...του «Πρώτη και Δεύτερη Φορά Αριστερά», χρόνια πολλά και καλά. Να χαίρεσαι το κόμμα που ψήφισες, το οποίο βέβαια δεν κυβερνά μόνο του, αλλά με τους ΑΝΕΛ που δεν ψήφισες, αλλά είχε φροντίσει ο Αλέξης Τσίπρας πριν από σένα για σένα, να τον καβαντζώσει τον Πάνο τον Καμμένο μην τυχόν και χάσει τέτοιο τεφαρίκι.
Και να μας κάνουν και πλακίτσα με τα τρενάκια και τον μικρό Αλέξη στη διαφήμιση, για να μας το φέρουν πιο γλυκά και πιο μαλακά. Όσο μαλακά τέλος πάντων μπορεί να πάρει ένας Αριστερός το γεγονός ότι ο αριστερός ΣΥΡΙΖΑ κάνει μπίζνες με ένα κόμμα που κινείται τέρμα δεξιά και συχνά ερωτοτροπεί με το «άκρα δεξιά». Και να βλέπεις και τον Πάνο τον Καμμένο να πανηγυρίζει δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα για το 3% του, σαν ισότιμος ένα πράμα. Μόνο εμένα μου θυμίζει εκείνο το ανέκδοτο στη ζούγκλα, με τον φύλαρχο που πιάνει τους τρεις τύπους και του λέει ότι θα ζήσουν αν το άθροισμα των μορίων τους ξεπερνά τα 50 εκατοστά; Και το ξεπερνούν χάρη στον Κινέζο που την έχει τρεις πόντους. Και λέει στο τέλος «αν δεν είχα εγώ σηκωμάρες, να δω τι θα κάνατε...»
Να χαίρεσαι φίλε ψηφοφόρε του ΣΥΡΙΖΑ, εσύ που τον στήριξες τρεις φορές σε ένα χρόνο με την ψήφο σου (σε δυο εκλογές και ένα δημοψήφισμα), διότι πίστεψες ότι ήρθε η ώρα να φύγει το παλιό, το διεφθαρμένο και το διαπλεκόμενο, που έσυρε τη χώρα στο μνημόνιο, τα χρέη, τους άδικους φόρους και την ασυδοσία. Και έφερες με την ψήφο σου και στήριξες με τη θέρμη και τον ενθουσιασμό σου ένα κόμμα που μοιάζει με 20χρονο γέρο: νέο στην όψη και την πολιτική διαδρομή, άφθαρτο (και καλά...), αλλά με ιδέες γερασμένες και παλιακές, με έναν αρχηγό που μεγάλωσε με μια αφίσα του Ανδρέα Παπανδρέου πάνω από το κρεβάτι του και προσπαθεί να κοπιάρει ακόμα και τη φωνή του, με ένα σωρό στελέχη του «παλιού, καλού ΠΑΣΟΚ» στις τάξεις του που αναζήτησαν την επόμενη στέγη έγκαιρα όταν είδαν το πράσινο καράβι να μπατάρει, που αποδείχθηκε νέο αλλά διεφθαρμένο, φρέσκο αλλά διαπλεκόμενο, που αντί να σκίσει τα μνημόνια όπως μας είχε τάξει υπέγραψε το τρίτο και μακρύτερο, που έβαλε ακόμα περισσότερους αβάσταχτους, επονείδιστους και επαχθείς φόρους, που διατήρησε τον ΕΝΦΙΑ που χρησιμοποίησε ως πολιορκητικό κριό για να γκρεμίσει την προηγούμενη συγκυβέρνηση.
Φίλε ψηφοφόρε του ΣΥΡΙΖΑ, να καμαρώνεις πάντα τον Πρωθυπουργό της καρδιάς σου. Τον έβγαλες Πρωθυπουργό, διότι είδες έναν νέο άνθρωπο, έτοιμο να διαλύσει τον παλιοκομματισμό. Έναν ήρεμο και συμπαθή τύπο, που δεν προερχόταν από πολιτικό τζάκι, που δεν ήταν βετεράνος της πολιτικής, που στα χέρια του ο ΣΥΡΙΖΑ από το 3% έφτασε στο 35%. Δυστυχώς για σένα (και για όλους) αποδείχθηκε ότι πέρα από το know-how των καταλήψεων, δεν ήξερε και δεν ξέρει τίποτε άλλο: από πολιτική σκράπας, από οικονομικά κουμπούρας, από γεωγραφία και ιστορία άστα να πάνε, τα αγγλικά του είναι επιπέδου καμακιού σε ελληνικό νησί των αρχών της δεκαετίας του '80. Αλλά είναι «καλό παιδί». Και πέταξε επιχείλιο έρπη από το άγχος. Και διαπραγματεύτηκε σκληρά για 17 ολόκληρες ώρες. Και δεν φοράει γραβάτα. Και είναι καλό παιδί, σε περίπτωση που δεν το ανέφερα παραπάνω.
