Πώς γίνεται μία χώρα με πραγματική ανεργία που ξεπερνάει κατά πολύ το 30% και με έναν δημόσιο τομέα, που παρά τις περικοπές εξακολουθεί να έχει μια ικανοποιητική στελέχωση να ξοδεύει εκατομμύρια ευρώ σε… υπερωρίες;
του Κώστα Αττία
Το ερώτημα μπορεί να έχει τρεις απαντήσεις. Συν μία ακόμα. Πρώτον, υπάρχει τόσος φόρτος εργασίας που είναι αδύνατον να καλυφθεί στο οκτάωρο, οπότε απαιτούνται υπερωρίες. Δεύτερον, υπάρχει τέτοια ανοργανωσιά που δεν φτάνει το οκτάωρο γιατί έγγραφα, διαδικασίες, κ.τ.λ. καθυστερούν στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, οπότε εργάσιμες ώρες εντός του οκταώρου παραμένουν «ανενεργές» μεν, αλλά για να ολοκληρωθεί μια εργασία απαιτείται υπερωριακή απασχόληση. Τρίτον, δεν υπάρχει καμία πραγματική ανάγκη για υπερωρίες, αλλά η πολιτεία έχει βρει ως «τρίπλα» για να ξεγελάει την τρόικα την παροχή οικονομικών ενισχύσεων μέσω υπερωριών.
Υπάρχει και ακόμα μια εξήγηση, η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ επιχειρεί να δικαιολογήσει την παροχή υπερωριών και να καλύψει το πολιτικό σύστημα και την οποία είπαν στο «Π» πρώην και νυν πολιτικοί. Μας είπαν πως για τις υπερωρίες που εγκρίνουν ή ενέκριναν στο παρελθόν φταίει το… θεσμοθετημένο ωράριο εργασίας, το οποίο σε κάποιες περιπτώσεις απλά δεν καλύπτει τις ανάγκες της υπηρεσίας. Για παράδειγμα, το πενθήμερο και οκτάωρο δεν προβλέπει τη λειτουργία όλο το 24ωρο και 7 μέρες την εβδομάδα ενός αντλιοστασίου μας, είπε βουλευτής. Γιατί δεν αλλάζατε το ωράριο ρωτήσαμε, «δεν πρόλαβα» ήταν η απάντηση. Οι περιπτώσεις, οι οποίες καταγράφονται από το «ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ» οδηγούν μάλλον εύκολα τον καθένα μας στην απάντηση που δεν μας έδωσαν οι αρμόδιοι.
Ξεκινώντας λοιπόν από τη γενική γραμματεία του πρωθυπουργού, βλέπουμε πως φέτος στην πιο βαθιά κρίση εγκρίθηκαν 9.500 ευρώ για υπερωρίες του μηνός Ιανουαρίου του 2016.
Οι συντάξεις κουρεύονται, οι μισθοί μειώνονται, αλλά καθώς φαίνεται ουδείς προβληματίστηκε να αλλάξει την οργάνωση ή το ωράριο εργασίας ώστε να μην απαιτείται να καταβάλλονται πάνω από 300 ευρώ τη μέρα για υπερωρίες.
Υπερωρίες και στο πολιτικό γραφείο του υπουργού Επικρατείας, στο οποίο εγκρίθηκαν 4.500 για τον Ιανουάριο. Οι υπερωρίες, όμως, δεν σταματούν εδώ. Για τις ανάγκες του πολιτικού γραφείου του υφυπουργού στον πρωθυπουργό για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου θα πληρωθούν 2.750 ευρώ για την υπερωριακή απασχόληση του Ιανουαρίου.
Ο ειδικός φορέας με κωδικό 23-710 αφορά το πολιτικό γραφείο του υπουργού Επικρατείας για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου. Το υπουργείο Οικονομικών έχει προβλέψει στον φετινό προϋπολογισμό 51.000 ευρώ, από τα οποία τα 21.500 αφορούν την αποζημίωση για υπερωριακή εργασία, τα 24.500 την αμοιβή για εργασία κατά τις εξαιρέσιμες ημέρες και νυχτερινές ώρες και 5.000 αφορούν πρόσθετες παροχές.
