Τελικώς ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ειδικά μάλιστα όταν μιλάμε για Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και εν προκειμένω για τον ιστορικό ΔΟΛ, το παιχνίδι της διαπλοκής που επιχειρεί να στήσει η κυβέρνηση και οι φίλα προσκείμενοι επιχειρηματίες της δεν θα μπορούσε να είναι πιο εξώφθαλμο και άγριο. Στον ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν ότι οι οικονομικός και πολιτικός έλεγχος του ισχυρότερου συγκροτήματος Τύπου στην Ελλάδα μπορεί να αποδειχθεί επωφελέστερος του αφανισμού του από την αγορά και είναι πρόθυμοι να τα κάνουν όλα.
Η αποδοχή της πρότασης που σύμφωνα με τις διαρροές έγινε από το ίδιο το συγκρότημα στον Βασίλη Μουλόπουλο να αναλάβει την διάσωση του ως διαχειριστής και κομιστής προτάσεων χρηματοδότησης, απαντά στο ερώτημα για το ποιος θα μπορούσε να είναι εκείνος ο οποίος ωφελείται από την κατάρρευση και εν συνεχεία από την «σωτηρία» του ΔΟΛ.
Ο Β. Μουλόπουλος δεν είναι ένα τυχαίο πρόσωπο. Υπήρξε επί χρόνια διευθυντικό στέλεχος στον ΔΟΛ, αλλά αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι πως μέχρι χθες ήταν πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου στην ΑΥΓΗ (παραιτήθηκε) και θεωρείται ένα από τα σημαίνοντα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και προνομιακός συνομιλητής των κυβερνητικών στελεχών που έχουν ρόλο κλειδί στην υπόθεση του ΔΟΛ.
Ήδη από χθες από την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να αποσυνδέσουν την εμπλοκή του πρώην βουλευτή τους από την επίσημη κυβερνητική γραμμή. Από το περιβάλλον του υπουργού Νίκου Παππά ο οποίος φέρεται να είναι και ο ενορχηστρωτής των παρασκηνιακών διαβουλεύσεων, διοχετεύουν την πληροφορία πως «ο Μουλόπουλος κινείται αυτόνομα».
Γελάνε και οι πέτρες όταν η αγορά βοά από τις πληροφορίες για την «κρυφή» συνάντηση που είχαν την Πέμπτη ο Νίκος Παππάς, ο Σταύρος Ψυχάρης και ο Β. Μουλόπουλος, σε συνέχεια παράλληλων επαφών με επιχειρηματίες μεταξύ των οποίων φέρονται να είναι οι Φ. Μπόμπολας και Ιβάν Σαββίδης. Το συγκεκριμένο σχέδιο διάσωσης περιλαμβάνει την τριπλή συγχώνευση του ΔΟΛ με το Mega και τον επίσης χρεωμένο με δεκάδες εκατομμύρια δανείων όμιλο Πήγασο. Αυτή άραγε η τριπλή συγχώνευση ΔΟΛ- Πήγασου και Mega τι εξυπηρετεί; Μήπως είναι μια μεγάλη κολυμπήθρα που θα ξεπλύνει τις αμαρτίες όλων στο παρελθόν και θα αποτελέσει την ιδανική αφορμή για να γίνει μέσα από ένα τεραστίων διαστάσεων «κούρεμα» δανείων η μήτρα για τη νέα διαπλοκή του ΣΥΡΙΖΑ που δεν πέτυχε με τις τηλεοπτικές άδειες;
Αποδεικνύεται με τον πιο ηχηρό τρόπο πως σκοπός της κυβέρνησης δεν ήταν να χτυπήσει τη «διαπλοκή» Ψυχάρη, αλλά ήταν εξ αρχής η άλωση του συγκροτήματος και η αντιστροφή των σχέσεων εξουσίας υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ μέσα από το χειρότερο είδος διαπλοκής που μπορεί να φυτρώσει στην εύφορη κοιλάδα των ελληνικών Media.
