Ο Τζον Κερ ήταν εκείνος που συνέταξε το κείμενο που καθορίζει τη διαδικασία της εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ενωση, όταν γινόταν μία προσπάθεια για Συνταγματική Συνθήκη της ΕΕ, στις αρχές του 2000. Τελικά η απόπειρα εγκαταλείφθηκε, μετά τα απορριπτικά αποτελέσματα δημοψηφισμάτων στη Γαλλία και την Ολλανδία. Αλλά κάποια στοιχεία της μπήκαν στη Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 2009.
Ενα από αυτά τα αποσπάσματα έγινε το Αρθρο 50, το οποίο θα επικαλεστεί η Τερέζα Μέι την Τετάρτη, όταν θα ενημερώσει την ΕΕ και επίσημα ότι η Μ. Βρετανία σκοπεύει να αποχωρήσει από την Ενωση.
«Δεν αισθάνομαι ένοχος γιατί εφηύρα αυτόν τον μηχανισμό. Νιώθω λύπη γιατί η Βρετανία θα τον χρησιμοποιήσει», δήλωσε ο Κερ στο Politico και παραδέχθηκε: «Δεν πίστευα ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα έκανε χρήση του».
Ο βετεράνος διπλωμάτης, που έχει διατελέσει μεταξύ άλλων πρέσβης στην Ουάσινγκτον και την ΕΕ, φανταζόταν ότι η διαδικασία εξόδου μπορεί να ενεργοποιούνταν σε περίπτωση που ένας απολυταρχικός ηγέτης έπαιρνε την εξουσία σε μία χώρα-μέλος και η ΕΕ θα απαντούσε αναστέλλοντας το δικαίωμα ψήφου της εν λόγω χώρας. Ηταν η εποχή της ανόδου του ακροδεξιού Αυστριακού Γεργκ Χάιντερ, κάτι που ανησυχούσε ιδιαίτερα τους ηγέτες της ΕΕ.
«Για εμένα ήταν πολύ πιθανό να θέλει εκείνη την εποχή ένα δικτατορικό καθεστώς να αποχωρήσει. Και φαινόταν αρκετά λογικό να φτιάξουμε μία διαδικασία για μία τέτοια περίπτωση. Για να αποφύγουμε το νομικό χάος της αποχώρησης χωρίς συμφωνία», εξήγησε ο Κερ στο Politico.
Ο ίδιος, πριν από το δημοψήφισμα στη Βρετανία, είχε ταχθεί κατά του Brexit. Εχει τονίσει δημόσια ότι το Αρθρο 50 δεν είναι μη αναστρέψιμο. Οτι δηλαδή κατά τη διάρκεια της διετίας των διαπραγματεύσεων, που ορίζει αυτό, η Βρετανία μπορεί να αποφασίσει να μην αποχωρήσει τελικά και να παραμείνει μέλος της ΕΕ. Ομως, όπως λέει, δεν μπορεί να φανταστεί πώς η βρετανική πολιτική θα επέτρεπε μία τέτοια αναστροφή.
Ο Κερ τόνισε ακόμη ότι το Αρθρο 50 δεν ορίζει ποια θα είναι η μελλοντική σχέση των δύο πλευρών, κάτι που όπως είπε θα παίξει μεγάλο ρόλο στις διαπραγματεύσεις. Γιατί ορίζει ότι η συμφωνία του «διαζυγίου» πρέπει να περιλαμβάνει το «πλαίσιο» της μελλοντικής σχέσης ανάμεσα στην ΕΕ και τη χώρα που αποχωρεί. Και όπως υπογραμμίζει ο Βρετανός, είναι απίθανο να καταλήξουν οι δύο πλευρές σε συμφωνία για το εμπόριο και άλλους τομείς, μέσα σε δύο χρόνια.
Αν και οι ημέρες του στη διπλωματία έχουν περάσει, είπε στο Politico ότι θα απολάμβανε μία τελευταία αποστολή. Να πάει στις Βρυξέλλες με ένα σημείωμα της βρετανικής κυβέρνησης, που θα έλεγε ότι αποφάσισε να μην προχωρήσει στο Brexit.
«Αυτό είναι λίγο απίθανο», παραδέχθηκε γελώντας. «Αλλά θα ήθελα να είμαι ο Βρετανός διαπραγματευτής που θα εμφανιζόταν με την επιστολή που θα έλεγε ''αλλάξαμε γνώμη''», πρόσθεσε.
ΡΟΥΛΑ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
iefimerida.gr