Εμ βέβαια! Αλωνίζανε και τους τρέμανε τα ζώα της ΝΔ, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ που στήριξαν, τους γκρέμισε σα χάρτινο πύργο
Κατά τη διάρκεια του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ, όλες οι μεγάλες αμερικανικές εφημερίδες περίμεναν ως στις 12 τα μεσάνυχτα να πάρουν στα χέρια τους το πρωτοσέλιδο της «Ουάσιγκτον Ποστ» που βρισκόταν συχνά μπροστά απ' όλους στις αποκαλύψεις - λόγω των σχέσεων του Μπομπ Γούντγουορντ με το «Βαθύ Λαρύγγι». Και αντέγραφαν τις αποκλειστικότητες της «Ποστ» μαζί με όποια συνέχεια είχαν εκείνες στο σκάνδαλο.
Πάντοτε, όμως, τα ρεπορτάζ των «Νιου Γιορκ Τάιμς» και των άλλων κορυφαίων αμερικανικών εφημερίδων που «έκλεβαν» το ρεπορτάζ των Γούντγουορντ και Μπέρνστιν ανέφεραν ότι οι νέες πληροφορίες που δημοσίευαν - όπως απαιτεί η δημοσιογραφική δεοντολογία - προέρχονταν από την «Ουάσιγκτον Ποστ».
Η Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ έχει πολλά κοινά με τη διακυβέρνηση Νίξον. Κυρίως στην προσπάθεια ελέγχου - πάση θυσία - των Μέσων Ενημέρωσης, στην προσπάθεια απαξίωσης των δημοσιογράφων από την κρατική εξουσία αλλά και στην κυνική άποψη του κλειστού κύκλου εξουσίας του Μαξίμου (στο πρότυπο του Λευκού Οίκου του Νίξον) ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Την Πέμπτη, μια αποκλειστική πληροφορία του «Βήματος» - για τούρκους κομάντος που ζητούν άσυλο στην Ελλάδα - απαιτούσε την επιβεβαίωση των κρατικών αρχών. Γιατί αφορούσε τον ευαίσθητο χώρο των ελληνοτουρκικών σχέσεων στη σημερινή τεταμένη περίοδο στο Αιγαίο εξαιτίας των ακραίων αντιδράσεων του καθεστώτος Ερντογάν.
Η επιβεβαίωση έγινε και μισή ώρα αργότερα το θέμα έφτασε να γίνει... φέιγ βολάν. Να διαρρεύσει σε φιλικά προσκείμενο προς την κυβέρνηση συγκρότημα που το δημοσίευσε αυτούσιο. Ετσι, μία αποκλειστική δημοσιογραφική επιτυχία μοιράστηκε κανονικά σε όλον τον ελληνικό Τύπο για να πάψει να είναι αποκλειστικότητα του «Βήματος». Και για να εκμηδενισθεί κάθε δημοσιογραφικός αντίκτυπός της αφού ήταν πλέον κυβερνητικό «ρουλεμάν»!
Θα πείτε: ψάχνεις ψύλλους στ' άχυρα. Τι δεοντολογίες και κουραφέξαλα ζητάς σε μια τέτοια εποχή ισοπέδωσης των πάντων; Κι όμως, δεν ήταν πάντοτε έτσι. Πριν από μερικά χρόνια, μία σημαντική αποκλειστικότητα των «Νέων», που αφορούσε τις τηλεφωνικές υποκλοπές στελεχών της κυβέρνησης Καραμανλή τις παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων από ένα παρακύκλωμα της αμερικανικής πρεσβείας, απαιτούσε πάλι την επιβεβαίωση των πληροφοριών, αυτή τη φορά από την τότε συντηρητική κυβέρνηση. Η επαφή έγινε, η επιβεβαίωση υπήρξε, το θέμα δεν διέρρευσε από τους κυβερνητικούς, παρά το ότι είχε αρνητικό πολιτικό αντίκτυπο στην κυβέρνηση της ΝΔ, η δεοντολογία τηρήθηκε και η δημοσιογραφική επιτυχία αναγνωρίστηκε. Αλλοι καιροί, άλλα ήθη.
Παπαδόπουλος Νότης
ΤΟ ΒΗΜΑ