Ας μας εξηγήσουν πώς μια μαρξιστική κυβέρνηση μετράει τις ικανότητες καθενός πολίτη (άρα καθορίζει πόσο μπορεί να παράγει) και προσδιορίζει τις ανάγκες του (άρα πόσο του επιτρέπεται να καταναλώνει). Πάντως όσοι γλύτωσαν από τον κομμουνιστικό παράδεισο ορκίζονται ότι είχαν περισσότερες ανάγκες από τις 3 φέτες ψωμί που έπαιρναν την εβδομάδα και την μία τουαλέτα που μοιραζόντουσαν 7 οικογένειες.
Θέλω να πιστεύω ότι οι (μέχρι πρότινος συνταξιούχες) σιτεμένες παιδούλες (ΔΕ: Εδώ ο Τζήμερος μάλλον φωτογραφίζει την Έλενα Ακρίτα που έγινε έξαλλη με το ότι η Παπαγγελή έπιασε στο στόμα της τον Μάρξ!! Ξέρετε μωρέ! Η Έλενα! Αυτή που έπαιρνε μέχρι πρόσφατα σύνταξη άγαμης θυγατέρας, παρότι είχε παντρευτεί 3-4 φορές), που ανακάλυψαν το κομμουνιστικό όνειρο από τις βίλες της Εκάλης και της Φιλοθέης, έχουν μπει στον κόπο να διαβάσουν το ιερό τους κείμενο: το "Κεφάλαιο" του ανεγκέφαλου. Αν όχι, τους συστήνω τη μετάφραση Σκουριώτη, αυτή στην οποία το διάβασα εγώ, το 1976, να 'φχαριστηθούν υπερψυχάρεια μαλλιαρή δημοτικιά, που μπροστά της ο Μάης, που λένε τώρα τα συντρόφια, ακούγεται ως Θαργηλιών.
Και μετά, για να γελάμε μέχρι... την επικράτηση της επανάστασης του προλεταριάτου, ας προσπαθήσουν να μας εξηγήσουν πώς προσδιορίζεται η αξία και η υπεραξία της εργασίας που έχει ενσωματωμένη κάθε "προϊόντο" (αυτόν τον τύπο χρησιμοποιεί ο Σκουριώτης για το "προϊόν"!!!) σύμφωνα με τα θέσφατα του ιδρυτή της θρησκείας τους.
Thanos Tzimeros