Ο κ. Παππάς παραχώρησε συνέντευξη στο sdna.gr και μίλησε για το ποδόσφαιρο, τις τηλεοπτικές άδειες, τους «μεγάλους» του ποδοσφαίρου, την κάθαρση στο σπορ και φυσικά για την Ελλάδα.
Διαβάστε αποσπάσματα από τη συνέντευξή του:
Δηλαδή δεν έχει σχέση η παρουσία σας με το γεγονός ότι το ποδόσφαιρο οδηγείται σε μια διαδικασία κάθαρσης;
«Όταν υπάρχουν βαριές σκιές στη δημόσια συζήτηση γύρω από το ποδόσφαιρο, αντιλαμβάνεστε ότι και για έναν άνθρωπο ο οποίος κατέχει ένα δημόσιο αξίωμα, μοιραία θα διαμορφωθεί και μια σημειολογία από το τι θα επιλέξεις να δεις. Ειλικρινά δεν το είχα σκεφτεί όμως. Σταθεροποιείται η χώρα, η δουλειά μας θα γίνει πολύ πιο λογική και προβλέψιμη, δηλαδή θα μπει κάτω το χαρτοφυλάκιο, θα ιεραρχηθούν τα πρότζεκτ και θα δουλεύουμε χωρίς να επικρέμεται μια δαμόκλειος σπάθη: της διαπραγμάτευσης, της χρεωκοπίας όπως πέρυσι. Δεν θα υπάρχει όλη αυτή η αβεβαιότητα».
Και για ποιο λόγο επιλέξατε το παιχνίδι Πανιώνιος – ΠΑΟΚ; Προφανώς για την αναμέτρηση της εθνικής ομάδας το κριτήριο είναι αυτονόητο…
«Είμαι της γειτονιάς. Μεγάλωσα στην Καισαριανή, αλλά τώρα μένω στη Νέα Σμύρνη».
Άρα είσαστε φιλοπανιώνιος;
«Νομίζω μοιραία. Δεν γίνεται αλλιώς, Δεν θα ήταν και εύκολη η ζωή στην γειτονιά…»
Το αίμα, νερό δεν γίνεται όμως…
«Φυσικά και Εθνικός Αστέρας και Νήαρ Ηστ και Παναθηναϊκός…»
Είθισται, βέβαια, οι πολιτικοί να αποφεύγουν να μιλήσουν δημόσια για οπαδικές προτιμήσεις και δηλώνουν Εθνική Ελλάδας…
«Δεν είμαι αγοραίος εγώ. Είμαι Παναθηναϊκός και τώρα ζω στη Νέα Σμύρνη, οι κόρες μου πηγαίνουν στον Πανιώνιο…».
Και πως γίνατε Παναθηναϊκός;
«Να σας πω ότι η σχετική οικογενειακή ιστορία έχει μια αμυχή… Με είχαν ντύσει με τη βία και με είχαν βγάλει φωτογραφία με τη φανέλα του Ολυμπιακού σε ηλικία 4-5 ετών. Αν δείτε αυτή τη φωτογραφία, η έκφραση στο πρόσωπό μου υποδεικνύει πως δεν μου ήταν καθόλου ευχάριστο. (σ.σ. γέλια) Παναθηναϊκοί ήταν στο οικογενειακό περιβάλλον μου και «κλείδωσε» η κατάσταση το 1987 όταν πήγα και είδα το Παναθηναϊκός – Χόνβεντ στο Ολυμπιακό Στάδιο. Έχουμε χάσει 5-2 στην Ουγγαρία, δύο γκολ είχε βάλει ο Σαραβάκος, ένα με απευθείας φάουλ και ένα κάνοντας ντρίμπλα και στον τερματοφύλακα και περνώντας τη μπάλα από πάνω για να σκοράρει… Είμαστε στη ρεβάνς και κάθομαι στην αγκαλιά του θείου μου και ήταν φανταστικό για ένα παιδί δέκα χρόνων να βλέπει 80.000 κόσμο να φωνάζει και να χαίρεται. Έγινε το 3-0 και μετά κάνει το 3-1 ο Φίτος. Και μετά 4-1 με κεφαλιά του Μαυρίδη και κατόπιν το 5-1. Ε, αυτό ήταν…»
Άρα υπήρξατε τακτικός φίλαθλος στα παιχνίδια του Παναθηναϊκού;
«Ναι, ήμουν. Όχι τόσο στο μπάσκετ, πιο πολύ στο ποδόσφαιρο. Εγώ το 1997 έφυγα από την Ελλάδα για τη Σκωτία και γύρισα το 2008».
