάρχουν συστήματα για τη χειραγώγησή τους.
Το πόρισμα για 16 μεταφορικά ελικόπτερα NH 90 τεσσάρων ελικοπτέρων ειδικών αποστολών NH90 και τεσσάρων υγειονομικών συλλογών που “καίει” τον Γιάννο έχει ως εξής:
Η σύμβαση υπεγράφη στις 29-8-2003, μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου (ΓΓΟΣΑΕ) και της εταιρείας NH Industries (στο εξής, ΝΗΙ). Από Ελληνικής πλευράς, τη σύμβαση υπέγραψε ο τότε Γενικός Γραμματέας της ΓΓΟΣΑΕ, Σπυρίδων ΤΡΑΥΛΟΣ.
Της υπογραφής της σύμβασης, είχε προηγηθεί αλληλογραφία, από την οποία προκύπτει ότι η προμήθεια είχε κριθεί ως επείγουσα, για την ικανοποίηση επιτακτικών αναγκών του ΓΕΣ (βλ. το με αριθμό Φ. 600.14/53/101273/Σ.5494/26-11-2002 έγγραφο του ΓΕΣ/4ου ΕΓ), με τη διαδικασία της απ’ ευθείας ανάθεσης, στη μοναδική κατασκευάστρια του παραπάνω τύπου ελικοπτέρων, Ευρωπαϊκή Κοινοπραξία Εταιρειών ΝΗΙ, βάσει των διατάξεων του άρθρου 73 παρ. 1α’ ΠΔ 284/89 (μοναδικός κατασκευαστής) (βλ. το με αριθμό Φ. 095.100/550613/Σ. 132/28-1-2013 έγγραφο της ΓΓΟΣΑΕ).
Και τα δύο προαναφερθέντα έγγραφα τα υπέγραψε ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας, Γιάννος ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ.
Η σύμβαση με αριθμό 034Α/03, στις κύριες διατάξεις της προέβλεπε τα εξής: Το συνολικό κόστος της προμήθειας ανερχόταν σε 657.523.069 ευρώ (άρθρο 3) οι παραδόσεις των υλικών θα πραγματοποιούντο μέσα στο χρονικό διάστημα από 31-12—2005 έως 28-2-2009 (άρθρο 6) και ο προμηθευτής θα κατέθετε εταιρικές εγγυητικές επιστολές κάλυψης και καλής εκτέλεσης.
Για την εγγυητική επιστολή κάλυψης, όλως παραδόξως, δεν προβλέφθηκε καν ύψος, ενώ, για την εγγυητική επιστολή καλής εκτέλεσης, προβλέφθηκε ύψος 10% της συνολικής συμβατικής τιμής (άρθρο 13). Για τα ΑΩ είχε ήδη υπογραφεί η με αριθμό 21/2003 σύμβαση, μεταξύ αγοραστή και προμηθευτή (άρθρο 20). Περαιτέρω, στο άρθρο 15 προβλέφθηκε ότι, σε περίπτωση που ο προμηθευτής δεν παραδώσει τα υλικά μέσα στους συμφωνημένους χρόνους ή μέσα στο χρονικό διάστημα που τυχόν θα του δοθεί ως παράταση, μετά από αίτησή του, ο αγοραστής, αφού παρέξει, στον προμηθευτή περίοδο χάριτος 90 ημερών, πέραν του συμφωνημένου χρονοδιαγράμματος, θα επιβάλει στον προμηθευτή ποινικές ρήτρες. Οι παραπάνω όροι έχουν εγκριθεί, από τον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας, βάσει της με αριθμό Φ. 095.100/555862/Σ. 1138/31-7-2003 κατακυρωτικής απόφασης, την οποία ο ίδιος υπέγραψε. Ακολούθησαν τρεις τροποποιήσεις της παραπάνω σύμβασης (στις 29-9-2003, 20-10-2008 και 5-8-2010), οι οποίες επέφεραν μεταβολές σε κάποιες από τις βασικές διατάξεις που προαναφέρθηκαν. Ειδικότερα, οι συμβατικές ημερομηνίες παράδοσης των υλικών προβλέφθηκαν να είναι μέσα στο χρονικό διάστημα από 20-8-2011 έως 21-7-2015 και το ποσό της εγγυητικής επιστολής κάλυψης προσδιορίσθηκε σε 263.009.228 ευρώ.
