Η αληθινή ιστορία πίσω από την ταινία «Ο Ταξιτζής» - Ποιον υποδυόταν ο Ντε Νίρο; [εικόνες-βίντεο]

Έχει χαρακτηρισθεί ως μια από τις σπουδαιότερες ταινίες του αμερικάνικου κινηματογράφου, κατακτώντας μια θέση στο φημισμένο National Film Registry (Εθνικό Αρχείο Ταινιών) των ΗΠΑ το 1994 και ως ένα από τα σημαντικότερα έργα της 7ης τέχνης, υποψήφιο για 4 βραβεία Όσκαρ και τιμώμενο με τον Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ των Καννών το 1976.

Ο Ταξιτζής, η πασίγνωστη ταινία, στην οποία ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο υποδύεται έναν βετεράνο στρατιώτη που μετά την επιστροφή του στην πατρίδα εργάζεται τα βράδια ως οδηγός ταξί για να αντιμετωπίσει τις αυπνίες του, γυρίστηκε το 1976 από τον σκηνοθέτη Μάρτιν Σκορσέζε, σε σενάριο του Πολ Σράντερ και με πρωταγωνιστές, εκτός του Ντε Νίρο, τους Τζόντι Φόστερ, Χάρβεϊ Καιτέλ, Σίμπιλ Σέφαρντ και Πήτερ Μπουλ.

Όλοι θυμούνται πως ο Τραβις Μπίκλ (Ντε Νίρο) μετατρέπεται σταδιακά σε έναν βίαιο τιμωρό. Πόσοι όμως γνωρίζουν την πραγματική ιστορία, αυτή του Άρθουρ Μπρέμερ, που βρίσκεται πίσω από την αφήγηση της ταινίας και η οποία ενέπνευσε του δημιουργούς της, με το ημερολόγιο που κρατά ο ήρωας του φιλμ να βασίζεται σε αποσπάσματα των αντίστοιχων κειμένων του Μπρέμερ και σε πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα της εποχής;

Ο Σκορσέζε που είχε μιλήσει ο ίδιος για την σύνδεση του Μπίκλ με τον δράστη της απόπειρας δολοφονίας του Αμερικανού υποψήφιου -με τους Δημοκρατικούς- Προέδρου Τζόρτζ Γουάλας, διατήρησε το μοτίβο του μοναχικού, καταθλιπτικού και εσωστρεφή άντρα που χαρακτήριζε τον επίδοξο εκτελεστή και στον ήρωα του που υποδύεται ο Ντε Νίρο.

Ο Άρθουρ Μπρέμερ γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου του 1950 στην πόλη Μιλγουόκι του Γουισκόνσιν, το τέταρτο από τα πέντε παιδιά του Γουίλιαμ και της Σύλβιας Μπρέμερ και η αλήθεια είναι ότι η ενδοοικογενειακή βια που δεχόταν από τον πατέρα του και η παράξενη ιδιοσυγκρασία της μητέρας του δεν θα ήταν αρκετά στοιχεία για να τον κάνουν γνωστό σε όλον τον κόσμο.

Η πραγματικότητα είναι ότι αν δεν είχε μεσολαβήσει το απόγευμα της 15ης Μαΐου 1972, ο Μπρέμερ μάλλον θα είχε χαθεί απαρατήρητος στην ιστορία της ανθρωπότητας όπως τόσοι άλλοι μοναχικοί και μελαγχολικοί τύποι που πνίγουν την συσσωρευμένη οργή τους με την εσωστρέφεια τους. Εκείνη την ημέρα ο Μπρέμερ έγινε γνωστός στην αμερικανική κοινή γνώμη όταν αποπειράθηκε να δολοφονήσει το υποψήφιο Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζόρτζ Γουάλας κατά τη διάρκεια προεκλογικής ομιλίας του στην πόλη Λόρελ της πολιτείας του Μέριλαντ.