Και τόσα χρόνια δεν είδατε από κοντά Παναθηναϊκό;
«Φυσικά και είδα. Έχω κάνει χιλιόμετρα για την ομάδα. Ήμουν και στο 3-1 με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και στο 5-0 δυστυχώς, επίσης με τη Γιουνάιτεντ. Καταλαβαίνετε το συναίσθημα… Να ταξιδεύεις από την Σκωτία, να τρως πέντε γκολ και να πρέπει να γυρίσεις μετά. Ήμουν και στο 1-1 με την Άρσεναλ στο «Χάιμπουρι» εκεί που, αν θυμάμαι καλά, είχε σκοράρει ο Βύντρα. Είχε πάει ο αμυντικός να κόψει τη μπάλα και έκανε λάθος και η μπάλα μπήκε στα δίχτυα. Μικρό μυστικό: Σε εκείνο το παιχνίδι ήταν και ο Αλέξης Τσίπρας (σ.σ. γέλια). Έχει έρθει και στη Σκωτία για να δούμε Σέλτικ – Ρέιντζερς».
Με τον Αλέξη Τσίπρα πηγαίνατε μαζί γήπεδο;
«Ναι, πολλές φορές. Θυμάμαι που με έχει πάρει τηλέφωνο όταν έκανε το πέναλτι ο Κωνσταντίνου στον Βενετίδη. Επί Μαρκαριάν. Με παίρνει, λοιπόν, γεμάτος ένταση μέσα από το γήπεδο που ήταν και μου λέει: «Πες, ήταν πέναλτι;».
Τώρα, μετά από τόσα χρόνια, και ως υπουργός πια, πως είναι το γήπεδο;
«Αισθάνεσαι πως πρέπει να είσαι μετρημένος. Στον αγώνα της Εθνικής ομάδας, κυρίως, ήθελα να πεταχτώ, να φωνάξω για κάποιο σφύριγμα να τα χώσω στον διαιτητή και ήμουν μαζεμένος…».
Και στο γκολ του Τζαβέλλα στο τέλος;
«Εκεί πεταχτήκαμε, δεν κρατηθήκαμε… Δεν είμαστε τίποτα λόρδοι!».
Το πρόσφατο Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός το παρακολουθήσατε;
«Το είδα, δυστυχώς (σ.σ. γέλια). Είχα κάνει και δημόσιες δηλώσεις αισιοδοξίας, οι οποίες δεν επαληθεύθηκαν. Πρόπερσι, βέβαια, είχαμε νικήσει κι εμείς 3-0, μην το ξεχνάμε. Δεν έπαιζε και ο Μπεργκ φέτος. Ο Παναθηναϊκός είναι, όμως, ομάδα που έχει δώσει στους οπαδούς μεγάλες χαρές. Το 1996 δεν ξεχνιέται, το 0-1 στο Άμστερνταμ. Θυμάμαι, βέβαια, τη ρεβάνς στο ΟΑΚΑ, εκείνο το κρύο, «φάγαμε» και τρία γκολ και φύγαμε σκασμένοι».
Φαντάζομαι ότι αν ήσασταν τώρα στην ίδια εξέδρα, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού θα καλούσαν εσάς που έχετε ένα δημόσιο αξίωμα, να συμβάλλετε ώστε να καθαρίσει το ποδόσφαιρο.