Στην πραγματικότητα αυτές τις μέρες βλέπουμε από ένα αντεστραμμένο καθρέφτη να χτίζονται οι βάσεις για να συμβούν όλα όσα διέψευδε ένα χρόνο πριν το Μέγαρο Μαξίμου απαντώντας στο Σταύρο Ψυχάρη δημοσίευμα με την περιβόητη «γάτα των Ιμαλαϊων»: Έλεγε τότε το γραφείο του Πρωθυπουργού πως «ο Ψυχάρης ζητούσε επίμονα από τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ τη διαγραφή των δανείων του καθώς και πολιτική διαμεσολάβηση για την απόκτηση της συνολικής ιδιοκτησίας του MEGA. Όπως άπαντες αντιλαμβάνονται κανένα από τα δυο αιτήματα δεν έγινε δεκτό. Ο Πρωθυπουργός δεσμεύτηκε στον Ελληνικό λαό να μη χαριστεί σε κανέναν και δεν χαρίζεται σε κανέναν»…
Ο Σταύρος Ψυχάρης πιέστηκε αφόρητα μέχρι να φτάσει στο σημείο να «συνθηκολογήσει». Πλήρωσε τα λάθη του ως εκδότης και επιχειρηματίας όχι μόνο χάνοντας τον πλήρη έλεγχο του συγκροτήματος και την εμπιστοσύνη των ανθρώπων του, αλλά παραδίδοντας τα κλειδιά στο κόμμα που τον κυνήγησε όσο κανέναν άλλο μιντιάρχη στην Ελλάδα.
Το δικό του πόρισμα για τις δηλώσεις Πόθεν Έσχες και τα δάνεια προς τον ΔΟΛ ήταν αυτό που «διέρρευσε» στον Τύπο, όταν άλλα «αγνοούνταν» μέχρι χθες, εκείνος είναι που βρίσκεται αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη για φοροδιαφυγή, αυτός στοχοποιήθηκε ως διαπλεκόμενος.
Την ίδια ώρα άλλα σημαντικά «πορίσματα» παραμένουν στο σκοτάδι.
Για παράδειγμα αυτό της Τράπεζας της Ελλάδας που αφορά στα δάνεια προς τον Πήγασο του ομίλου Μπόμπολα.
Τις επόμενες ημέρες θα ακούσουμε πολλά για τις αγνές προθέσεις της κυβέρνησης να συμβάλει στη διάσωση του ιστορικού συγκροτήματος και των θέσεων εργασίας των περίπου 500 απλήρωτων εργαζομένων.
Οι «πολέμιοι της διαπλοκής» θα δυσκολευτούν, όμως, πολύ να εξηγήσουν τι είναι αυτό που κάνουν και τον τρόπο με τον οποίο επιχειρούν να το κάνουν. Η κυβέρνηση θα δυσκολευτεί πολύ να ισχυριστεί ότι είναι αμέτοχη και δεν θα παρέμβει με όποιες δυνάμεις έχει στις τράπεζες προκειμένου να διαγράψουν τα δάνεια του ΔΟΛ ή σε φίλα προσκείμενους επιχειρηματίες να βάλουν λεφτά στο συγκρότημα για να στήσει τη δική της διαπλοκή.
Ο ΔΟΛ δεν είναι Μαρινόπουλος που πουλάει κονσέρβες αλλά μέσο μαζικής ενημέρωσης με ισχυρή πολιτική επιρροή. Δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στελέχη ενός κόμματος που κυβερνά, να επιχειρούν να παρέμβουν με τόσο εκκωφαντικό τρόπο για να ελέγξουν με τους δικούς τους νέους όρους ένα μιντιακό συγκρότημα.
Αλλά ακόμη και αν δεχτούμε ότι η διαπλοκή είναι ανίκητη σε αυτή τη χώρα, το ερώτημα είναι ποιος θα βάλει τα λεφτά για να σωθεί με όρους αγοράς ο ΔΟΛ.
Τα χρέη του συγκροτήματος ξεπερνούν τα 200 εκατ. ευρώ και το ζεστό χρήμα για να επαναλειτουργήσει το συγκρότημα υπολογίζεται ότι υπερβαίνει τα 20-25 εκατ. ευρώ. Είναι ένα μεγάλο μέγεθος που με όρους αγοράς δύσκολα θα προσελκύσει επίδοξο επενδυτή να το καλύψει.
Ευχόμαστε μόνο να μην βρεθούμε στο μέλλον με μια εταιρεία της οποίας βασικός μέτοχος θα είναι οι τράπεζες και κάποιοι ιδιώτες φίλα προσκείμενοι στην σημερινή κυβέρνηση θα είναι το άλλοθι για διοικήσεις τύπου Μουλόπουλου.
http://www.liberal.gr/arthro/108045/politiki/2017/dol-syriza-kai-diaploki-gelane-kai-oi-petres-.html