Τώρα, οι Ταλιμπάν ανακοίνωσαν θριαμβευτικά ότι τον δολοφόνησαν με δύο σφαίρες στο κεφάλι. Ο Γουασίλ Αχμάντ ήταν 10 χρονών.
Το αγόρι δολοφονήθηκε στην πόλη Τίριν Κοτ, μόλις λίγους μήνες μετά από την αποχώρησή του από την πολιτοφυλακή και την εγγραφή του στο σχολείο. Η ιστορία του είναι ένα οδυνηρό παράδειγμα για το πώς εξελίσσεται η ζωή για τα παιδιά- μαχητές, τόσο στις τάξεις των φιλοκυβερνητικών δυνάμεων, όσο και σε εκείνες των Ταλιμπάν.
Παρά τις αυστηρές εντολές του προέδρου Ασράφ Γκάνι πέρυσι, να μην χρησιμοποιούνται παιδιά στον στρατό, υπάρχουν ακόμη αναφορές για την παρουσία τους στις ένοπλες δυνάμεις του Αφγανιστάν, ιδιαίτερα στις τοπικές πολιτοφυλακές, σύμφωνα με τον Ραφιουλάχ Μπαϊντάρ, εκπρόσωπο της ανεξάρτητης επιτροπής ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα. Οι Ταλιμπάν, σύμφωνα με τον ίδιο, επίσης βάζουν στη μάχη παιδιά, ιδιαίτερα σε πόλεις στα βόρεια της χώρας.
Η κυβέρνηση παραβίασε τον νόμο περιφέροντας τον Γουασίλ με αστυνομική στολή, όταν άρθηκε η πολιορκία των Ταλιμπάν, προσθέτει ο Μπαϊντάρ, που επίσης καταδίκασε τη δολοφονία του παιδιού επειδή είχε γίνει ξανά πολίτης.
«Το παιδί αυτό δεν αποτελούσε απειλή για την αντίθετη πλευρά. Αν τον είχαν βάλει στο στόχαστρο ενώ βρισκόταν σε μία στρατιωτική βάση, το ερώτημα που θα προέκυπτε θα ήταν τι έκανε ένα παιδί. Ομως ο Γουασίλ ήταν μπροστά στο σπίτι του», πρόσθεσε μιλώντας στους New York Times.
Η ζωή του, κατά πολλές έννοιες, είχε προαποφασιστεί όταν γεννήθηκε. Ο θείος του, Αμπντούλ Σαμάντ, ήταν διοικητής των Ταλιμπάν που πριν από τέσσερα χρόνια αποφάσισε να αλλάξει «στρατόπεδο» και να υποστηρίξει την κυβέρνηση μαζί με τους 36 άνδρες του, ανάμεσά τους και ο Γουασίλ. Σε αντάλλαγμα, τον έκανε επικεφαλής περίπου 70 ανθρών της πολιτοφυλακής στην περιοχή.
Στις μάχες του με τους Ταλιμπάν, χάθηκαν 18 άνδρες. Ενας από αυτούς ήταν και ο πατέρας του Γουασίλ. Το περασμένο καλοκαίρι, με τους Ταλιμπάν να εντείνουν τις επιθέσεις τους στη χώρα και την ασφάλεια της περιοχής Ορουζγκάν να απειλείται, έσφιξε ο κλοιός γύρω από τους μαχητές του Σαμάντ, με τους Ταλιμπάν να τους πολιορκούν για πάνω από δύο μήνες.
Οταν σε μία επίθεση ο Σαμάντ τραυματίστηκε, ο Γουασίλ ανέλαβε χρέη επικεφαλής της ομάδας. Ηταν ένα θαύμα το πώς πολεμούσε, είπε ο θείος του, λέγοντας ότι αυτό το μικρό παιδί έριχνε ρουκέτες από μία ταράτσα. «Κατάφερε να διοικήσει επιτυχώς τους άνδρες μου για 44 ημέρες μέχρι να αναρρώσω», πρόσθεσε.
Τελικά, η πολιορκία άρθηκε τον Αύγουστο και οι δυνάμεις του Αφγανιστάν και του ΝΑΤΟ μετέφεραν τον Σαμάντ και τους άνδρες του στην Τιρίν Κοτ, όπου έτυχαν υποδοχής ηρώων.
Στη γιορτή, ο Γουασίλ ήταν το επίκεντρο της προσοχής, φορώντας στολή αστυνομικού και έχοντας μία γιρλάντα από πλαστικά λουλούδια γύρω από τον λαιμό του. Οι ήρωες επιβραβεύθηκαν οικονομικά και υποτίθεται ότι όλα θα τελείωναν εκεί.
Η οικογένεια του Γουασίλ τον έγραψε στο σχολείο που ήταν κοντά στο σπίτι τους. Δεν ήταν καλός μαθητής, αλλά βελτιώθηκε χάρη στα ιδιαίτερα μαθήματα που έκανε στο σπίτι, ενώ έμαθε και αγγλικά μέσα σε πέντε μήνες, σύμφωνα με τους συγγενείς του. Πάντα όμως ήθελε να παίζει με όπλα, σαν χόμπι.
Τη Δευτέρα, ο Γουασίλ περπατούσε μπροστά από το σπίτι του, πηγαίνοντας να αγοράσει λαχανικά, όταν ένας άνδρας που οδηγούσε μηχανή τον πυροβόλησε δύο φορές στο κεφάλι και εξαφανίστηκε. Οι Ταλιμπάν ανέλαβαν την ευθύνη, δηλώνοντας ότι σκότωσαν ένα τυφλό όργανο της πολιτοφυλακής.