«Προσωπικά δεν θα αφήσω τη συλλογική προτίμησή μου να εμπλακεί στην πολιτική. Νομίζω, όμως, ότι αυτή η κυβέρνηση έχει δείξει ότι έχει βάλει το δάχτυλο στην πληγή. Είμαι αισιόδοξος ότι και με τον νέο Υπουργό, τον κ. Βασιλειάδη, θα συνεχίσει αυτό το έργο. Υπάρχει απόφαση και κοινωνική ανάγκη πλέον. Ο κόσμος θέλει κάτι να γίνει».
Σπάει εύκολα αυτό το απόστημα;
«Νομίζω ότι το βασικό πρόβλημα ήταν η ανοχή των πολιτικών ηγεσιών. Οι μέχρι στιγμής εξελίξεις δείχνουν ότι ήταν θέμα πολιτικής βούλησης».
Η επιλογή του κ. Βασιλειάδη για το υφυπουργείο Αθλητισμού σχετίζεται με την προηγούμενη θητεία του στην Γενική Γραμματεία Διαφθοράς;
«Δεν νομίζω. Υπάρχει μια κυβερνητική πολιτική, στην οποία είναι δεσμευμένο το κάθε μέλος της κυβέρνησης. Αυτό δεν φορά μόνο τον τομέα του αθλητισμού, αλλά όλους. Δημοσιογραφικά βεβαίως, μπορεί να γίνεται ένας συνειρμός…»
Αν μπορούσαμε να κάνουμε μια προσομοίωση με το ποδόσφαιρο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι στο θέμα με τις τηλεοπτικές άδειες φτάσατε στον τελικό, ως μια ομάδα από το πουθενά, και γνώρισε μια ήττα γοήτρου ή ήττα ουσίας;
«Ήταν ένα πρόσκαιρο πισωγύρισμα. Θα ήθελα, βέβαια, να είναι διαφορετικό το αποτέλεσμα στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Όταν, όμως, αρχίσαμε αυτή την κουβέντα, η Νέα Δημοκρατία έλεγε ότι δεν υπάρχει θέμα αδειοδοτήσεων, δεν υπάρχει θέμα αριθμού αδειών, δεν χρειάζεται να πάρουμε τις συχνότητες τις οποίες έχει η DIGEA και όποιος θέλει μπορεί να συνδεθεί με τον πάροχο και τελειώσαμε. Αυτά έχουν πάει στην άκρη. Υπήρξε ισχυρή διαφωνία για τον αριθμό των καναλιών, θα βρούμε μια μέση λύση. Δεν υπάρχει διαφωνία πλέον για το τίμημα. Δεν ακούω κανέναν πλέον να λέει «να μην πληρώσουν». Δεν ακούω κανέναν να λέει ότι ήταν καλώς καμωμένα τα 27 χρόνια. Εκ των υστέρων και μετά την πολεμική και τις χυδαίες επιθέσεις που δεχθήκαμε, κι εγώ προσωπικά, ήρθαν όλοι να πουν ότι το τοπίο ήταν αρρύθμιστο και ότι προφανώς θα πρέπει να υπάρξει τίμημα και ότι προφανώς δεν θα είναι άπειρος ο αριθμός των αδειών. Τότε για ποιο λόγο μας έβριζαν;».
Υπάρχει μια γενικότερη ανησυχία στην ποδοσφαιρική κοινωνία ότι εδώ που έχει φτάσει το πράγμα, με την φωτιά στο σπίτι του αρχιδιαιτητή, όσα έγιναν με την βόμβα στην Κύπρο, ότι μπορεί να θρηνήσουμε και νεκρό.
«Έγινε και μια σύσκεψη επί του θέματος με τον πρωθυπουργό. Η αντιτρομοκρατική έχει αναλάβει αυτές τις υποθέσεις και θα είναι η Πολιτεία αμείλικτη σε αυτό το θέμα. Δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσουμε να αιωρείται μια αίσθηση ότι μπορούν παρακρατικοί μηχανισμοί να λύνουν και να δένουν ούτε να εκφοβίζουν δημόσιους λειτουργούς».