Από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει, περαιτέρω, ότι η παραπάνω σύμβαση χρηματοδοτήθηκε μέσω χρηματοδοτικού προγράμματος swap, το οποίο εγκρίθηκε με τη με αριθμό 2/537/1-8-2003 Απόφαση του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
Το στοιχείο αυτό προκύπτει και από τη με αριθμό Φ. 095.100/555862/Σ. 1138/31-7-2003 προαναφερθείσα κατακυρωτική απόφαση του υπουργού Εθνικής ΄Αμυνας.
Το εν λόγω σχήμα διαχείρισης των χρηματοοικονομικών κινδύνων έληξε μεν στις 15-2-2009, επιβάρυνε όμως το κόστος της σύμβασης, κατά 41.600.019 ευρώ, με αποτέλεσμα, τελικά, το συνολικό κόστος της προμήθειας να ανέλθει σε 699.123.088 ευρώ.
Όπως επισημάνθηκε και στην προηγούμενη προμήθεια, οι λόγοι της επιβάρυνσης του συνολικού κόστους της παρούσας προμήθειας, με τον τρόπο αυτό, εκφεύγουν μεν της παρούσας προκαταρκτικής εξέτασης, καθόσον πρόκειται για ενέργεια του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, εκτιμώ όμως ότι το θέμα πρέπει, ομοίως, να διερευνηθεί διεξοδικά, μετά από την εκ μέρους μας αποστολή των σχετικών με το θέμα αντιγράφων της παρούσας, στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.
Μετά την τρίτη τροποποίηση της υπό κρίση σύμβασης, έχουν παραδοθεί στον αγοραστή τα εξής υλικά:
α) Η πλειονότητα της πρώτης και δεύτερης παρτίδας ανταλλακτικών και εξοπλισμού υποστήριξης,
β) Οι σταθμοί εδάφους,
γ) Το μεγαλύτερο μέρος της προβλεπόμενης εκπαίδευσης, και δ) Έξι ελικόπτερα, ενώ είναι σε εξέλιξη η διαδικασία παραλαβής του έβδομου (αναμένεται η έκδοση πρωτοκόλλου παραλαβής). Μέχρι σήμερα, έχει καταβληθεί στην ΝΗΙ περίπου το 52% του κόστους της σύμβασης (370.000.000 ευρώ). Από τα στοιχεία που υπάρχουν στο φάκελο της δικογραφίας προκύπτει ότι το τέταρτο, πέμπτο, έκτο και έβδομο ελικόπτερα παραδόθηκαν στον αγοραστή με καθυστερήσεις μηνών, έναντι των προβλεπόμενων ημερομηνιών, παράδοσής τους, μέχρι σήμερα δε θα έπρεπε να έχουν παραδοθεί έξι ακόμη ελικόπτερα (στις 20-4-2013, 21-7-2013, 21-10-2013, 20-1-2014, 23-3-2014 και 21-5-2014).
Εν όψει της κατάστασης αυτής, βρίσκεται σε εξέλιξη η ολοκλήρωση της διαδικασίας καθορισμού των ποσών παρακράτησης και μείωσης τιμών για τα παραληφθέντα ελικόπτερα, η εξέταση επιβολής κυρώσεων και η εξέταση έκπτωσης ή μη του προμηθευτή, για τις καθυστερημένες παραδόσεις των παραπάνω συμβατικών ειδών. Ειδικότερα από πλευράς Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων (στο εξής, ΓΔΑΕΕ) έχουν υποβληθεί στον υπουργό Εθνικής Άμυνας, μεταξύ άλλων, εισηγήσεις επί των εξής:α) Μη έκπτωση της ΝΗΙ, λόγω μη παράδοσης συμβατικών αντικειμένων πέραν του εξαμήνου, και β) Παραλαβή του έβδομου ελικοπτέρου με μείωση τιμής.
