Η πρώτη τοποθέτηση των δανειστών σε σχέση με την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών δεν εκθέτει την Κυβέρνηση αλλά τη μερίδα εκείνη των εργοδοτών που συμφώνησαν στο σχέδιο Κατρούγκαλου. Η Κυβέρνηση βεβαίως γνώριζε ότι το θέμα της αύξησης εισφορών ήταν κόκκινη γραμμή για την τρόικα. Θεώρησε όμως ότι μπροστά στο αδιέξοδο, και οι θεοί πείθονται. Ο ΣΕΒ όμως, με ποιό σκεπτικό συμφώνησε με ένα τόσο αντιαναπτυξιακό μέτρο;
Πιθανότατα θα ακούσετε να ψελλίζουν κάτι για σταθερότητα και κοινωνική συνοχή. Κάποιοι επίσης θα υποστηρίξουν ότι δεν γινόταν αλλιώς καθώς η χώρα είχε ανάγκη από άμεσες εισπράξεις για να διατηρηθούν οι στρεβλώσεις στο ασφαλιστικό. Μόνο η ιστορία θα δείξει αν γινόταν αλλιώς αλλά σίγουρα με αύξηση εισφορών δεν γίνεται αγαπητοί βιομήχανοι.
Δεν είναι απολύτως ξεκάθαρο το πως σχηματίστηκε αυτή η “ανίερη” συμμαχία αριστερής Κυβέρνησης και βιομηχάνων. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ομού, αποφάσισαν την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, που αφορά περισσότερο όλους τους άλλους παρά τους ίδιους. Άλλωστε αυτοί που κάνουν κουμάντο στο ΣΕΒ, ελέγχουν μεγάλου μεγέθους βιομηχανίες και άλλες μεγάλες επιχειρήσεις. Η αύξηση των εισφορών απλώς θα επηρέαζε κατά τι, τα κέρδη των εταιρειών τους. Πολλοί δε, έχουν μεταφέρει τις έδρες τους ή και την παραγωγή έξω.
Μια τέτοια απόφαση επηρεάζει σαφώς περισσότερο τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που βρίσκονται στα όρια ασφυξίας ή και λουκέτου. Με τις τράπεζες πρακτικά κλειστές, τη φορολογία και τις έκτακτες εισφορές σε πλήρη ανάπτυξη και το δημόσιο να μην πληρώνει όσα χρωστά στους ιδιώτες, οι συνδικαλιστές βιομήχανοι συμφώνησαν σε αύξηση εισφορών. Συμφώνησαν μάλιστα χωρίς ιδιαίτερη πίεση. Μερικοί λένε χωρίς καθόλου…
Τα επιμελητήρια και οι σύνδεσμοί που αποτελούν τα “κύτταρα” του ΣΕΒ αλλά εκπροσωπούν τοπικές κοινωνίες και πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, είχαν διαφορετική άποψη. Ο Πρόεδρος του ΕΒΕΑ μάλιστα, κος. Κ. Μίχαλος είχε αντιδράσει σφόδρα. Το ίδιο και Ο πρόεδροι των συνδέσμων βιομηχανιών Αττικής-Πειραιώς κ. Δ. Μαθιός και Βορείου Ελλάδος κ. Α. Σαββάκης. Άπαντες επικοινώνησαν με τα μέλη τους, εισέπραξαν τη δυσαρέσκεια και την εξέφρασαν είτε δημοσίως, είτε απ’ ευθείας στον πρόεδρο του ΣΕΒ.
Οι εξελίξεις αυτές προκάλεσαν τριγμούς στην πρόθυμη στάση του προέδρου κου. Θεόδωρου Φέσσα. Δεν επρόκειτο για “πολιτική” κόντρα, αλλά για μια διαφωνία που βασίστηκε στην θλιβερή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι αλλά και οι εργαζόμενοί τους.
Δεν μπορεί ο ΣΕΒ με τόσους συμβούλους να μην αντιλαμβάνεται ότι ένα τέτοιο μέτρο θα αυξήσει την ανεργία και την εισφοροδιαφυγή. Οι λόγοι της συμφωνίας ήταν αλλότριοι ενώ φημολογείται ότι περιελάμβανε και επόμενα βήματα στήριξης από πλευράς του ΣΕΒ. Είναι σαφώς πρόοδος να υπάρχει συμφωνία Κυβέρνησης και βιομηχάνων για τόσο σοβαρά θέματα. Εξαρτάται όμως από το είδος της συμφωνίας και τους τελικούς σκοπούς της.
Ιδίως γιατί ακόμη και αν στον ΣΕΒ δεν αντιλαμβάνονται τις άμεσες επιπτώσεις στην επιχειρηματική δραστηριότητα και στην ζωή των εργαζομένων, από μια τόσο αλλοπρόσαλλη απόφαση, σίγουρα αδιαφορούν για τη διατήρηση των στρεβλώσεων.
Η Κυβέρνηση θέλει να αυξήσει τις εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων για να μπορέσει να διατηρήσει τα “ρετιρέ”, ανθρώπους που ουδέποτε απέδωσαν εισφορές ακόμη και “μαϊμού” συνταξιούχους, στο σημερινό καθεστώς. Ο πρόθυμος ΣΕΒ ακολουθεί καταστρατηγώντας το μόνιμο αίτημα της αγοράς για μείωση εισφορών.
Ένα αίτημα το οποίο επανέφερε άλλωστε ο ίδιος ο ΣΕΒ μέσω του εβδομαδιαίου οικονομικού δελτίου του Συνδέσμου, την περασμένη εβδομάδα επισημαίνοντας: “Την ανάγκη ύπαρξης κοινωνικής συμφωνίας για μεσοπρόθεσμη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών”. Στο ίδιο δελτίο αναφέρεται επίσης ότι: “αυτό το υψηλό ποσοστό εισφορών, σε συνδυασμό με την υψηλότατη φορολογία, αποτελούν σημαντικούς λόγους που το ποσοστό της μισθωτής απασχόλησης στη χώρα, είναι χαμηλό. Τα επίσης χαμηλά ποσοστά αναπλήρωσης του ιδιωτικού τομέα, αποτελούν αντικίνητρο για την σταθερή και μακροχρόνια καταβολή εισφορών, από την οποία εξαρτάται η υγεία του συνταξιοδοτικού συστήματος”.
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ ήταν λαλίστατος μετά τη συμφωνία με την Κυβέρνηση αλλά μάλλον κατάπιε τη γλώσσα του μόλις κατάλαβε τις συνέπειες…
Σταμάτης Ζαχαρός