Πρόσφατα στο SDNA έγινε ένα γκάλοπ, σύμφωνα με τα αποτελέσματα του οποίου υπάρχει μια διχογνωμία σχετικά με τις προθέσεις της κυβέρνησης. Το 46% των αναγνωστών εκτιμά ότι η κυβέρνηση έχει ειλικρινή πρόθεση να φτάσει μέχρι τέλους την κάθαρση. Υπάρχει, επίσης, σημαντικό ποσοστό φιλάθλων, το οποίο τάσσεται υπέρ του GREXIT στο ποδόσφαιρο.
«Η άποψη περί GRexit δείχνει ότι οι Έλληνες είναι υπέρ του να μπουν κανόνες με όποιο κόστος. Είναι απάντηση από φιλάθλους, οι οποίοι γνωρίζουν ότι αν συμβεί αυτό οι ίδιοι θα αποστερηθούν την μία ευρωπαϊκή βραδιά, το Τσάμπιονς Λιγκ, το σεντόνι, τις μπύρες».
Έχουμε το ποδόσφαιρο που μας αξίζει σαν χώρα;
«Είναι γεγονός πως έχουμε ένα ποδόσφαιρο το οποίο δεν είναι ανταγωνιστικό. Δεν δίνει αυτό που θα μπορούσε και στους φιλάθλους και στους επιχειρηματίες, οι οποίοι επενδύουν σε αυτό. Μπορούμε να το αλλάξουμε. Δεν μας λείπει κάτι… Εσείς, για παράδειγμα, δεν στεναχωριέστε που οι μεγάλες ομάδες έχουν εννέα και δέκα ξένους παίκτες; Εγώ στεναχωριέμαι και αναρωτιέμαι πως μπορεί να δουλέψει η εθνική ομάδα και να αναδειχθούν Έλληνες παίκτες. Και σε πολλές περιπτώσεις οι ξένοι ποδοσφαιριστές που έρχονται δεν κάνουν την διαφορά».
Υπάρχει, επίσης, μια επιχειρηματική δραστηριότητα και από την πλευρά του Δημήτρη Μελισσανίδη για να φτιάξει το γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Θα γίνει το γήπεδο της ΑΕΚ;
«Γνωρίζω ότι το γήπεδο της ΑΕΚ βρίσκεται στην τελική φάση για την έκδοση της οικοδομικής άδειας. Η ΑΕΚ καταθέτει τα απαραίτητα δικαιολογητικά και εξελίσσονται οι σχετικές διαδικασίες. Ελπίζω, λοιπόν, ότι σύντομα και η ιστορική ομάδα θα αποκτήσει νέο γήπεδο και η ευρύτερη περιοχή θα πάρει μια σημαντική ανάσα από τις κοινωνικές και οικονομικές δραστηριότητες που θα αναπτυχθούν γύρω από αυτό».
Γενικά, όμως, υπάρχουν προβλήματα γραφειοκρατικά. Ο Παναθηναϊκός τα αντιμετώπισε στο Βοτανικό, η ΑΕΚ προσπαθεί πολλά χρόνια για το δικό της γήπεδο, ο ΠΑΟΚ προσπαθεί τα τελευταία χρόνια για νέο προπονητικό κέντρο.
«Χρειάζεται τόλμη από την Πολιτεία. Πρέπει να υπερβούμε τα εμπόδια και να προχωρήσουμε γρήγορα. Αν υπάρχει πραγματικά διάθεση για επενδύσεις μένει να διαπιστωθεί. Δεν είναι, όμως, πάντα ακριβής η κοινώς προσλαμβανόμενη εικόνα. Δεν είναι πάντα γραφειοκρατικά εμπόδια τροχοπέδη στην επένδυση. Υπάρχουν και επιχειρηματικές επιλογές».
