Του Νότη ΜηταράκηΜε το μνημόνιο κατανόησης (MoU) που υπεγράφη χθες μεταξύ του Δημοσίου και της επενδυτικής κοινοπραξίας με επικεφαλής την Lamda Development για το Ελληνικό, ουσιαστικά κλείνει ο κύκλος με τις «αυταπάτες» του ΣΥΡΙΖΑ.
Για όλες τις επενδύσεις που είχε καταφέρει να προελκύσει η προηγούμενη κυβέρνηση τη περίοδο 2012 – 2014 «η μονταζιέρα του ΣΥΡΙΖΑ» τις εμφάνιζε ως ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και επιβλαβείς για το δημόσιο συμφέρον. Με κάθε τρόπο και μέσο προσπαθούσε να τις εμποδίσει.
Προσωπικά, δεν θα ξεχάσω, την συνεδρίαση της επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής που συνεδρίασε τον Απρίλιο του 2014 με μοναδικό αντικείμενο την ενημέρωση των Βουλευτών για την πορεία αξιοποίησης του Ελληνικού. Η συνεδρίαση της Επιτροπής έγινε με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ και η ακρόαση της διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ εξελίχθηκε σε ένα ανελέητο σφυροκόπημα με υπονοούμενα για τη «σπουδή» της κυβέρνησης να κλείσει τη συμφωνία για το Ελληνικό αλλά και για το ύψος του τιμήματος.
Σημερινός υπουργός ισχυριζόταν μάλιστα ότι «πουλήθηκε όσο ένα αγροτεμάχιο στο Βραχάτι»! Άραγε τι λέει σήμερα που και το τίμημα και οι βασικοί όροι της αρχικής συμφωνίας παρέμειναν ίδιοι;
Το γεγονός ότι οι μελέτες για την αξιοποίηση του Ελληνικού είχαν ξεκινήσει το 1994 δεν έλεγε τίποτα στον αντιπολιτευόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε ότι η επενδυτική κοινοπραξία της Lamda ήταν η μόνη που κατέθεσε στον διαγωνισμό δεσμευτική πρόταση. Το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να πλήξουν την τότε κυβέρνηση. Με κάθε μέσο και τρόπο και αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις της πολιτικής τους στην πραγματική οικονομία.
Τα ίδια έκαναν και με τις άλλες μεγάλες επενδύσεις που κατάφερε να προσελκύσει η κυβέρνηση Σαμαρά. Για τον αγωγό TAP, που πρόσφατα εγκαινίασε ο Πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη, έλεγαν ότι η Ελλάδα προσδέθηκε στα Αμερικανικά συμφέροντα και ότι η συμφωνία έχει σκοτεινά σημεία! Τώρα όμως αναγνώρισαν ότι πρόκειται για έργο με «μεγάλη γεωπολιτική σημασία που θα αποτελέσει ενεργειακή γέφυρα για την ευρύτερη περιοχή».
Για τα 15 αεροδρόμια ο ίδιος ο κ. Τσίπρας έλεγε ότι «θα πέσουν στα νύχια των ποικιλώνυμων συμφερόντων». Τελικά υπέγραψε την παραχώρηση τους. Με κάθε ευκαιρία δηλητηρίαζαν τον δημόσιο βίο. Χωρίς στοιχεία. Όλα έμπαιναν στον δημόσιο διάλογο με κοινό παρανομαστή την καταγγελία για… ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Το καλοκαίρι του 2014 το ΚΕΠΕ σε μια εμπεριστατωμένη μελέτη που έκανε υπολόγισε ότι την διετία 2012 – 2014 η Ελλάδα προσέλκυσε επενδύσεις αξίας €37,6 δισ. Σε αυτήν καταγράφονταν, ένα προς ένα, 574 επενδυτικά σχέδια μεταξύ των οποίων ξεχώριζαν οι δραστηριότητες μεγάλων πολυεθνικών εταιριών αλλά και τα τρία Mega deals: η αξιοποίηση του παλαιού αεροδρομίου του Ελληνικού, η επιλογή και κατασκευή του αγωγού T.A.P. για τη μεταφορά αερίου από Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη και η ανακεφαλαιοποίηση της Eurobank υπό την Καναδική Fairfax που επένδυσε € 1,3 δισ. Αξίζει να σημειωθεί ότι σχετικά πρόσφατα ο κ. Τσίπρας υποδέχθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου τον πρόεδρο της καναδικής εταιρείας.
