21 Φεβρουαρίου 2017

Ε, όχι και «ψευτράκος» ο Αλέξης! Αρχιψεύταρος, μάλιστα...

Είναι εκπληκτική η οιηματική αυθάδεια αυτής της κυβερνήσεως να λέει διαρκώς ψέμματα και να πλασάρει στους ιθαγενείς   τις μεγαλειώδεις, καταστροφικές αποτυχίες της, εξ αιτίας των ιδεοληπτικών εμμονών και ανικανότητας που την χαρακτηρίζουν, ως  επιτυχίες και επικές νίκες.

Οι οποίες ,μάλιστα, δικαιώνουν τους αγώνες και τις “εθνικά περήφανες” αντιστάσεις που προβάλλει...

Αν κατέβαλε τον μισό, έστω, χρόνο από αυτόν που σπαταλά στην επικοινωνιακή ψευδολογία της, για να ασχοληθεί σοβαρά και υπεύθυνα με τα μεγάλα προβλήματα του τόπου (τα οποία η διετής παραμονή της στην εξουσία, γιγάντωσε με γεωμετρική πρόοδο), είναι απολύτως βέβαιο ότι η χώρα δεν θα βρισκόταν στην κατάσταση φθοράς και αποσύνθεσης που βρίσκεται. Αλλά, κάτι τέτοιο, ούτε που περνάει από το κεφάλι των κυβερνώντων μας. Γι' αυτό και μέσα στα δύο χρόνια που είναι στην εξουσία, μας φέσωσε με άλλα 100 δισ, επειδή η “αριστεροσύνη” της δεν της επέτρεψε να κάνει τα όσα είχε με καθυστέρηση και πρόσθετο κόστος σύρθηκε να συνομολογήσει...

Δείτε τώρα πώς επιχειρεί να αμπαλάρει σε συσκευασία δώρου,το περιβόητο  χθεσινό eurogroup.  Έπιασαν στασίδια στα κανάλια και τα ραδιόφωνα οι διάφοροι φιρφιρίκοι της, για να μας πείσουν ότι:
--Με την επιμονή και την αγωνιστικότητα τους... έσυραν τους δανειστές σε πολιτική συμφωνία η οποία κάνει απολύτως σεβαστές τις υποτιθέμενες “κόκκινες γραμμές” της! (Ο Ντάϊσελμπλουμ ξεκαθάρισε με πολύ κοφτές κουβέντες ότι δεν υπήρξε καμιά πολιτική συμφωνία, αλλά αυτόν ποιος του δίνει σημασία...).
-- Πέτυχαν το τέλος της λιτότητας, και δεν πρόκειται να επιβληθεί ούτε ενός ευρώ μέτρα. Οι “μεταρρυθμίσεις” στις οποίες επιμένουν οι δανειστές, διαλαλούν οι φιρφιρίκοι, ΑΝ (!) έχουν δημοσιονομικό κόστος, το κόστος αυτό θα αντιστοιχηθεί  ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ με ισόποσα μέτρα ελάφρυνσης, ώστε το τελικό δημοσιονομικό κόστος να είναι ουδέτερο. Στο eurogroup  συζητήθηκε ότι ΑΝ και εφ' όσον επιτευχθούν οι στόχοι (συνολικού τιμήματος 3,6 δισ, τα μισά τώρα και τα υπόλοιπα από το 2019) από τα μέτρα που θα πρέπει να νομοθετηθούν προληπτικά από τώρα (άλλη μια “κόκκινη γραμμή” του κ. Τσίπρα που έγινε καταπράσινη...), τότε οι δανειστές θα δεχθούν να ληφθούν μέτρα ελάφρυνσης, πάντα κατόπιν διαπραγματεύσεων και   ρητής άδειάς τους. Ούτε “ταυτόχρονα” ούτε τίποτε άλλο -αλλά αυτό παραλείπουν να το πουν οι φιρφιρίκοι...

Στην πραγματικότητα, τι συμφωνήθηκε ως προσωρινή συμβιβαστική λύση στις Βρυξέλλες για να μην υπάρξει “ατύχημα”; Να δεσμευθεί η ελληνική κυβέρνηση ότι θα νομοθετήσει προληπτικά τα μέτρα των 3,6 δισ και για μετά το 2019, και έτσι να δεχθούν οι “θεσμοί” να επιστρέψουν στην Αθήνα, σ' επίπεδο τεχνικών κλιμακίων για ΝΑ αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις για την εξειδίκευση των μέτρων και των μεταρρυθμίσεων που οι δανειστές επιμένουν  να γίνουν. Αυτό το μεσοβέζικο, και τίποτε περισσότερο. Οι Ευρωπαίοι, με τις κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις μπροστά τους (Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία), θέλουν πάση θυσία να μην τους σκάσει τώρα στα χέρια και μια ελληνική χρεοκοπία, που θα κλόνιζε την ευρωζώνη- την Ευρώπη. Χρόνο αγοράζουν (χωρίς να κάνουν σπιθαμή πίσω από τις απαιτήσεις τους), και χρόνο παραχωρούν στον κ. Τσίπρα μέχρι να δουν τις ευρωπαϊκές εξελίξεις,  διάστημα μέχρι τον Οκτώβριο.