Διότι υπάρχει και η εντύπωση ότι το Κράτος βοήθησε στο να γίνει το γήπεδο του Ολυμπιακού…
«Το συγκεκριμένο δεν είναι κάτι το οποίο διαψεύδεται πολύ εύκολα».
Δηλαδή δεν έχει σχέση η παρουσία σας με το γεγονός ότι το ποδόσφαιρο οδηγείται σε μια διαδικασία κάθαρσης;
«Όταν υπάρχουν βαριές σκιές στη δημόσια συζήτηση γύρω από το ποδόσφαιρο, αντιλαμβάνεστε ότι και για έναν άνθρωπο ο οποίος κατέχει ένα δημόσιο αξίωμα, μοιραία θα διαμορφωθεί και μια σημειολογία από το τι θα επιλέξεις να δεις. Ειλικρινά δεν το είχα σκεφτεί όμως. Σταθεροποιείται η χώρα, η δουλειά μας θα γίνει πολύ πιο λογική και προβλέψιμη, δηλαδή θα μπει κάτω το χαρτοφυλάκιο, θα ιεραρχηθούν τα πρότζεκτ και θα δουλεύουμε χωρίς να επικρέμεται μια δαμόκλειος σπάθη: της διαπραγμάτευσης, της χρεωκοπίας όπως πέρυσι. Δεν θα υπάρχει όλη αυτή η αβεβαιότητα».
Και για ποιο λόγο επιλέξατε το παιχνίδι Πανιώνιος – ΠΑΟΚ; Προφανώς για την αναμέτρηση της εθνικής ομάδας το κριτήριο είναι αυτονόητο…
«Είμαι της γειτονιάς. Μεγάλωσα στην Καισαριανή, αλλά τώρα μένω στη Νέα Σμύρνη».
Άρα είσαστε φιλοπανιώνιος;
«Νομίζω μοιραία. Δεν γίνεται αλλιώς, Δεν θα ήταν και εύκολη η ζωή στην γειτονιά…»
Το αίμα, νερό δεν γίνεται όμως…
«Φυσικά και Εθνικός Αστέρας και Νήαρ Ηστ και Παναθηναϊκός…»
Είθισται, βέβαια, οι πολιτικοί να αποφεύγουν να μιλήσουν δημόσια για οπαδικές προτιμήσεις και δηλώνουν Εθνική Ελλάδας…
«Δεν είμαι αγοραίος εγώ. Είμαι Παναθηναϊκός και τώρα ζω στη Νέα Σμύρνη, οι κόρες μου πηγαίνουν στον Πανιώνιο…».
Και πως γίνατε Παναθηναϊκός;
«Να σας πω ότι η σχετική οικογενειακή ιστορία έχει μια αμυχή… Με είχαν ντύσει με τη βία και με είχαν βγάλει φωτογραφία με τη φανέλα του Ολυμπιακού σε ηλικία 4-5 ετών. Αν δείτε αυτή τη φωτογραφία, η έκφραση στο πρόσωπό μου υποδεικνύει πως δεν μου ήταν καθόλου ευχάριστο. (σ.σ. γέλια) Παναθηναϊκοί ήταν στο οικογενειακό περιβάλλον μου και «κλείδωσε» η κατάσταση το 1987 όταν πήγα και είδα το Παναθηναϊκός – Χόνβεντ στο Ολυμπιακό Στάδιο. Έχουμε χάσει 5-2 στην Ουγγαρία, δύο γκολ είχε βάλει ο Σαραβάκος, ένα με απευθείας φάουλ και ένα κάνοντας ντρίμπλα και στον τερματοφύλακα και περνώντας τη μπάλα από πάνω για να σκοράρει… Είμαστε στη ρεβάνς και κάθομαι στην αγκαλιά του θείου μου και ήταν φανταστικό για ένα παιδί δέκα χρόνων να βλέπει 80.000 κόσμο να φωνάζει και να χαίρεται. Έγινε το 3-0 και μετά κάνει το 3-1 ο Φίτος. Και μετά 4-1 με κεφαλιά του Μαυρίδη και κατόπιν το 5-1. Ε, αυτό ήταν…»
Άρα υπήρξατε τακτικός φίλαθλος στα παιχνίδια του Παναθηναϊκού;
«Ναι, ήμουν. Όχι τόσο στο μπάσκετ, πιο πολύ στο ποδόσφαιρο. Εγώ το 1997 έφυγα από την Ελλάδα για τη Σκωτία και γύρισα το 2008».