Αυτά τα έργα υλοποιούνται σήμερα. Αυτές οι επενδύσεις παίρνουν σάρκα και οστά. Επενδύσεις που ήρθαν γιατί κάποιοι πίστεψαν στις δυνατότητες της Ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές αυτού του τόπου.
Το ζητούμενο όμως δεν είναι η ανάδειξη των ακραίων αντιφάσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η ανάδειξη των επιπτώσεων από την απόλυτη στασιμότητα των τελευταίων δύο ετών.
Από τις αρχές του 2015 η χώρα έχει κατεβάσει ρολά για τους επενδυτές. Η επενδυτική άπνοια είναι απόλυτη όχι μόνο για τις πολυεθνικές αλλά και για τις ελληνικές επιχειρήσεις. Η κυβέρνηση χρειάστηκε 18 μήνες για να φέρει σε διαβούλευση τον νέο Αναπτυξιακό Νόμο. Έναν νόμο που για να λειτουργήσει χρειάζεται περίπου 30 Υπουργικές Αποφάσεις, δηλαδή, άλλα δύο χρόνια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την περίοδο 2012 -2014 αυξήθηκαν εντυπωσιακά τα επενδυτικά σχέδια των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που εντάχθηκαν στις διατάξεις του Αναπτυξιακού Νόμου. Όλη αυτή προσπάθεια υπονομεύτηκε όμως από την πρωτοφανή καθυστέρηση της κυβέρνησης για τη διαμόρφωση του νέου θεσμικού πλαισίου.
Αν δεν υπήρχαν αυτές οι τρομακτικές καθυστερήσεις της κυβέρνησης και οι ιδεολογικές της αγκυλώσεις πολλά από αυτά τα έργα (μικρά και μεγάλα) θα έμπαιναν πλέον στη φάση της υλοποίησης. Θα λειτουργούσαν τώρα ως καταλύτης στην προσπάθεια για την καταπολέμηση της ανεργίας που εξακολουθεί να κινείται σε δυσθεώρητα ύψη. Θα λειτουργούσαν ως μαγνήτης για την προσέλκυση νέων επενδυτικών κεφαλαίων.
Για την Ελλάδα και τους έλληνες χάθηκαν δύο πολύτιμα χρόνια. Χάθηκε ένα μομέντουμ που είχε δημιουργηθεί από την μεγάλη δημοσιονομική προσαρμογή και τα δίδυμα πλεονάσματα που πέτυχε η κυβέρνηση το 2014.
Από αυτήν την εξέλιξη πρέπει να βγάλουν όλοι τα συμπεράσματά τους. Και βέβαια να κάνουν την αυτοκριτική τους. Γιατί αν υπάρχει ένα «έγκλημα» που έρχεται από το παρελθόν και έχει ριζώσει στους κόλπους της Αριστεράς αυτό σχετίζεται με τη διαχείριση και την εκμετάλλευση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Και αυτό ακριβώς είχα πει και στην επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής τον Απρίλιο του 2014. Ότι με αφετηρία το Ελληνικό πρέπει να υλοποιήσουμε το δικό μας σχέδιο ανάπτυξης, πέραν των επιταγών των δανειστών μας. Στηριζόμενοι στην επιχειρηματικότητα, τον δυναμισμό και την εργατικότητα των Ελλήνων. Στηριζόμενοι στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και στην στήριξη του ιδιωτικού τομέα.
*Ο κ. Νότης Μηταράκης είναι Βουλευτής Χίου της Νέας Δημοκρατίας
http://www.liberal.gr/arthro/56230/apopsi/arthra/oi-ependuseis-tis-kubernisis-samara-kai-oi-autapates-tou-syriza.html