Γράφει ο Ανδρέας ΑνδριανόπουλοςΤο Ισλάμ σε μία χώρα επιδρά στις εξελίξεις ευθέως, ανάλογα με τους αριθμούς των μουσουλμάνων που βρίσκονται εκεί. Αν οι αφοσιωμένοι οπαδοί του Μωάμεθ δεν ξεπερνούν το 1% του πληθυσμού, τότε οι μουσουλμάνοι είναι φιλήσυχοι, αγαπούν την ειρήνη και δείχνουν έτοιμοι να ασχοληθούν αποκλειστικά με την καθημερινότητά τους. Αυτό, ισχύει απόλυτα σε χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Αυστραλία, ο Καναδάς με ποσοστό μουσουλμάνων από 0,08% έως 1,8%.
Η επιθετική ισλαμοποίηση έχει ως αφετηρία τη στιγμή που οι αριθμοί των μουσουλμάνων είναι αρκετοί, ώστε να επιτρέπουν διεκδικητικές κινητοποιήσεις με στόχο την κατοχύρωση, κατ” αρχάς δικαιωμάτων, που στη συνέχεια εξελίσσονται σε επιλογές επιθετικές ή καταπιεστικές για τις άλλες πληθυσμιακές ομάδες μιας χώρας. Όπως με λεπτομέρεια αναφέρει ο Δρ. Peter Hammond στο εξαιρετικά διαφωτιστικό βιβλίο του, Slavery, Terrorism and Islam: The Historical Roots and Contemporary Threat (2010), όταν οι ανεκτικές, πολυπολιτισμικές και πολιτικά ορθές κοινωνίες δέχονται μια σειρά από απαιτήσεις των μουσουλμάνων κατοίκων τους, κάποια άλλα ζητήματα αρχίζουν να γίνονται ορατά και βαθμιαία κυρίαρχα.
Μόλις ο αριθμός των μουσουλμάνων κατοίκων προσεγγίζει το 2%-5 % αρχίζει ο προσηλυτισμός άλλων εθνικών μειονοτήτων, καθώς και ομάδων του πληθυσμού που αισθάνονται περιθωριοποιημένοι και εξαιρεμένοι (λχ φυλακισμένοι). Τέτοια φαινόμενα παρατηρούνται ήδη, σε χώρες, όπως η Δανία (2%), η Γερμανία (3%) η Βρετανία (2,7%), η Ισπανία (4%) και η Ταϊλάνδη (4,6%). Μόλις το ποσοστό ξεπεράσει περίπου το 5% (Γαλλία 8%, Σουηδία 5%, Ελβετία 4,3%, Ολλανδία 5,5%, Φιλιππίνες 5%) οι πιέσεις εντείνονται σε βαθμό μεγαλύτερο από το μέγεθος της μειονότητας. Σε περιπτώσεις, που το αίτημά τους δεν γίνεται δεκτό, εμφανίζονται απειλές για κινητοποιήσεις και αντίποινα. Την ίδια στιγμή, αιτήματα αυτοδιοίκησης με βάση τη Σαρία (ισλαμικό νόμο) στις ιδιαίτερες κοινότητές τους εμφανίζονται με απειλές για βίαια αντίποινα αν η πίεση απορριφθεί.
Οι χριστιανικές χώρες γεμίζουν από μουσουλμάνους τυχαία, ή κατόπιν κάποιας συνειδητής κινητοποίησης; Κανένας δεν μπορεί με σιγουριά να διατυπώσει κάποια καίρια άποψη. Παρατηρήσεις, όμως, είναι δυνατόν να γίνουν.
Η κραυγή «Χετζίρα» (Hijrah) στέλνει κραδασμούς ανατριχίλας στις ψυχές και στο θυμικό των μουσουλμάνων. Σηματοδοτεί το ξεκίνημα του Ισλάμ κι αναφέρεται στη φυγή σαν πρόσφυγας του Προφήτη Μωάμεθ από τη Μέκκα, για να διασωθεί από επικείμενους φονιάδες, την άφιξή του στη Μεντίνα (τότε, Γιαθρίμπ), τη μεθόδευσή της από μέσα κατάληψής της και την επεκτατική, στη συνέχεια, κυριαρχία του Ισλάμ παντού. Περιέχεται σε 91 στίχους του Κορανίου ως καθήκον των μουσουλμάνων να μιμηθούν τον Προφήτη και να αυξήσουν τη Χετζίρα, με στόχο την επεκτατική διάδοση του Ισλάμ σε άλλες χώρες και κοινωνίες. Μια τέτοια «φυγή» των μουσουλμάνων, με τη μορφή της προσφυγιάς ή της μετανάστευσης, οριοθετεί τους τρόπους, με τους οποίους η Σαρία (ιερός νόμος) μπορεί τελικά να επιβληθεί σε αλλόπιστες κοινωνίες.
Από τη βία των Σαλαφιστών μέχρι την αξιοποίηση των δημοκρατικών θεσμών και της ανοχής των άλλων κοινωνιών, που κάνουν χρήση οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και οι οπαδοί της Χιζμπ-ουτ Ταχρίρ, υπάρχουν σαφείς θρησκευτικές αναφορές στα διάφορα ιερά κείμενα. Σε ποιο βαθμό, λοιπόν, η ανθρώπινη πλημμύρα που κατακλύζει τα ελληνικά νησιά και την υπόλοιπη Ευρώπη είναι προϊόν γνήσιας προσφυγικής διαφυγής ή αποτέλεσμα προσχεδιασμένης -με μεθόδους βίαιου εξαναγκασμού συχνά- ισλαμικής διείσδυσης;
Ρίχνοντας μια ματιά στις φωτογραφίες και στα βίντεο από τα συμβαίνοντα στα ελληνικά νησιά και στους σταθμούς της Βουδαπέστης, της Βιέννης και του Μονάχου, αλλά και στα σύνορα Ουγγαρίας-Σερβίας και Γερμανίας-Δανίας διαπιστώνουμε (παρά τις προσπάθειες των ΜΜΕ να επικεντρώνουν τις κάμερες στα ελάχιστα γυναικόπαιδα) πως οχτώ στους δέκα εικονιζόμενους είναι νέοι άνδρες ηλικίας γύρω στα είκοσι και πάνω. Ανάμεσα στις τόσες χιλιάδες πρόσφυγες, που είναι οι πολλές γυναίκες, τα μικρά παιδιά, οι άρρωστοι και οι ηλικιωμένοι; Αυτοί δεν κινδυνεύουν από τους εμφύλιους και τις αγριότητες των τζιχαντιστών του Χαλιφάτου; Κάτι δεν στέκει καλά σε όλα αυτά…