Αυτό, χάρη σ' ένα αριστερό πρόγραμμα που του στοιχίζει κατηγορίες για λαϊκιστική παρέκκλιση.
Ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επιτέθηκε χθες σ' ένα τοτέμ της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας επικρίνοντας τις φιλελεύθερης εμπνεύσεως μεταρρυθμίσεις της αγοράς εργασίας που πραγματοποιήθηκαν από το 2003 έως το 2005 από τον πρώην καγκελάριο του SPD Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Τα μέτρα αυτά, γνωστά με την ονομασία «Ατζέντα 2010», αποτελούσαν για καιρό ένα λάβαρο για το SPD.
Καθώς περιλάμβαναν μειώσεις των κοινωνικών επιδομάτων και αύξαναν την πίεση στους ανέργους για να επιστρέψουν στην εργασία, οι μεταρρυθμίσεις αυτές επέτρεψαν στη Γερμανία να βγει από τον οικονομικό μαρασμό και να μειώσει το ποσοστό της ανεργίας της σ' ένα επίπεδο που παραμένει μέχρι σήμερα ιστορικά χαμηλό.
«Λάθη»
Όμως συνέβαλαν επίσης στη δημιουργία μιας γενιά «φτωχών εργαζομένων» οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να αρκούνται σε επισφαλείς συμβάσεις εργασίας.
«Κάναμε κι εμείς λάθη», δήλωσε χθες Δευτέρα ο Μάρτιν Σούλτς στη διάρκεια συγκέντρωσης μελών του κόμματος, αναφορικά με την Ατζέντα 2010, και περιέγραψε μια κατάσταση καταστροφική για τους μισθωτούς στη χώρα, πριν προσθέσει: «το σημαντικό, όταν βλέπουμε πως έχουμε κάνει λάθη, είναι να τα διορθώνουμε».
Ο υποψήφιος του SPD για την καγκελαρία υποσχέθηκε κυρίως να παραταθεί η διάρκεια των επιδομάτων ανεργίας, να υπάρξουν περισσότερες εγγυημένες συντάξεις ή να καταργηθούν σχεδόν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου υπέρ των συμβάσεων αόριστης διάρκειας.
Πρόκειται για μια μετωπική αμφισβήτηση των μεταρρυθμίσεων του Σρέντερ κατά τη δεκαετία του 2000.
«Ο Ρομπέν των δασών του SPD», σχολιάζει σήμερα η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt, «ο Μάρτιν Σουλτς αλλάζει προς τα αριστερά την πορεία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος».
Με την τοποθέτησή του αυτή, ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου φέρνει πιο κοντά το κίνημά του --που εξακολουθεί ωστόσο να είναι μέλος του κυβερνητικού συνασπισμού της συντηρητικής καγκελαρίου Άγγελα Μέρκελ και μέχρι τώρα ακολουθούσε μια μάλλον κεντρώα γραμμή-- στο βρετανικό Εργατικό Κόμμα του Τζέρεμι Κόρμπιν ή στον υποψήφιο του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος στις προεδρικές εκλογές Μπενουά Αμόν, ο οποίος έρχεται σε ρήξη με την κληρονομιά του προέδρου Φρανσουά Ολάντ, την οποία χαρακτηρίζει «σοσιαλφιλελεύθερη».
«Σοσιαλ-λαϊκισμός»
Ο Μάρτιν Σουλτς χειροκροτείται ως εκ τούτου από τη γερμανική ριζοσπαστική αριστερά (Die Linke), η οποία δεν αποκλείει πλέον έναν ενδεχόμενο συνασπισμό με το SPD μετά τις εκλογές στα τέλη Σεπτεμβρίου.
Αντίθετα από τη δεξιά και τους εργοδοτικούς κύκλους οι επικρίσεις έρχονται βροχή. Ένας από τους αξιωματούχους του κόμματος της Άγγελα Μέρκελ (CDU), ο Μίχαελ Φουκς, κατηγορεί τον σοσιαλδημοκράτη υποψήφιο για την καγκελαρία ότι υποκύπτει στον «σοσιαλ-λαϊκισμό» διατυπώνοντας μη ρεαλιστικές προτάσεις και με την τάση του να περιγράφει με μελανά χρώματα την κατάσταση της χώρας.
Σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο σοσιαλδημοκράτης υποψήφιος για την καγκελαρία υποκύπτει «στη δημαγωγία» με τους φιλιππικούς του και τις υποσχέσεις του για ρήξη, την ώρα που η ανεργία είναι πολύ χαμηλή στη χώρα. «Είναι σχεδόν σαν τον Τραμπ σ' αυτά που λέει», είπε πρόσφατα.
Ο Μάρτιν Σουλτς έχει ένα μεγάλο πολιτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τον πρώην επικεφαλης του SPD Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, η δημοτικότητα του οποίου είναι πολύ χαμηλή και τον οποίο αντικατέστησε στα τέλη Ιανουαρίου: δεν ανήκει στον κυβερνητικό συνασπισμό και δεν έχει υιοθετήσει άμεσα την πολιτική που από το 2013 ασκείται και από τους σοσιαλδημοκράτες.
Αυτό το περιθώριο ελιγμού του επιτρέπει να τοποθετείται ως ο άνθρωπος της αλλαγής. Με το ρητορικό ταλέντο του, καθώς μιλάει μια «γλώσσα του λαού» που περνάει καλά στην κοινή γνώμη, έχει κερδίσει αυτούς που συμπαθούν το SPD, αλλά και άλλους πέραν αυτών.
Ενώ το κόμμα βρισκόταν στην αρχή της χρονιάς μόλις στο 20% των προθέσεων ψήφου, σε απόσταση 15 μονάδων από το κόμμα της Άγγελα Μέρκελ, το SPD πραγματοποίησε σε μερικές εβδομάδες χάρη στο «εφέ Σουλτς» μια θεαματική άνοδο.
Οι Σοσιαλδημοκράτες είναι πλέον στις δημοσκοπήσεις στήθος με στήθος, ακόμη και με προβάδισμα έναντι της πολιτικής οικογένειας της καγκελαρίου, η οποία πρέπει επίσης να υπολογίσει τη δεξιά της, καθώς υφίσταται τον ανταγωνισμό του εθνικιστικού και αντιμεταναστευτικού κινήματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD).
Δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε την Κυριακή από την εφημερίδα Bild δίνει στο SPD 33%, έναντι 32% για το κόμμα της Άγκελα Μέρκελ.