Είναι χαρακτηριστικό, ότι στο eurogroup ( μετά το οποίο, να σημειωθεί, δεν εκδόθηκε κοινό ανακοινωθέν, μόνο δηλώσεις έγιναν...) δεν συζητήθηκε καν το χρονικό διάστημα που θα διαρκέσουν οι διαπραγματεύσεις της τρόικα με την ελληνική κυβέρνηση για την συγκεκριμενοποίηση των μέτρων. Θ' αρχίσει κουβέντα, η Αθήνα θα δεσμευθεί για την προληπτική νομοθέτηση των... όποιων μέτρων λεπτομερώς προσδιορισθούν ( ο Ντάϊσελμπλουμ και ο Μοσκοβισί ανέφεραν στις δηλώσεις τους ότι αυτονόητα θα αφορούν το αφορολόγητο, τα εργασιακά και τις συντάξεις-οι δικοί μας δεν καταδέχθηκαν ν' απασχοληθούν με τέτοιες “λεπτομέρειες...),  και μετά βλέπουμε. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ντάϊσελμπλουμ επανέλαβε τρεις φορές “δεν υπάρχει ακόμη συγκεκριμένη συμφωνία”...

Σημασία έχει επίσης για να εκτιμήσουμε την “πολιτική συμφωνία” που πανηγυρίζει η κυβέρνηση, ότι στο eurogroup, δεν έγινε καν νύξη για ρύθμιση του χρέους (κάτι που ο κ. Τσίπρας είχε θέσει ως εκ των ων ουκ άνευ, για να συζητήσει έστω με τους δανειστές...) αλλά ούτε και για την συμμετοχή της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ε.Κ.Τ, κάτι που θα αποτελούσε σημαντική στήριξη στο δοκιμαζόμενο τραπεζικό σύστημα.

Το γκουβέρνο, έμεινε και πανηγυρίζει ότι “δεν πρόκειται να ληφθούν ούτε ενός ευρώ μέτρα” και πως -εν πάση- περιπτώσει αν ληφθούν (το απολύτως βέβαιο, δηλαδή-πόθεν προέκυψε η ανάγκη για πρόσθετα 3,6 δισ;) αυτά θα αντιστοιχιστούν με ακριβώς ισοδύναμες “ελαφρύνσεις”, για να είναι ουδέτερο το τελικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Προσέξτε, όμως, τι ΔΕΝ λέει η κυβέρνηση: ότι το γεγονός πως το κόστος των μέτρων “ελάφρυνσης” δεν θα επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, δεν σημαίνει ότι δεν θα επιβαρύνει και τον οικογενειακό του κάθε πολίτη. Δεν θα είναι, δηλαδή, “ουδέτερο” για τον κόσμο! Αν αυξηθεί, λ.χ. η φορολογία με την μείωση του αφορολόγητου, η κυβέρνηση λέει ότι ισόποσα θα μειώσει τον ΕΝΦΙΑ και τον ΦΠΑ. Και αυτός που δεν θα “ωφεληθεί” από την μείωση του ΕΝΦΙΑ, επειδή δεν έχει ακίνητο; Ο άλλος που θα πληρώσει περισσότερο φόρο για  ετήσιο εισόδημα 5.000 ευρώ, και ήδη έχει μειώσει στο απολύτως απαραίτητο την κατανάλωση;

Όταν ρωτήθηκε ο κ. Σταθάκης (από τους πρώτους που έπιασαν στασίδι στα “κανάλια της διαπλοκής”...) λίγη ώρα μετά το eurogroup, πώς η κυβέρνηση θα πετύχει αυτή την αλχημεία, να παίρνει μέτρα 3,6 δις που απαιτούν οι δανειστές για να υπάρξουν πλεονάσματα, και την ίδια ώρα να... τα αντισταθμίζει με παροχές και ελαφρύνσεις  (άρα, ίσα βάρκα ίσα νερά, οπότε προς τι τα μέτρα;), έδωσε μια πολύ αποκαλυπτική και “αριστερή” απάντηση: “κοιτάξτε, είπε, εμείς ως αριστερή κυβέρνηση με ευαισθησία προς τους αδύναμους και τους χαμηλού εισοδήματος, θα φροντίσουμε η επιβάρυνση να πλήξει κυρίως τους έχοντες, και οι ελαφρύνσεις τους μη έχοντες...”!

Όπου, φυσικά, “'έχοντες” θεωρούνται από το ιδεοληπτικό και αγράμματο γκρουπούσκουλο που μας κυβερνάει, όσοι από την πάλαι ποτέ μεσαία τάξη που κινούσε την οικονομία εξακολουθούν να εισπράττουν μεικτά (και προ φόρων και εισφορών...) 1600 ευρώ τον μήνα.

Είναι κι' αυτό μια πολιτική: αφού δεν μπορείς να ανεβάσεις τους “κάτω”, χαμήλωσε και τους (υποτιθέμενους) “πάνω”, για να δημιουργείς την θολούρα της “ισότητας” και να μοχλεύεις τον κοινωνικό αυτοματισμό. Τσιμεντώνοντας και τον σκληρό πυρήνα της εκλογικής σου πελατείας....

ΘΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ
iefimerida.gr