Την δική του απάντηση στον αναπληρωτή υπουργό Προστασίας του Πολίτη Νίκο Τόσκα δίνει ο Αξιωματικός ΠΝ ε.α. Κώστας Βουλγαράκης με αφορμή τα όσα ακούστηκαν σε Επιτροπή της Βουλής.Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή έτσι όπως αναρτήθηκε στο Bloko.gr
«Όχι, δεν είμαστε συνάδελφοι κε Τόσκα!!!
Είδα χθες, σε Επιτροπή της Βουλής, αυτή την αντιπαράθεση των κ.κ. Βενιζέλου-Τόσκα και ένιωσα αγανακτισμένος!! Δεν θα σταθώ στην πολιτική και ηθική ουσία της υπόθεσης που συζητούσαν, ούτε και στο επίπεδο του μεταξύ τους διαλόγου.
Ήταν όμως δύο σημεία, των αναφορών του κ. Τόσκα, που με ερέθισαν ως Αξιωματικό ε.α. και με προκάλεσαν ως άνθρωπο. Είπε ο Υπουργός:
1. «Εγώ ως Υπουργός, δεν ξέρω που τοποθετείται ο Υποστράτηγος της Αστυνομίας Σταυρόπουλος και δεν με αφορά….. Αν ήξερα, θα ήταν παράβαση του καθήκοντος μου»!!
2. «Εγώ, έχω καταξιωθεί και χαίρω της εκτίμησης, μεταξύ των συναδέλφων μου στρατιωτικών»!!
Δεν ξέρω σε ποιους νομίζετε ότι απευθύνεστε κύριε Τόσκα, αλλά δυστυχώς, εμείς που υπηρετήσαμε στις Ε.Δ. και θητεύσαμε πολλά χρόνια στα Επιτελεία, ….. σας ξέρουμε πολύ καλά και σας υποστήκαμε με οδυνηρό τρόπο και μεγάλη απογοήτευση!! Ακόμα δεν είχατε βγάλει τη στολή σας (το 2005) και …. «ως έτοιμος από ‘ντα χθες», αμέσως χωθήκατε σ’ εκείνα τα σκοτεινά Κομματικά Γραφεία, …. συμβούλων και ειδικών συνεργατών, της Βάσω Παπανδρέου, του Γιώργου Παπανδρέου, του Βενιζέλου και αυτού του Μπεγλίτη!! Αμέσως μετά, «ευέλικτος» όπως πάντα, χωθήκατε στις «επελαύνουσες μεραρχίες» του ΣΥΡΙΖΑ, όπου και τώρα διαπρέπετε!!
Οι «παρεμβάσεις» σας στο Στράτευμα και οι «αξιοκρατικές» αντιλήψεις σας, είναι γνωστές …. στους «παροικούντες των Επιτελείων» και όχι μόνο. Ειδικά σε ότι αφορά στα θέματα «Κρίσεων, Αξιολογήσεων και Τοποθετήσεων των Στελεχών», ενδεικτική είναι η συμπεριφορά σας και ….. η προσήλωση στο «καθήκον» σας (που τώρα επικαλείστε)!!!!!!
ΕΣΕΙΣ δεν είσαστε, που μαζί με τον ΥΕΘΑ Μπεγλίτη, στις 2-11-2011, μόλις μια (1) μέρα πριν παραδώσει την εξουσία, η Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ (Γ. Παπανδρέου) στην Οικουμενική Κυβέρνηση Παπαδήμου, φροντίσατε να αποστρατεύσατε «αξιοκρατικά» …. με ΕΚΤΑΚΤΕΣ κρίσεις (ούτε σε πόλεμο να βρισκόμαστε), όλη την Ηγεσία και πολλούς Ανώτατους Αξιωματικούς των Ε.Δ., για να κάνετε μετά, τις γνωστές «αναγκαίες» αλλαγές Ηγεσίας (και μάλιστα, με προοπτική βάθους χρόνου). Ήταν μάλιστα τόσο έντονο το «αίσθημα καθήκοντος» σας, που προχωρήσατε σε τέτοιο βάθος «προγραφών», που μετά, δεν είχατε τη δυνατότητα (ελλείψει προσόντων προαγωγής Ανώτατων Αξιωματικών), να βρείτε Αξιωματικούς, για να συμπληρώσετε τα Ανώτατα Συμβούλια των Κλάδων (πχ ΑΝΣ) και να διοικηθούν ομαλά οι Ε.Δ.!! Πως και γιατί έγινε αυτό, μόνο ΕΣΕΙΣ το ξέρετε και ….. το «αίσθημα του καθήκοντος» σας!!
Η πλάκα και το τραγικό του θέματος είναι, ότι τα είπατε αυτά, στον Βενιζέλο, που μαζί ήσασταν στο Υπουργείο Άμυνας, μαζί τα συμφωνούσατε, μαζί κάνατε τις «αξιοκρατικές» κρίσεις-τοποθετήσεις στελεχών και μαζί, ….. κάνατε το «καθήκον» σας!! Γι’ αυτό και αυτός σας απάντησε κατάλληλα, λέγοντας σας: «Σε ποιον τα λες!! Εσύ δεν ήσουνα στην πόρτα του Μπεγλίτη, που είχες λόγο που θα τοποθετηθούν, ακόμα και τα κατώτερα στελέχη των Ε.Δ.»!?? Όπως βλέπετε …….. «όμοιος ομοίω αεί πελάζει»!!