Πολλή δουλειά φαίνεται πως έχει πέσει και στο υπουργείο Εξωτερικών, αφού για τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο που μας πέρασε είχε εγκριθεί κονδύλι ύψους 79.432 ευρώ. Σπάταλο αποδεικνύεται και το υπουργείο Οικονομικών, αφού για την πληρωμή υπερωριών στα γραφεία του υπουργού, του αναπληρωτή υπουργού, των γενικών γραμματέων, του ΣΟΕ, του Οικονομικού Εισαγγελέα και λοιπών ΚΥ του υπουργείου Οικονομικών για το πρώτο εξάμηνο του 2016 εγκρίθηκε πίστωση 100.000 ευρώ. Από τις υπερωρίες φυσικά δεν θα μπορούσαν να απέχουν και οι περιφέρειες.
Στην πρώτη περιφέρεια της χώρας, την περιφέρεια Αττικής η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου ενέκρινε π.χ 120 ώρες ανά εξάμηνο, ανά υπάλληλο, για τέσσερις υπαλλήλους, προκειμένου να παρέχουν διοικητική υποστήριξη στους δικηγόρους της περιφέρειας, να τακτοποιούν το αρχείο και να διαβιβάζουν αλληλογραφία λόγω εισροής αυξημένου αριθμού εγγράφων. Μάλιστα, η περιφέρεια έχει προϋπολογίσει 250.000 για τις υπερωρίες του 2016 στην Ανατολική Αττική, 220.000 στη Δυτική Αττική, 150.000 στις υπηρεσίες που υπάγονται στη διεύθυνση οικονομικών νήσων και 2.890.000 στον κεντρικό τομέα. Σύνολο 3.510.000 ευρώ.
Από το club των υπερωριών, δεν θα μπορούσαν φυσικά να απουσιάζουν και οι δήμοι, όπου η κατάσταση είναι ανάλογη με τα υπουργεία και τις περιφέρειες, αλλά και τους λοιπούς οργανισμούς του Δημοσίου. Το κοινό χαρακτηριστικό σε όλες τις περιπτώσεις είναι πως οι ώρες που «δίνονται» σε κάθε υπάλληλο είναι κατά κανόνα 20 ανά μήνα και πως σε κάθε σχετική απόφαση, ακόμα και αν προβλέπεται υπερωριακή δαπάνη για ολόκληρο το έτος αυτό δικαιολογείται με την επίκληση… έκτακτων και κατεπειγουσών αναγκών, ακόμα και αν έχουν προβλεφθεί και αποτυπωθεί σε έγγραφα πολλούς μήνες πριν από την υλοποίησή τους.
Αν λοιπόν είναι τόσες οι ανάγκες που δεν τις προλαβαίνουν, γιατί δεν υλοποιεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ τη δική της πρόταση, που είχε στο σχέδιο δράσης για την καταπολέμηση της ανεργίας του 2014 του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο προέβλεπε στα άμεσα μέτρα για την ανάσχεση της ανεργίας πέρα από την ακύρωση μνημονίων και τη συγκράτηση της ανοδικής πορείας της ανεργίας, μέσω ανάσχεσης της ύφεσης, περιορισμού των απολύσεων και μείωσης των υπερωριών, αφού ο περιορισμός των υπερωριών αναμένεται, όπως έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ, να έχει μάλιστα (περιορισμένη) θετική επίδραση στην απασχόληση.
Βέβαια, για να είμαστε απόλυτα ακριβείς ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό το μέτρο για κάποιο ακατανόητο λόγο, το πρότεινε μόνο για τον ιδιωτικό τομέα.
Το παρόν κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο στις 13/02/2016