Ο Ρενέ Λανέκ ήταν πάντα ντροπαλός. Γεννήθηκε στη Γαλλία το 1781 και σπούδασε ιατρική στην πόλη Ναντ με καθηγητή τον γιατρό θείο του. Ως εξαίρετος φοιτητής, διέκοψε κάποια στιγμή τη μαθητεία του για υπηρετήσει σαν στρατιωτικός γιατρός στη Γαλλική Επανάσταση. Μετά το τέλος της Επανάστασης, ο Λανέκ ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Παρίσι και έλαβε το πτυχίο του το 1801.
Μετά την αποφοίτηση άρχισε να εργάζεται στο Νοσοκομείο Νεκέρ, το οποίο πριν την επανάσταση ήταν το νοσοκομείο της μοναρχίας. Σε αυτό το νοσοκομείο χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το... στηθοσκόπιο.
Εκείνη την ημέρα, μια νεαρή, όμορφη και ιδιαίτερα χυμώδης ασθενής, ζήτησε από τον Ρενέ Λανέκ να την εξετάσει διότι θεωρούσε πως έπασχε από κάποιο σοβαρό καρδιακό νόσημα. Εκείνος, της είπε να γδυθεί αλλά μόλις διαπίστωσε την προκλητική ομορφιά της ασθενούς έγινε κατακόκκινος!
Μην τολμώντας να πλησιάσει το αφτί του στο στήθος της και να την εξετάσει δια της εξ επαφής ακοής, όπως συνηθιζόταν τότε, κοίταξε γύρω του, πήρε μια κόλα χαρτί, την τύλιξε σε ρολό σαν κύλινδρο και ακούμπησε τη μια άκρη στο στήθος της κοπέλας. Την άλλη άκρη την ακούμπησε στο αφτί του και... άκουσε τα πάντα!
«Με έκπληξη διαπίστωσα πως η ακουστική ήταν πολύ καλύτερη με τον κύλινδρο απ΄ότι αν ακουμπούσα το αφτί μου απευθείας πάνω στο δέρμα του ασθενή», έγραψε αργότερα στις ιατρικές σημειώσεις του ο Ρενέ Λανέκ.
Και κάπως έτσι γεννήθηκε το στηθοσκόπιο, το οποίο εν συνεχεία σχεδίασε, κατασκεύασε κατασκεύασε από ξύλο και ονόμασε «stethoscope». Ο όρος προέρχεται από το «στήθος» και «σκοπός» (εξέταση).
Μετά το στηθοσκόπιο ο Λανέκ εργάστηκε πολύ ως γιατρός, ερευνητής και καθηγητής Ιατρικής. Αλλες ανακαλύψεις του ήταν η κατανόηση και η ονομασία της «περιτονίτιδας» και της «κίρρωσης», του «μελανώματος» και της «μετάστασης».
Επίσης μελέτησε επισταμένα και τη φυματίωση. Το 1826, κατά μία τραγική ειρωνεία της τύχης, η ανιψιά του Μεριαντέκ Λανέκ, επίσης γιατρός, εξέτασε τον Ρενέ Λανέκ με το στηθοσκόπιό του και του διέγνωσε φυματίωση.
Ο εφευρέτης πέθανε την ίδια χρονιά από φυματίωση. Ηταν μόλις 45 ετών.