Μπορεί να βρίσκονται μακριά από την πατρίδα τους και το μέρος που μεγάλωσαν, αλλά τηρούν τα έθιμα τους.Αν και βρίσκονται χιλιόμετρα από εκεί που έζησαν τα περισσότερα χρόνια τους, συνεχίζουν...
να γιορτάζουν μια πολύ σημαντική γιορτή τα μέλη της κουρδικής εθνοθρησκευτικής φυλής με ινδοϊρανικές ρίζες από το βόρειο Ιράκ που ζουν στον Σκαραμαγκά. Αυτή που στα μέσα Φεβρουαρίου κάθε χρόνο τιμούν οι Γεζίντι τον προφήτη τους Κίντερ Ελιάς
«Είναι μια πολύ σημαντική ημέρα αυτή για τον λαό μας. Το μήνυμα της γιορτής μας είναι όλος ο κόσμος να έχει ειρήνη και αγάπη» αναφέρει ένα μέλος από αυτούς που ζουν στο κέντρο φιλοξενίας του Σκαραμαγκά. Εκεί που σήμερα ζουν περίπου 600 Γεζίντι ανάμεσα στους 3.200 κατοίκους του καταυλισμού.
«Πριν από τους εορτασμούς μένουμε χωρίς τροφή και νερό για τρεις ημέρες. Αυτό γίνεται καθώς έτσι εξαγνίζουμε το κακό. Την ημέρα της γιορτής δεν τρώμε τίποτε που να περιέχει αίμα. Το κρέας απαγορεύεται να το βάλουμε στο στόμα μας, γιατί η παράδοσή μας λέει ότι με τις πράξεις μας αυτές συμβάλλουμε στο να επικρατήσει το καλό σε όλον τον κόσμο» επισημαίνει ο 37χρονος Χατζί Ελιάς.
Ο ίδιος βρίσκεται στη χώρα μας από τον Φεβρουάριο του 2016 μαζί με τη σύζυγό του Ιβάς και τα τέσσερα παιδιά τους. Το μακρύ ταξίδι γι' αυτούς, όπως και για τους υπόλοιπους από τη φυλή τους, ξεκίνησε το 2014, όταν οι τζιχαντιστές κατέλαβαν τη Μοσούλη και επιτέθηκαν στα χωριά τους στο βόρειο Ιράκ, σκοτώνοντας πολλούς άντρες και αρπάζοντας γυναίκες που τις έκαναν σκλάβες τους και παιδιά τα οποία χρησιμοποιούν σε διάφορες επιθέσεις τους.
Το 2015 οι εορτασμοί τούς βρήκαν στην Τουρκία, όπου έκαναν τα ελάχιστα από όσα προστάζει το έθιμο.
«Στην Ελλάδα καταφέραμε να έχουμε στο τραπέζι μας όλα όσα τρώμε κάθε χρόνο τέτοια ημέρα. Υπάρχει σίγουρα μια θλίψη που γιορτάσαμε μακριά από την πατρίδα μας, όμως χαίρομαι που καταφέρνουμε να διατηρούμε τις παραδόσεις μας. Οπου κι αν είμαι ποτέ δεν ξεχνώ τις ρίζες μου και αυτό το μάθημα περνάω και στα παιδιά μου» λέει ο 37χρονος επικεφαλής των Γεζίντι στον Σκαραμαγκά, που ακόμη ελπίζει ότι θα καταφέρει να φτάσει στη Γερμανία με την οικογένειά του.
«Η γιορτή αυτή είναι μία από τις πιο σημαντικές παραδόσεις μας. Δεν είναι καθολική, ωστόσο, όσοι έχουν στην οικογένειά τους μέλος με ένα από τα δύο ονόματα του προφήτη, δηλαδή Κίντερ ή Ελιάς, τη γιορτάζουν. Και στους Γεζίντι οι περισσότερες οικογένειες έχουν δώσει αυτό το όνομα στα παιδιά τους. Το έθιμο λέει ότι όποιος έχει αυτό το όνομα πρέπει να νηστεύει για τρεις μέρες στα μέσα κάθε Φεβρουάριου» μας εξηγεί ο Χασάν Σάκερ. «Συνήθως νηστεύουν όλοι στην οικογένεια, εκτός εάν είναι μικρά παιδιά ή άρρωστοι. Οσοι συμμετέχουν δεν επιτρέπεται να κάνουν μπάνιο για τέσσερις ημέρες πριν από τον εορτασμό» συνεχίζει.
«Τα φαγητά που κοσμούν το τραπέζι μας είναι κυρίως τρία. Πάντα έχουμε ποπ κορν, σιβίκ, το οποίο στην ουσία είναι μπάλες από αλεσμένο σιτάρι με ζάχαρη και τσάι ή νερό, και ένα κέικ που φτιάχνουμε ειδικά για τη συγκεκριμένη ημέρα, το Κουλίγκα. Με αυτά τα πιάτα βγαίνουμε στη γειτονιά και κερνάμε τους γύρω μας ή καλούμε κόσμο στο σπίτι μας να γιορτάσουμε όλοι μαζί» προσθέτει. Οπως πολλά έθιμα ανά τον κόσμο, έτσι κι αυτό των Γεζίντι έχει μέσα του και ένα μυστήριο για τους ανύπαντρους της φυλής. «Την τρίτη ημέρα της καθολικής νηστείας, γυναίκες και άντρες που δεν έχουν σύντροφο τρώνε κάτι φτιαγμένο από αλεύρι σιταριού με πάρα πολύ αλάτι. Νερό απαγορεύεται να πιουν μέχρι την επόμενη ημέρα που ξεκινά η γιορτή. Η παράδοση λέει ότι εάν εκείνο το βράδυ δεις στον ύπνο σου ότι σου προσφέρει νερό στο σπίτι του ένα πρόσωπο, τότε αυτός είναι ο άνθρωπος που θα παντρευτείς. Και υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που αυτό έχει πραγματικά συμβεί» καταλήγει ο Χασάν Σάκερ.
Πηγή: Ethnos.gr