Βέβαια, θέλοντας να είμαι δίκαιος και να μη σας αδικήσω, αποδίδοντας και την πραγματική διάσταση του προβλήματος, οφείλω να πω ότι, δεν ήσασταν ούτε ο πρώτος, ούτε και ο τελευταίος σ’ αυτή την άνομη συμπεριφορά και απεχθή παρέμβαση στο Στράτευμα. Και οι ομόλογοι σας, που προηγήθηκαν στις αντίστοιχες κομματικές θέσεις σας, εδώ και δεκαετίες, ήταν ακριβώς όμοιοι σας …. στην εκτέλεση του «καθήκοντος» τους (καλύπτοντας, όλη την κλίμακα της ιεραρχίας : από κάτω-κάτω μέχρι πάνω-πάνω)!! Αυτοί οι «ολίγοι» της άνομης εξουσίας και οι «ελάχιστοι» επιρρεπείς του χρήματος, είναι που αμαύρωσαν την εικόνα του Κλάδου μας, που μας μόλυναν και που μας απαξίωσαν!! Αυτοί είναι οι παραβάτες του καθήκοντος τους, που δεν μπορούν να ομιλούν, περί αυτού!!
Όσο για την ….. «εκτίμηση των συναδέλφων σας στρατιωτικών»!! Μα για το Θεό, για ποια εκτίμηση και σε ποιους συναδέλφους σας, απευθύνεστε!?? Σ’ αυτούς μήπως, που θαλασσοπνιγόντουσαν περιπολώντας στο Αιγαίο ή μήπως σ’ αυτούς που πετάγανε ατελείωτα, κυνηγώντας Τούρκους ή μήπως στους άλλους, τους «δικούς σας», που επί χρόνια τρώγανε σκόνη και χιόνια, γυροφέρνοντας εκεί πάνω στις αετοφωλιές των συνόρων μας, την ίδια ώρα, που εσείς μέσα στα Κομματικά Γραφεία, …… «αναλύατε την κατάσταση», με τους πολιτικούς φίλους-προϊστάμενους σας (της Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ), αλλά και με τον «απέναντι» φίλο σας κ. Κοτζιά (της Αντιπολίτευσης ΣΥΡΙΖΑ)!!
Αυτοί, είναι μήπως οι στρατιωτικοί συνάδελφοι σας, που περιμένετε να σας εκτιμήσουν!? Αυτοί κύριε Τόσκα, που τώρα καταχρηστικά τους αποκαλείτε συναδέλφους σας, ΥΠΗΡΕΤΟΥΣΑΝ, χωρίς γνωριμίες, χωρίς συναλλαγές, αφοσιωμένοι στο καθήκον –στο πραγματικό καθήκον- χωρίς επαφές και συναντήσεις με πολιτικούς, με επιχειρηματίες και με δημοσιογράφους!! Βλέπετε, αυτοί οι πολλοί στρατιωτικοί, που ταξίδευαν συνεχώς με τα Πολεμικά Πλοία, που πετούσαν τα αεροσκάφη και που αγωνιζόντουσαν εκεί στις θέσεις τους, αλλιώς εννοούσαν το ΚΑΘΗΚΟΝ και δεν γνώριζαν ….. «πως παίζεται το παιχνίδι Ηγεσίας», έτσι ΠΙΣΩΠΛΑΤΑ, στο βωμό του δικού σας καθήκοντος!!
Από πού κι ως που, επιζητάτε τώρα σεβασμό και εκτίμηση κύριε Τόσκα!? Αυτά κερδίζονται «επί των επάλξεων» και δεν απονέμονται ως διαμνημονεύσεις!! Μάλιστα, ΤΙ ΚΑΝΑΤΕ εσείς, γι’ αυτούς, που τώρα αποκαλείτε στρατιωτικούς συναδέλφους σας, …. εδώ και δέκα (10) χρόνια, με την τόση πολιτική ΕΞΟΥΣΙΑ, που έχετε συγκεντρώσει στα χέρια σας!?
Δέκα (10) χρόνια κύριε Τόσκα, δέκα (10) ολόκληρα χρόνια είσαστε στην «κορυφή της εξουσίας» και ….. μόνο καταστροφή είδε από εσάς, ο Κλάδος μας!!!
Δεν αρκεί λοιπόν μια φωτογραφία σας, πάνω σε ένα άρμα μάχης και η σκονισμένη στολή σας, για να σας χαρακτηρίσουν «συνάδελφο»!! Συνάδελφος είναι αυτός, που έχει κάνει βίωμα, τις Αρχές και τις Αξίες που διδαχθήκαμε στις Σχολές μας, αυτός που υπηρέτησε σεμνά και αποτελεσματικά τις Ε.Δ., χωρίς να περιμένει ανταπόδοση και οφέλη, αυτός που το καθήκον του στην Πατρίδα, το θεωρεί λειτούργημα και όχι, ….. βατήρα κομματικής ανέλιξης και παράπλευρης εξουσίας!!
Συνάδελφοι σας λοιπόν, είναι μόνο οι κομματικοί-πολιτικοί φίλοι σας και ΝΑΙ, απ’ αυτούς μπορείτε να επιζητάτε την εκτίμηση τους, ……. όταν και εφόσον, συνεχίζετε να κάνετε το «καθήκον» σας, σωστά και πιστά απέναντι τους!!»