Και τόσα χρόνια δεν είδατε από κοντά Παναθηναϊκό;
«Φυσικά και είδα. Έχω κάνει χιλιόμετρα για την ομάδα. Ήμουν και στο 3-1 με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και στο 5-0 δυστυχώς, επίσης με τη Γιουνάιτεντ. Καταλαβαίνετε το συναίσθημα… Να ταξιδεύεις από την Σκωτία, να τρως πέντε γκολ και να πρέπει να γυρίσεις μετά. Ήμουν και στο 1-1 με την Άρσεναλ στο «Χάιμπουρι» εκεί που, αν θυμάμαι καλά, είχε σκοράρει ο Βύντρα. Είχε πάει ο αμυντικός να κόψει τη μπάλα και έκανε λάθος και η μπάλα μπήκε στα δίχτυα. Μικρό μυστικό: Σε εκείνο το παιχνίδι ήταν και ο Αλέξης Τσίπρας (σ.σ. γέλια). Έχει έρθει και στη Σκωτία για να δούμε Σέλτικ – Ρέιντζερς».
Με τον Αλέξη Τσίπρα πηγαίνατε μαζί γήπεδο;
«Ναι, πολλές φορές. Θυμάμαι που με έχει πάρει τηλέφωνο όταν έκανε το πέναλτι ο Κωνσταντίνου στον Βενετίδη. Επί Μαρκαριάν. Με παίρνει, λοιπόν, γεμάτος ένταση μέσα από το γήπεδο που ήταν και μου λέει: «Πες, ήταν πέναλτι;».
Τώρα, μετά από τόσα χρόνια, και ως υπουργός πια, πως είναι το γήπεδο;
«Αισθάνεσαι πως πρέπει να είσαι μετρημένος. Στον αγώνα της Εθνικής ομάδας, κυρίως, ήθελα να πεταχτώ, να φωνάξω για κάποιο σφύριγμα να τα χώσω στον διαιτητή και ήμουν μαζεμένος…».
Και στο γκολ του Τζαβέλλα στο τέλος;
«Εκεί πεταχτήκαμε, δεν κρατηθήκαμε… Δεν είμαστε τίποτα λόρδοι!».
Το πρόσφατο Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός το παρακολουθήσατε;
«Το είδα, δυστυχώς (σ.σ. γέλια). Είχα κάνει και δημόσιες δηλώσεις αισιοδοξίας, οι οποίες δεν επαληθεύθηκαν. Πρόπερσι, βέβαια, είχαμε νικήσει κι εμείς 3-0, μην το ξεχνάμε. Δεν έπαιζε και ο Μπεργκ φέτος. Ο Παναθηναϊκός είναι, όμως, ομάδα που έχει δώσει στους οπαδούς μεγάλες χαρές. Το 1996 δεν ξεχνιέται, το 0-1 στο Άμστερνταμ. Θυμάμαι, βέβαια, τη ρεβάνς στο ΟΑΚΑ, εκείνο το κρύο, «φάγαμε» και τρία γκολ και φύγαμε σκασμένοι».
Φαντάζομαι ότι αν ήσασταν τώρα στην ίδια εξέδρα, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού θα καλούσαν εσάς που έχετε ένα δημόσιο αξίωμα, να συμβάλλετε ώστε να καθαρίσει το ποδόσφαιρο.