Περαιτέρω, από τα στοιχεία της υπόψη προμήθειας προέκυψε ότι δεν έχουν υπογράψει στρατιωτικοί δικαστές τις επί μέρους εισηγήσεις στο ΑΠ ΦΕΕ Οκτ. 2002/ΥΠΕΘΑ/ΓΓΟΣΑΕ/ΓΔΑΕ/ΔΙΚΕ, με θέμα «Καθορισμός Τρόπου Προμήθειας Μεταφορικών και Υγειονομικών Ε/Π ΓΕΣ».
Από τα παραπάνω δεδομένα και, ιδίως, από την πέραν της πενταετίας καθυστέρηση παράδοσης των υλικών (βάσει της αρχικής σύμβασης, οι παραδόσεις των ελικοπτέρων έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί στις 28-2-2009, η ημερομηνία δε αυτή, με την τρίτη τροποποίηση της σύμβασης, έχει μετατεθεί στις 21-7-2015), αλλά και από την μέχρι τώρα παράδοση λιγότερων από τα μισά υπό προμήθεια ελικοπτέρων, προκύπτει ότι κάθε άλλο παρά επείγουσα μπορούσε να θεωρηθεί η υπόψη προμήθεια, όπως αναφερόταν στο με αριθμό Φ. 600.14/53/101273/Σ. 5494/26-11-2002 έγγραφο του ΓΕΣ/4ου ΕΓ.
Πέραν αυτού, από κανένα στοιχείο της υπόθεσης δεν προέκυψε ότι η ΝΗΙ ήταν ο μοναδικός κατασκευαστής των υπό προμήθεια ελικοπτέρων, όπως αναφερόταν στα με αριθμούς Φ.095.100/550613/Σ 132/28-1-2013 και Φ. 095.100/550620/Σ. 133/28-1-2003 έγγραφα της ΓΓΟΣΑΕ. Ως εκ τούτου, δεν φαίνεται να δικαιολογείται η εξαίρεση πραγματοποίησης της υπόψη προμήθειας από τις κανονικές διαδικασίες, βάσει των διατάξεων των άρθρων 71 παρ. 1α΄, 72 και 73 παρ. 1α΄ΠΔ 284/89.
Ανεξάρτητα από τα παραπάνω στοιχεία όμως, οι καθυστερήσεις που σημειώθηκαν στην εξελικτική πορεία υλοποίησης της προμήθειας, αντιμετωπίστηκαν, από πλευράς ΓΔΑΕΕ, κατά τον προβλεπόμενο τρόπο, με σχετικές εισηγήσεις στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Εν όψει των παραπάνω στοιχείων, θεωρώ ότι τα σχετικά με την υλοποίηση της υπό κρίση προμήθειας, με τη διαδικασία της απ΄ ευθείας ανάθεσης, στοιχεία πρέπει να διαβιβασθούν στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, εν όψει της μη στρατιωτικής ιδιότητας του προσώπου που έλαβε τις σχετικές αποφάσεις, τότε υπουργού Εθνικής Άμυνας, και της συνακόλουθης καθ’ όλην αναρμοδιότητας των στρατιωτικών δικαστηρίων.
Τέλος, επί της παράλειψης του τότε Γενικού Γραμματέα της ΓΓΟΣΑΕ να συμπεριλάβει, στις διατάξεις της σύμβασης, την προβλεπόμενη, από τις διατάξεις των άρθρων 29 και 36 ΠΔ 284/89 εγγυοδοσία καλής εκτέλεσης, μέσω κατάθεσης τραπεζικής εγγυητικής επιστολής, ισχύουν τα όσα αναφέρθηκαν στην προηγούμενη σύμβαση προμήθειας.
http://lykavitos.gr/archives/235710