Σύντροφε ψηφοφόρε της Αριστεράς και της Προόδου, ψήφισες ΣΥΡΙΖΑ διότι μαγεύτηκες από το «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς». Μέχρι που είδες βέβαια τα στελέχη του κόμματος να διορίζουν συγγενείς και φίλους, να «ξεχνούν» να δηλώσουν σπίτια και καταθέσεις εκατομμυρίων, να βγάζουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό, να κάνουν ρουσφέτια, να συνομιλούν με αυτούς που υποτίθεται θα κυνηγούσαν ανελέητα για να πληρώσουν επιτέλους αυτά που τους αναλογούν, να αγκαλιάζονται και να φιλιούνται και να ζητάνε την ευχή της Εκκλησίας, παρότι ορκίστηκαν με πολιτικό όρκο. Δεν βαριέσαι... Κι αν πει και καμιά κουβέντα παραπάνω ένας κυβερνητικός, τι έγινε δηλαδή; Και τι θα πει «scripta manent»; Συγνώμη, αλλά είχαν πολλές καταλήψεις τότε στην τρίτη Λυκείου και χάσανε πολλά μαθήματα Λατινικών.
Αγαπητέ ψηφοφόρε του ΣΥΡΙΖΑ, εσύ που δεν είχες τίποτα να χάσεις, διότι σου είχαν μείνει μόνο οι αλυσίδες σου από τη συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, εσύ που ευχόσουν να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα για να δει κι αυτός τη γλύκα, αντί να εύχεσαι να είναι καλά η κατσίκα του μπας και πιεις κανένα ποτήρι γάλα και σου δώσει αύριο – μεθαύριο κανένα κατσικάκι, ψήφισες Τσίπρα για να τους δείξεις αυτούς: τους γιατρούς, τους δικηγόρους, τους «αλήτες – ρουφιάνους - δημοσιογράφους», τους καταστηματάρχες, τους μικρο-επιχειρηματίες, τους ελεύθερους επαγγελματίες γενικά, «τα λαμόγια και τους φοροφυγάδες» όπως έλεγες. Μόνο που ανακάλυψες το τελευταίο διάστημα ότι τελικά είχες κι εσύ αρκετά να χάσεις: η σύνταξη του μπαμπά και της μαμάς, ή του παππού και της γιαγιάς, από την οποία ζούσατε όλη η οικογένεια και σου έμενε και κάτι τις για να πάρεις τσιγάρα και να πιεις καφέ, τώρα δεν φτάνει ούτε για τα φάρμακα του παππού (και περιμένουμε ακόμα εκείνη τη ρημάδα την 13η σύνταξη...) . Και οι θέσεις εργασίας που σου είχαν «τάξει», άνοιξαν μόνο για τους συγγενείς και φίλους τους. Και ακόμα κι αν βρήκες κάπου δουλίτσα, ο κατώτατος μισθός δεν πήγε στα 751 ευρώ,. Κι εκείνη η περίφημη προστασία της πρώτης κατοικίας και το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», δεν ήταν παρά έναν ωραίο σλόγκαν. Κάτι σαν μην πήγε καλά, ε; Κι εκείνο το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», για κάποιο λόγο σου θυμίζει το Μετρό της Θεσσαλονίκης...
Καλέ μου φίλε ΣΥΡΙΖΑΙΕ: βοήθα τον Παναγιώτη Λαφαζάνη να σχεδιάσει τη μπούκα στο Νομισματοκοπείο και σκίσε 5-6 αντίτυπα του μέιλ Χαρδούβαλη. Κουβάλα μερικά ρολά χαρτί να τυπώσει η Ραχήλ δραχμούλες και εκπόνησε το «Plan – X» παρέα με το Γιάνη. Βοήθα τον Σταθάκη να κόψει το κομμάτι «του σπιτιού» στη βασιλόπιτα στα 35 σπίτια του και χειροκρότησε τον Τσακαλώτο που σε προτρέπει να σηκωθείς να φύγεις από την Αγία Παρασκευή και να πας στο Περιστέρι, όπου «ανήκεις». Να χαίρεσαι τις μαγκιές του πολλά βαρύ και όχι Πολάκη και τις τοποθετήσεις περί Ποντίων του Φίλη, όπου μετά τους Υπουργούς άνευ Χαρτοφυλακίου, έγινε ο Υπουργός Παιδείας χωρίς Πτυχίο. Σπάσε τον κουμπαρά σου μπας και περάσει η πρόταση για πληρωμή διδάκτρων στα δημόσια σχολεία και ετοιμάσου για τον πιο απίθανο φόρο, στην προσπάθεια να βρεθούν μερικές πενταροδεκάρες από κανένα κορόιδο συνεπή φορολογούμενο που συνεχίζει να πληρώνει ακόμα, αφού η πάταξη της φοροδιαφυγής έγινε το μεγαλύτερο καλαμπούρι του τελευταίου έτους. Περίμενε καρτερικά για την άρση των capital - controls και να θυμάσαι πάντα να λες στα εγγόνια σου εκείνη την ωραία ιστορία, για εκείνο το καλοκαίρι του 2015 που οι τράπεζες ήταν κλειστές... Και για να μην χάνεις το μέτρο, ούτε να ζεις σε ψευδαισθήσεις, σου θυμίζω ότι δεν είσαι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, είσαι η πλειοψηφία αυτών που πήγαν και ψήφισαν τον τελευταίο χρόνο. Να το θυμάσαι αυτό όποτε «τρίβεις στη μάπα» του απέναντι το 35% και του λες να το βουλώσει.
Τούρτα - έκπληξη από τον Κώστα Βαϊμάκη
http://www.koolnews.gr/egrapsan/820426-anoixti-epistoli-se-enan-psififoro-tou-syriza/