«Προσωπικά δεν θα αφήσω τη συλλογική προτίμησή μου να εμπλακεί στην πολιτική. Νομίζω, όμως, ότι αυτή η κυβέρνηση έχει δείξει ότι έχει βάλει το δάχτυλο στην πληγή. Είμαι αισιόδοξος ότι και με τον νέο Υπουργό, τον κ. Βασιλειάδη, θα συνεχίσει αυτό το έργο. Υπάρχει απόφαση και κοινωνική ανάγκη πλέον. Ο κόσμος θέλει κάτι να γίνει».
Σπάει εύκολα αυτό το απόστημα;
«Νομίζω ότι το βασικό πρόβλημα ήταν η ανοχή των πολιτικών ηγεσιών. Οι μέχρι στιγμής εξελίξεις δείχνουν ότι ήταν θέμα πολιτικής βούλησης».
Η επιλογή του κ. Βασιλειάδη για το υφυπουργείο Αθλητισμού σχετίζεται με την προηγούμενη θητεία του στην Γενική Γραμματεία Διαφθοράς;
«Δεν νομίζω. Υπάρχει μια κυβερνητική πολιτική, στην οποία είναι δεσμευμένο το κάθε μέλος της κυβέρνησης. Αυτό δεν φορά μόνο τον τομέα του αθλητισμού, αλλά όλους. Δημοσιογραφικά βεβαίως, μπορεί να γίνεται ένας συνειρμός…»
Αν μπορούσαμε να κάνουμε μια προσομοίωση με το ποδόσφαιρο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι στο θέμα με τις τηλεοπτικές άδειες φτάσατε στον τελικό, ως μια ομάδα από το πουθενά, και γνώρισε μια ήττα γοήτρου ή ήττα ουσίας;
«Ήταν ένα πρόσκαιρο πισωγύρισμα. Θα ήθελα, βέβαια, να είναι διαφορετικό το αποτέλεσμα στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Όταν, όμως, αρχίσαμε αυτή την κουβέντα, η Νέα Δημοκρατία έλεγε ότι δεν υπάρχει θέμα αδειοδοτήσεων, δεν υπάρχει θέμα αριθμού αδειών, δεν χρειάζεται να πάρουμε τις συχνότητες τις οποίες έχει η DIGEA και όποιος θέλει μπορεί να συνδεθεί με τον πάροχο και τελειώσαμε. Αυτά έχουν πάει στην άκρη. Υπήρξε ισχυρή διαφωνία για τον αριθμό των καναλιών, θα βρούμε μια μέση λύση. Δεν υπάρχει διαφωνία πλέον για το τίμημα. Δεν ακούω κανέναν πλέον να λέει «να μην πληρώσουν». Δεν ακούω κανέναν να λέει ότι ήταν καλώς καμωμένα τα 27 χρόνια. Εκ των υστέρων και μετά την πολεμική και τις χυδαίες επιθέσεις που δεχθήκαμε, κι εγώ προσωπικά, ήρθαν όλοι να πουν ότι το τοπίο ήταν αρρύθμιστο και ότι προφανώς θα πρέπει να υπάρξει τίμημα και ότι προφανώς δεν θα είναι άπειρος ο αριθμός των αδειών. Τότε για ποιο λόγο μας έβριζαν;».
Υπάρχει μια γενικότερη ανησυχία στην ποδοσφαιρική κοινωνία ότι εδώ που έχει φτάσει το πράγμα, με την φωτιά στο σπίτι του αρχιδιαιτητή, όσα έγιναν με την βόμβα στην Κύπρο, ότι μπορεί να θρηνήσουμε και νεκρό.
«Έγινε και μια σύσκεψη επί του θέματος με τον πρωθυπουργό. Η αντιτρομοκρατική έχει αναλάβει αυτές τις υποθέσεις και θα είναι η Πολιτεία αμείλικτη σε αυτό το θέμα. Δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσουμε να αιωρείται μια αίσθηση ότι μπορούν παρακρατικοί μηχανισμοί να λύνουν και να δένουν ούτε να εκφοβίζουν δημόσιους λειτουργούς».