Ο Μπρέμερ είχε λίγο καιρό νωρίτερα καταστρώσει σχέδια για να σκοτώσει τον Ρίτσαρντ Νίξον. Αυτός ήταν και ο αρχικός του στόχος. Όπως έγραψε στο ημερολόγιο που κρατούσε, την 1η Μαρτίου του 1972 «Σχεδιάζω να δολοφονήσω τον Ρίτσαρντ Νίξον ή τον Τζορτζ Γουάλας... Σκοπεύω να πυροβολήσω είτε τον ένα είτε τον άλλον κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας τους στο Γουισκόνσιν.....Είμαι περίεργος να δω πως τα δίκτυα ενημέρωσης θα με περιγράψουν... ως έναν άνεργο μπογιατζή; ως έναν αποτυχημένο φοιτητή; θέλω να κάνω κάτι τολμηρό και δραματικό, δυναμικό και επιβλητικό, μια επίδειξη του ανδρισμού μου που θα την παρακολουθήσει ολόκληρος ο κόσμος».

Ο Νίξον όμως αποδείχθηκε σύντομα πολύ δύσκολος στόχος, με τον Μπρέμερ να στρέφεται στην δεύτερη εναλλακτική του, τον Γουάλας, γνωστό για τις μισαλόδοξες και συντηρητικές του απόψεις. Το πρωινό της ίδιας ημέρας, όταν και έλαβε χώρα το περιστατικό στην Λόρελ, ο Μπρέμερ είχε ταξιδέψει ως το Γούιτον για να πραγματοποιήσει την επίθεση του στο Γουάλας, στην πρωινή προεκλογική του συγκέντρωση, αλλά το «εχθρικό» προς τον Γουάλας ακροατήριο δεν επέτρεψε στον υποψήφιο Πρόεδρο να κατέβει από το πόντιουμ στο κοινό και να χαιρετίσει τους οπαδούς του, δίνοντας έτσι την χρυσή ευκαιρία στον Μπρέμερ.

Ο Μπρέμερ, όπως και ο Ταξιτζής, ήταν ένας άνθρωπος με βαριά φορτισμένο ψυχικό κόσμο. Ο ντροπαλός χαρακτήρας του, οι ήρεμοι τρόποι τους και η κάπως αδιάφορη ζωή του έκρυβε καλά τόνους οργής και απογοήτευσης που κυρίευαν τον 22χρονο άντρα. Δεν ήταν πολιτικοί οι λόγοι που τον ώθησαν στην πράξη αυτή. Ζήτημα είναι αν ήξερε τι υποστηρίζει και σε τι αντιτίθεται ο Γουάλας. Ήξερε όμως πολύ καλά ότι μια τέτοια πράξη θα του έδινε το κοινωνικό στάτους που πάντα αναζητούσε. Θα τον ξεχώριζε από την μάζα έστω και με αυτόν τον αρνητικό τρόπο.

Τα ανησυχητικά σημάδια ήταν πολλά, αλλά φαίνεται ότι κοινωνία και αρχές τα αγνόησαν. Λίγους μήνες πριν την απόπειρα δολοφονίας του Γουάλας ο Μπρέμερ είχε συλληφθεί τον Νοέμβριο του 1971 για κατοχή όπλου, με τον ψυχίατρο που όρισε το δικαστήριο να αποφαίνεται ότι ναι μεν είναι ψυχικά άρρωστος, αλλά ικανός για να συνεχίσει να ζει στην κοινότητα.

Η απόπειρα δολοφονίας του Γουάλας απέτυχε με τον Μπρέμερ να συλλαμβάνεται και να καταδικάζεται σε 53 χρόνια φυλάκισης για την πράξη του αυτή. Αποφυλακίστηκε το 2007, 35 χρόνια μετά την καταδίκη του, όπως του έδινε δικαίωμα η δικαστική απόφαση του Εφετείου.

Ο Γουάλας, ο οποίος έμεινε ανάπηρος από την μέση και κάτω ως αποτέλεσμα της επίθεσης, καθηλωμένος για την υπόλοιπη ζωή του σε ένα αναπηρικό καροτσάκι, ψηφίστηκε ως Κυβερνήτης της Αλαμπάμα, κερδίζοντας τις εκλογές και του 1974 και του 1983. Πέθανε δε το 1998 σε ηλικία 79 ετών.

Δείτε το βίντεο απο την στιγμή της απόπειρας δολοφονίας του Τζόρτζ Γουάλας (ο Μπρέμερ φαίνεται καθαρά στα πλάνα 0:24-0:30 να χειροκροτά, λίγο πρίν πυροβολήσει το θύμα του)