Καμπανάκι κινδύνου για τον άνθρωπο, αλλά και τα άλλα είδη που διαβιώνουν στον πλανήτη, αποτελεί το αποτέλεσμα της έρευνας των επιστημόνων, αναφορικά με την υπερθέρμανση του πλανήτη κατά το παρελθόν.
Μια ανάλογη κατάσταση που σημειώθηκε κατά την προϊστορική εποχή οδήγησε στον αφανισμό του ιχθυόσαυρου, ενός θαλάσσιου ερπετού που έμοιαζε πολύ με τα δελφίνια και εξαφανίστηκε από τους ωκεανούς δεκάδες εκατομμύρια χρόνια πριν χαθούν από την επιφάνεια του πλανήτη οι δεινόσαυροι. Οι παλαιοντολόγοι έκαναν εικασίες εδώ και πολλά χρόνια για τους λόγους της αιφνίδιας εξαφάνισης αυτών των αρπακτικών, των αποκαλούμενων και «δρακόντων της θάλασσας» που κυριαρχούσαν επί 157 εκατομμύρια χρόνια.
Οι ιχθυόσαυροι αποτελούσαν μια ιδιαίτερα σημαντική οικογένεια θαλάσσιων ερπετών, με πολλά υποείδη και μεγάλη γενετική ποικιλία. Ορισμένοι επιστήμονες υπέθεταν ότι οδηγήθηκαν στην εξαφάνιση επειδή κυριάρχησαν στη θέση τους άλλα θαλάσσια ερπετά ή ψάρια. Άλλοι πίστευαν ότι λιμοκτόνησαν επειδή η λεία τους άρχισε να σπανίζει.
Ωστόσο, μια ομάδα Ευρωπαίων ερευνητών ανακοίνωσε ότι έλυσε το μυστήριο, συγκρίνοντας τα απολιθώματα των ιχθυοσαύρων με τα γεωλογικά στρώματα όπου βρέθηκαν, κάτι που τους επέτρεψε να διαπιστώσουν την κλιματική αλλαγή την εποχή εκείνη.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα πλάσματα αυτά εξαφανίστηκαν στις αρχές της Ανώτερης Κρητιδικής περιόδου, πριν από περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια, επειδή δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή. Την εποχή εκείνη ξεκινούσε για τη Γη μια περίοδος υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Η αύξηση της θερμοκρασίας και η άνοδος της στάθμης των θαλασσών μείωσαν τη διαθέσιμη τροφή. Ταυτόχρονα, άλλαξαν τα μεταναστευτικά ρεύματα, οι τόποι αναπαραγωγής και τα αρπακτικά που ανταγωνίζονταν τους ιχθυόσαυρους. Οι αλλαγές αυτές, που έγιναν πιθανότατα όλες μαζί, οδήγησαν τελικά στην εξαφάνισή τους.