Πρόσφατα στο SDNA έγινε ένα γκάλοπ, σύμφωνα με τα αποτελέσματα του οποίου υπάρχει μια διχογνωμία σχετικά με τις προθέσεις της κυβέρνησης. Το 46% των αναγνωστών εκτιμά ότι η κυβέρνηση έχει ειλικρινή πρόθεση να φτάσει μέχρι τέλους την κάθαρση. Υπάρχει, επίσης, σημαντικό ποσοστό φιλάθλων, το οποίο τάσσεται υπέρ του GREXIT στο ποδόσφαιρο.
«Η άποψη περί GRexit δείχνει ότι οι Έλληνες είναι υπέρ του να μπουν κανόνες με όποιο κόστος. Είναι απάντηση από φιλάθλους, οι οποίοι γνωρίζουν ότι αν συμβεί αυτό οι ίδιοι θα αποστερηθούν την μία ευρωπαϊκή βραδιά, το Τσάμπιονς Λιγκ, το σεντόνι, τις μπύρες».
Έχουμε το ποδόσφαιρο που μας αξίζει σαν χώρα;
«Είναι γεγονός πως έχουμε ένα ποδόσφαιρο το οποίο δεν είναι ανταγωνιστικό. Δεν δίνει αυτό που θα μπορούσε και στους φιλάθλους και στους επιχειρηματίες, οι οποίοι επενδύουν σε αυτό. Μπορούμε να το αλλάξουμε. Δεν μας λείπει κάτι… Εσείς, για παράδειγμα, δεν στεναχωριέστε που οι μεγάλες ομάδες έχουν εννέα και δέκα ξένους παίκτες; Εγώ στεναχωριέμαι και αναρωτιέμαι πως μπορεί να δουλέψει η εθνική ομάδα και να αναδειχθούν Έλληνες παίκτες. Και σε πολλές περιπτώσεις οι ξένοι ποδοσφαιριστές που έρχονται δεν κάνουν την διαφορά».
Υπάρχει, επίσης, μια επιχειρηματική δραστηριότητα και από την πλευρά του Δημήτρη Μελισσανίδη για να φτιάξει το γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Θα γίνει το γήπεδο της ΑΕΚ;
«Γνωρίζω ότι το γήπεδο της ΑΕΚ βρίσκεται στην τελική φάση για την έκδοση της οικοδομικής άδειας. Η ΑΕΚ καταθέτει τα απαραίτητα δικαιολογητικά και εξελίσσονται οι σχετικές διαδικασίες. Ελπίζω, λοιπόν, ότι σύντομα και η ιστορική ομάδα θα αποκτήσει νέο γήπεδο και η ευρύτερη περιοχή θα πάρει μια σημαντική ανάσα από τις κοινωνικές και οικονομικές δραστηριότητες που θα αναπτυχθούν γύρω από αυτό».
Γενικά, όμως, υπάρχουν προβλήματα γραφειοκρατικά. Ο Παναθηναϊκός τα αντιμετώπισε στο Βοτανικό, η ΑΕΚ προσπαθεί πολλά χρόνια για το δικό της γήπεδο, ο ΠΑΟΚ προσπαθεί τα τελευταία χρόνια για νέο προπονητικό κέντρο.
«Χρειάζεται τόλμη από την Πολιτεία. Πρέπει να υπερβούμε τα εμπόδια και να προχωρήσουμε γρήγορα. Αν υπάρχει πραγματικά διάθεση για επενδύσεις μένει να διαπιστωθεί. Δεν είναι, όμως, πάντα ακριβής η κοινώς προσλαμβανόμενη εικόνα. Δεν είναι πάντα γραφειοκρατικά εμπόδια τροχοπέδη στην επένδυση. Υπάρχουν και επιχειρηματικές επιλογές».
Διότι υπάρχει και η εντύπωση ότι το Κράτος βοήθησε στο να γίνει το γήπεδο του Ολυμπιακού…
«Το συγκεκριμένο δεν είναι κάτι το οποίο διαψεύδεται πολύ εύκολα».